Mímir - 01.05.1964, Blaðsíða 5

Eysteinn SigurSsson:
Nokkur kvæði

Hér á eftir verða nokkur kvæði eftir Bólu-
Hjálmar tekin lil athugunar og leitazt við að
bregða birtu yfir örfá atriði varðandi þau, sem
hingað til hafa verið hulin sjónum manna. Að-
ur en að því er vikið, þykir mér samt rétt að
draga saman í örstuttu máli yfirlit um nokkra
þá þætti í ævi Hjálmars, sem betra er að vita
skil á en ekki, ef skilja á þessi verk hans til
einhverrar Idítar.
Hjálmar Jónsson (Bólu-Hjálmar) fæddist
árið 1796 á Hallandi á Svalbarðsströnd við
Eyjafjörð. Fæðingardag lians er ekki vitað um
með neinni vissu. Móðir hans var ógift vinnu-
kona, og er talið, að hún hafi verið gestkom-
andi þar, er hún ól barnið. Hjálmar var flutt-
ur næturgamall frá móður sinni á vit vanda-
lausra, og fara ekki sögur af því, að þau rnæðg-
inin liafi Iiitzt aftur fyrr en röskum þrem ára-
tugum síðar.
Hjálmari varð það til láns, að góð kona tók
hann upp af götu sinni og gekk honum í móð-
ur stað fyrstu árin. Ólst hann upp í Evjafirði
og átti þar heima fram vfir tvítugt. Hann hef-
ur snemma byrjað að yrkja, og árið 1818 bar
svo við, að sóknarprestur hans kærði hann
fyrir sýslumanni fyrir níðkveðskap um sig.
Málið kom fyrir rétt, og varð Hjálmar að þola
í refsingu 5 daga varðhald upp á vatn og
brauð. Kvæði hans um sóknarprestinn hefur
varðveitzt, og er það laglegur kveðskapur, þótt
liins vegar liafi hann vafalaust fyllilega til refs-
ingarinnar fyrir það unnið.
Árið 1820 fluttist Hjálmar til Skagafjarðar,
kvæntist þar fljótlega og reisti bú, fyrst á lduta
af jörðunni Bakka í Oxnadal, en síðar á Nýja-
bæ í Austurdal í Skagafjarðardölum. Þar átti
hann harðsnúna nágranna, og espaðist brátt
óvihl milli lians og þeirra, og lauk þeim mál-
5