Úrval - 01.02.1982, Blaðsíða 15

SÍDUSTU DA GAR MAR Y BALL
13
/ maí 1978 fékk Mary Ball, þrítug að aldri, að vita að líklega ætti hún
ekki langt eftir ólifað. Hún var hjúkr.unarkona, hressileg og lífsglöð.
Þennan mánuð hafði hún þurft að gangast undir fjórar skurðaðgerðir:
úrskurður lceknisins var sá að hún vœri með krabbamein á háu stigi. Mary,
sem hafði alls ekki átt von á þessum úrskurði, var gripin skelfingu og lagðist
íþunglyndi. Móðir Mary hafði dáið úr krabba þegar hún var 16 ára gömul
og einmitt það varð nú til þess að gera hana enn hrceddari. Dag nokkurn
hrópaði tengdamóðir hennar að henni: ,, Þú reynir ekki einu sinni!' ’ Þá varð
Mary Ijóst að hún vildi reyna að njóta sem best þess tíma sem hún átti eftir
með eiginmanni sínum, Karli, 32 ára, ogbömunum þeirra tveimur.
Þau Karl studdu hvort annað í 17 mánuði og allan þann tíma þurfti hún
að gangast undir lyfjameðferð. Vonin vaknaði með þeim á nýjan leik þegar
Mary þyngdist og fékk aftur svo mikið þrek að hún gat farið að vinna á
nýjan leik. En svo kom enn einn uppskurðurinn árið 1980 og frekari lyfja-
meðferð. Utlitið var stður en svo gott.
Þetta er sagan af dauðastríði Mary Ball — og hvernig eftirtektarverð
starfsemi hjálparfólks auðveldaði henni lífið síðustu fjóra mánuðina og gerði
henni kleift að lifa þá með þokka og sjálfsvirðingu.
þau blanda drengjunum sínum,
Karli yngri, 15 ára, og Matthew, 6
ára, í málið.
17. nðvember 1980 hringir
hjúkrunarkonan aftur. Ball-hjónin
þiggja hjálp hennar. Florence Larson
heimilishjúkrunarkona kemur í
heimsókn. Hún er alþýðleg í fram-
komu, hressileg og gráhærð. Hún er
búin að vera hjúkrunarkona í 30 ár.
Hún segir þeim að þessi sjúkraþjón-
usta, sem starfrækt er á vegum
Connecticut Hospice, geti hjálpað
þeim á margan hátt: með gjöf kvala-
stillandi lyfja, hjúkrun, heimilis-
hjálp, með aðstoð í fjárhagsvand-
ræðum og einnig er hægt að veita
ráðleggingar og ræða við börnin:
,,Við hjálpum ykkur á hvern þann
hátt sem þið óskið og getur orðið til
þess að gera líf Mary sem hamingju-
samast og eðlilegast það sem eftir
er.”
Mary óskar eftir því að fá að vera
með fjölskyldu sinni eins lengi og
hún getur. Lítið er að gera hjá Karli,
sem er húsamálari, og nú er vetur
genginn í garð. Karl getur þess vegna
verið heima og hugsað um hana.
Florence segist skulu heimsækja þau
reglulega. Það má hringja og biðja
um hjálp frá samtökunum hvort sem
er að nóttu eða degi alla daga
vikunnar.
Mary vill fá svar við spurningu sem
brennur í huga hennar: Er hægt að
draga úr kvölunum? Lundberg hefur
stungið upp á að hún fái morfín en
hún er hrædd við það. Florence út-