Úrval - 15.12.1980, Blaðsíða 24

22
brosa. „Keiluspil? Það var bara yfir-
færð ofbeldishneigð til að koma í veg
fyrir að ég mætti raunveruleikanum
augliti til auglitis.”
„Láttu ekki svona,” sagði ég og
hló.
, ,Manstu ekki, ég fékk alltaf kvíða-
köst þegar ég tæmdi ryksugupokann?
Meinið var að ég átti við vanda að
stríða sem ég gat ekki tekist á við.
Þess vegna fór ég að lesa „hjálpaðu
þér sjálfur” bækur til að styrkja
vitund mína. Núna er ég að lesa bók
um hvernig maður öðlast nautna-
þroska eftir Candy Summers.’ ’
„Nautnaþroska,” át ég upp og
svelgdist á drykknum mínum. „Hvað
hefur komið yfír þig? Þú virtist ekki
alltaf hugsa svo djúpt! ’ ’
Hún hafði athugasemd mína að
engu. „Veistu hvað er að þér? sagði
hún og hallaði sér nær mér.
„Kynlífíð! Þú ert ekki í tilfxnninga-
jafnvægi. Þú og maðurinn þinn eruð
líklega einfaldlega leið hvort á öðru.
Þannig er það í mörgum hjóna-
böndum.”
„Phyllys, það varst þú sem varst of
feimin til að segja nokkrum frá því að
þú værir ófrísk. Þú sagðir öllum að þú
værir með nokkuð í ofninum. Þú ólst
upp börn sem héldu að það tæki níu
mánuði að baka köku. ’ ’
„Það er allt breytt núna,” sagði
Phyllys. „Ég veit að kynlíf er nokkuð
sem maður verður að leggja alúð við í
hjónabandi. Þú þarft að lesa
Marybelle Morganstein.’ ’
„Áttu við höfund bókarinnar HIN
ÚRVAL
ÖFULLKOMNA KONA? Ég held að
ég hafi heyrt hennar getið. ’ ’
„Heyrt hennar getiðl” hrópaði
Phyllys. „Er þér alvara? Ég skal bara
lánaþérmína.”
„Ég þarfnast ekki hjálpar frá
HINNIÖFULLKOMNU KONU. ’ ’
„Hvenær fóruð þið saman í bað
síðast?”
„Þegar við þvoðum hundinn.”
Phyllys var komin með lausa skrúfu,
á því var enginn efi. Eg smeygði mérí
burtu og virti manninn minn fyrir
mér þvert yfir stofuna. Með tilliti til
þess að hann er kominn á málm-
aldurinn (silfur í hári, gull í tönnum
og blý í rassi) er hann býsna myndar-
legur. Ég fylgdist með ljóshærðri
stúlku sem var að spjalla við hann,
hún var svo fjörug að ég hélt að
andlitið á henni myndi aldrei ná sér
aftur.
Ég rifjaði upp fyrir mér: Marybelle
Morganstein hafði komið fram í
mörgum þáttum sem gerðir voru til
að krækja í viðskiptavini og sagt hluti
eins og: „Þegar karlmaður á rjóma í
kæliskápnum heima hjá sér fer hann
ekki að heiman til að leita sér að
undanrennu.” Hún kom fram í
kynlífsþætti sjónvarpsins og talaði um
spurningapróf þess eðlis hve vel fólk
ætti saman. í fyrstu leiddist mér að
vita, án þess að ég tæki prófið, að ég
myndi sennilega falla. Og einhvern
veginn var það svo að eftir þrjátlu ára
hjónaband og þrjú böm langaði mig
ekkert til að vita að ég og maðurinn
minn ættum ekki saman. En ég gat