Goðasteinn - 01.09.1972, Qupperneq 40

vesöld, svokölluðu máttleysi og skitupest. Vac það átakanleg sjón
að sjá ærnar brölta á hnjánum og geta enga björg sér veitt. Oft
reif vargurinn þessar blessaðar skepnur á hol, lifandi, þegar þær
voru að losna við lömbin um sauðburðinn. Féll þá oft allt að
helmingi af stofninum. Þau ár varð þröngt í búi og lítið um skurð
að haustinu, því kapp var lagt á að koma stofninum upp í sömu
tölu og fyrir fellinn. Mátti segja, að víða væri hálfgert hallæri,
þegar kom fram yfir áramótin og þangað til á útmánuðum, ef
eitthvað gafst af sjó. 'í'msir fóru til Vestmannaeyja tii sjóróðra
þar, aðrir reru hér út af söndunum og fengu stundum allmikla
björg í bú. Flest heimili höfðu gott af þessari björg, margir sjó-
menn gáfu nágrannakonum af afla sínum.
Hallbjörg föðursystir mín bjó í Berjaneskoti undir Austur-Eyja
fjöllum ásamt manni sínum, Kort Hjörleifssyni. Hún var afbragðs-
gjöful og brjóstgóð kona, og maður hennar dró ekki úr gæðunum.
Þangað var því oft leitað, þegar á lá og sulturinn svarf mest að.
Ég man eftir því, að mamma mín og Sigríður Magnúsdóttir,
kona Árna Indriðasonar, fóru einu sinni á góu austur undir Fjöll
til þess að leita sér bjargar. Mömmu varð vel til fanga, í Berja-
neskoti, en Sigríði miður. Þær riðu um í Holti, þó ekki í þeim
vændum að fá þar viðbót við feng sinn. Sr. Björn Þorvaldsson
var þá prestur þar. Var þeim boðið inn og veittur beini. Sr.
Björn athugaði, hvað þær höfðu meðferðis, og gaf Sigríði síðan
tvro fiska en mömmu einn til að jafna svolítið muninn á afla
þeirra. Mun hann þá hafa átt eina spyrðu eftir af afla þeim, er
hann hafði fengið nokkrum dögum áður. Svona var þessi heiðurs-
maður á öllum sviðum, gat ekkert aumt séð nema bæta úr því, ef
það stóð í hans valdi.
1 Dalshverfi voru um þessar mundir 6 bændur, bláfátækir fjöl-
skyldufeður. Faðir minn mun þó hafa verið við sæmileg efni, en
þau notuðust ekki sem bezt, því oft var teflt á tvær hættur með
ásetning, sem varð að tjóni í hörðum vetrum.
Fyrst, þegar ég man eftir, bjó í Stóra-Dal Jón Sigurðsson og
kona hans Guðrún Eiríksdóttir frá Lambhúshóli. Foreldrar Jóns
voru Sigurður Jónsson og Hólmfríður Símonardóttir, er áður
bjuggu í Stóra-Dal. Jón var járnsmiður góður og smíðaði verk-
38
Goðasteinn