Mímir - 01.03.1983, Síða 65

uðust afburða vel og voru fjölsóttari en
nokkru sinni. Um jólin talaði Helga Kress
um bróklinda Falgeirs við mikla kátínu á-
heyrenda og um vorið ræddi Kristján Eldjárn
um vofu Appollóníu Schwartskopf, sem ver-
ið hefur á sveimi um Bessastaði í langan tíma
og hrellt heimamenn þar. Pótti þetta m.a.
markvert framlag til rannsókna á kvenna-
draugasögu og var gerður góður rómur að
máli Kristjáns. Fljótlega náði þó annar andi
tökum á samkomugestum og reyndist hann
Appollóníu yfirsterkari.
Hefðbundnir rannsóknarleiðangrar voru
farnir bæði vor og haust. I vorblíðunni var
ekið um sveitir Árnessýslu undir leiðsögn
Vésteins Ólasonar og Höskuldar Þráinssonar.
Skálholtskirkja, Þjóðveldisbærinn, Búrfells-
virkjun og fleiri stórvirki voru augum barin.
Gaukshöfði var klifinn og skálað fyrir Gauki
Trandilssyni og mörgum fleirum. Haustið
eftir var lagt í samskonar leiðangur og þá á
söguslóðir Laxdælu. Leiðsögumenn voru þau
Helga Kress og Böðvar Guðmundsson.
Höskuldsstaðir, Hjarðarholt og Hvammur
stóðu enn í blóma en Melkorkustaðir voru
rústir einar. Dalabændur voru mishrifnir af
gestkomendum. Bóndi á Hvammi hafði
óskiljanlegar særingar yfir mönnum og mein-
aði þeim að drepa fæti inn fyrir kirkjugarðs-
hliðið. I Skarði var hópnum tekið opnum
örmum og búmaður þar lék ýmsar kúnstir í
hálfhruninni kirkju sinni. Dalareisa þessi var
löng og ærið markverð. Hún hófst í morgun-
sól og endaði á náttmyrkri.
Eftir er að minnast þorrablótsins sem fram
fór í Hveradölum um miðjan febrúarmánuð
þegar mestir snjóar voru. Heiðursgesturinn,
Stefán Karlsson, sagði skemmtilegar sögur
af skrítnum fílólógum. Dans var stiginn í
takt við veðurhljóðin sem ágerðust eftir því
sem á leið kvöldið. Engu munaði að blóts-
rnenn fennti inni, svo illa lét hríðin — barði
og skók skálann. Menn voru því farnir a?*
sjá fram á áframhald næstu daga að hætti
fornmanna. En veðurguðir skiptu skapi og
milduðust svo hópurinn komst til baka sömu
nótt eftir mikinn gleðileik.
Þá eru upp taldir markverðustu atburðir
síðasta starfsárs sem var sannarlega viðburða-
ríkt og lifandi. Mímir lifði í vellystingum og
framkvæmdargleðin setti mark sitt á allt hátt-
arlag hans á þeim vetri sem kenndur er við
Varða og hér hefur verið í annál færður.
Halla Kjartansdóttir, ritari.
63