Þroskaþjálfinn - 1998, Blaðsíða 27

l lutnincur mála-
flokks fatlaðra
f
Revki
ra n
ki til
vrj aviRur
l
norg’ar
Erindi þetta var flutt á starfs-
dögum þroskaþjálfa í nóvem-
ber 1997 en er birt hér nokkuð
stytt og aðlagað að prentuðu
máli og dálítið breiðari hópi.
A
-ZTJLgætu félagar. Eg vil þakka
starfsdaganefndinni fyrir þessa daga
og líka fyrir að gefa mér tækifæri til
að ræða um flutning málaflokks fatl-
aðra frá ríki til Reykjavíkurborgar en
það er sérstakt áhugamál mitt. Ég hef
btiið við það árum saman sem
starfsmaður Svæðisskrifstofu
Reykjavíkur að eiga það í
vændum að ábyrgð á þjón-
ustu við fatlaða verði flutt frá
rfki til borgarinnar. Því hefur
fylgt stöðugt óöryggi starfs-
manna árum saman. Við höf-
um farið í gegn um endalaus-
ar tilvistarkreppur, velt fyrir
okkur réttindum okkar sem
starfsmenn, hvort okkur yrði
sagt upp, hvort þjónustan
breyttist og þá á hvaða hátt. Engar
upplýsingar hafa fengist frá félags-
málaráðuneyti eða Reykjavíkurborg
vegna þessara mála. Ég fagna því að
dagsetning hefur verið ákveðin með
lögum, ég er reyndar mjög efins um
að þetta takist á þessum txma en þetta
er þó einhver fastur punktur.
Ég vil líka taka það fram að ég tala hér
ekki sem fulltrúi stjórnar Þ.I., hér er
eingöngu um mínar persónulegu
skoðanir og hugleiðingar að ræða.
Af hverju á að flytja ábyrgð
á þjónustunni frá ríki
til sveitarfélaga?
Helstu rökin hafa verið:
- Að fatlaðir fái félagsþjónustu á sama
stað og aðrir þjóðfélagsþegnar.
- Að færa ábyrgð á þjónustunni nær
þeim sem þarfnast hennar.
- Að allir fatlaðir fái þjónustu í sinni
heimabyggð.
Öll þessi rök eru góð og gild en hins
vegar eiga þau kannski ekki mjög vel
við hér í Reykjavík.
Það er eðlilegt að allir borgarar fái
sína félagsþjónustu á sama stað en
þjónusta við fatlaða Reykvíkinga hef-
ur verið í heimabyggð og Félags-
málastofnun Reykjavíkur er
ekkert nær en Svæðisskrifstof-
an eða skrifstofa Styrktarfé-
lags vangeflnna.
Mér finnst augljóst að þessar breyt-
ingar í Reykjavík verði að hafa fleiri
kosti en þann einn að þjónustan sé
veitt frá Félagsmálastofnun, hún verð-
ur líka að verða betri, fjölbreyttari og
meiri. Borgin verður að fá fjármagn
og hafa metnað til að veita betri þjón-
ustu og til að svo megi verða þarf að
skoða vel hvernig hlutirnir
eru í dag og hafa kjark til að
breyta því sem þarf að breyta
og nota það sem vel er gert.
Hver er staðan í
málefnum fatlaðra
Reykvíkinga?
I stuttu máli slæm, mjög
slæm.
Fjárveitingar til fatlaðra í
Reykjavík eru allt of litlar.
Biðlistar eftir búsetu eru lang-
ir. Fólk fær gjarnan búsetuúrræði sem
hentar kerfinu en kannski alls ekki
því sjálfu. Val á sambýlisfólki er ekki
í höndum einstaklinganna.
Ástand í atvinnumálum, dagvistun og
tómstundaþjónustu er ekkert betra.
Mikið fjármagn vantar til að sinna
dagþjónustu og atvinnumálum fatl-

Kristrún
7 f \ S igurjónsdóttir,
i í. forstöðuþroskaþjálfi