Goðasteinn - 01.09.1972, Page 66

til æskustöðva okkar undir Eyjafjöllum. Var mér það ljúft. Hún
tjáði mér að það veitti sér ósegjanlega gleði að líta Fjöllin á
hverjum morgni, gædd mikilli fegurð og tign Eyjafjallajökuls.
Þar fann ég enn einn þátt tryggðar þeirrar, er Margrét bar til
alls, er henni var kært. - Æskuheimilið mótar einstaklinginn.
Heimili Margrétar veitti henni að veganesti ró og jafnaðargeð
samfara hóflegri nýtni og myndarskap til allra verka.
Ég veit að ástvinir hennar sakna hinnar traustu konu, en jafn-
framt fá þeir að erfðum hennar góðu lífsgjafir og því eru þeir
ekki berir að baki. Ég votta manni hennar, börnum, systkinum
og öðru venzlafólki einlæga samúð. Ég mun geyma í þakklátum
huga minningar um þessa horfnu vinkonu.
Hvíl í friði, Margrét mín, í faðmi mildrar móður jarðar og í
skjóli þess föður, er nú aftur gefur okkur að liðnum vetri, vor
í dal.
Sumardaginn fyrsta 1972. G. j.
Frú Margrét Auðunsdóttir var Goðasteini „góður haukur í horni“. Hún
var umboðsmaður ritsins í Fljótshlíð og rækti það starf með miklum ágætum.
Því vill Goðasteinn geyma minningu hennar í grein frú Guðrúnar Jakobsdóttur
á Víkingavatni. Sýnishorn af ljóðum Margrétar er í Ljóðum Rangæinga, sem
Goðasteinsútgáfan gaf út 1968.
64
Goðasteinn