Goðasteinn - 01.09.1972, Side 60

Eitt gamalt kvæði
Kveðið af séra Guðmundi presti til Reynis og Höfðabrekku á
16. öld, er missti þar embætti eins og segir þar í presta registrinu.
Viðdrag:
I Ijóðum bundið birti ég mál,
bar svo tii á láði.
Sónar gátu seggir bið ég ráði.
1. 1 fagri staddur fjalls var hlíð
fleina týr um eina stund,
grösin mátti finna fríð,
fagurleg á alla lund,
sólin vermdi vanga blíð,
vantaði lítt á gleðinnar prjál.
í ljóðum bundið birti ég mál.
Hoskur dvelst þar halur um hríð,
hættu ei neinnar gáði.
Sónar gátu seggir bið ég ráði.
2. Fyrir neðan fagran reit
fárleg voru klungur stór,
hala björgin hvergi steit,
hrein þar undir krappur sjór.
Fagurt kvakar fugla sveit
framan um þessi björgin hál.
í ljóðum bundið birti ég mál.
Hans var löngum lundin teit,
er löndin byggja náði.
Sónar gátu seggir bið ég ráði.
58
Goðastelnn