Úrval - 15.12.1980, Qupperneq 113

FENEYJAR, BARN SÖGUNNAR
iðnfyrirtækjum meginlandsins hafa
þegar sett eyðingarmark sitt á fjölda
bygginga. Verst af öllu eru þó flóðin.
Nokkium sinnum ár hvert er stór-
streymið slíkt að það flæðir yfir
megnið af Feneyjum.
En Feneyjar berjast hetjulega gegn
þessum vandamálum. Mikill hluti
111
borgarinnar hefur hætt að sökkva
síðan fvllt var upp í hina 3000 brunna
hennar. Félög frá 31 landi, sem vinna
að varðveislu fornra menja — þar á
meðal Britain’s Venice in Peril Fund
— vinna nú að viðgerð og endurreisn
skaddaðra húsa. Gerðar hafa verið
áætlanir um það hvernig stjórna megi
flóðinu með uppblásanlegum varnar-
görðum, hvernig auka megi ferða-
mannastraum á þeim tímum sem
rólegir eru, hvernig koma megi í veg
fyrir áframhaldandi eyðileggingu af
völdum mengunar og hvernig hægt
sé að hreinsa síkin með svokölluðum
hreinsiplöntum.
Mun þetta takast? Að sjálfsögðu
veit það ekki nokkur maður. Feneyjar
eru sígilt dæmi um árekstra ólíkra
hagsmuna — iðnaður og ferða-
mannaiðnaður, vistfræðingar og list-
unnendur — allir berjast þeir um
yfirráðaréttinn á þessum nafntogaða
sýningarstað. Þrátt fyrir allt þetta þá
kemur fyrirfólk Feneyja saman yfir
lystaukunum sínum þegar húma
tekur og fyrstu ljósin hafa verið
tendruð og tiigáta þessa fólks er sú að
Fenevjar muni ekki einungis skrimta
eins og þær hafa alltaf gert, heldur
muni þær dafna og blómstra ncestu
15 aldir. ★