Úrval - 15.12.1980, Page 22

20
ÚRVAL
hans eigin trú. Hann sagðist ekki hafa
stundað trúarbrögð sem slík frá því að
hann var ungur drengur, en hann
sagði jafnframt ,,Ég trúi á Guð. Ég
trúi því að Guð sé í hverri mannveru
og því verð ég ekki reiður við fólk og
þess vegna hata ég ekki fólk. Ef
eitthvað slæmt gerist, gleymi ég því
undir eins.” Hann þagnar eitt andar-
tak á meðan hann kveikir sér 1 nýjum
Havanavindli, segir síðan ,,eða að
minnsta kosti eftir tíu mínútur. ’ ’
,,Hvaða ráðleggingu vilt þú helst
gefa eldri konum og mönnum ? ’ ’
,,Farið á fætur,” sagði hann mér.
,,Farið áfætur einsfljótt ogmögulegt
er eftir að þið vaknið.” Burns fer á
fætur klukkan hálfsjö á morgnana.
Hann hefur daginn á 20 mínútna
leikfimiæfingum og syndir síðan í
aðrar 20 mínútur. Að morgunverði
ioknum ekur hann til skrifstofu
„Flest fólk,” segir hann, ,,er að
undirbúa sig fyrir ellina frá unga
aldri. Um fertugt eru margir þegar
farnir að skipuleggja það að setjast í
helgan stein. Það er erfitt að læra að
eldast. Því byrjar fólk ónauðsynlega
snemma að hægja á gönguhraðanum,
gleyma hlutum, verða úti á þekju og
svo framvegis. Með slíku áframhaldi er
fólk á aldrinum 60 til 65 ára orðið
talsvert þjálfað í því að vera gamalt.
Og þegar þetta sama fólk nær sjötugs-
aldrinum þá — bang! telur það að
það geti með réttu kallað sig gamalt.
Þetta kæri ég mig alls ekki um. Ég er
þó engan veginn að æfa mig í því að
vera ungur. Ungur. Gamall. Þetta
eru aðeins orð. Iþyngdu bara ekki
sjálfum þér. Reyndu aðeins að halda
áfram að ljúka verkefnum dagsins í
dag.” ★
sinnar.
Við eyðum hálfri ævinni í að eignast hluti og láta okkur langa í þá,
hinum helmingnum í að velta því fyrir okkur hvað eigi að gera við
Þá. Á. G.
Laglegur læknir fór með konu sinni á nýtísku veitingastað. Á leið
sinni til borðsins fóru þau framhjá barnum þar sem djarflega klædd
rauðhærð stúlka sat: ,,Nei, halló,” kallaði hún til læknisins. ,,Langt
síðan ég hef séð þig. Hvernig gengur?”
,,Vel, takk,” sagði læknirinn taugaóstyrkur um leið og hann flýtti
sér áfram.
Það fauk í læknisfrúna.
,,Hver varþetta?"spurði hún.
,,Vertu róleg, elskan. Þetta er bara stúlka sem ég hef kynnst í
starfinu.”
,,í þínu starfi eða hennar?”