Goðasteinn - 01.09.2003, Blaðsíða 94

Goðasteinn 2003
óhöpp hafa hent farartæki sem eru þama á ferð allt fram á hin síðustu ár, þó aldrei
hafi orðið að slysi, enda löngum verið talið reimt þama.
Eg vil svo geta þess svona í framhjáhlaupi að tjöm sú sem vitnað er til, Pulu-
tjörnin, hefur verið þurr síðan jarðskjálftasumarið 2000 fyrir utan dálítinn tíma í
fyrravetur þegar frost var í jörðu, þ.e. frá des. 2001 til vors 2002.
í mínu minni hefur þessi tjörn þomað upp þrisvar áður í sumarþurrkum þ.e.
árin 1946, 1954, 1987 og þá aðeins fáa daga eða vikur í einu.
En áfram með sögu vegarins. Fyrsta framlagið nægði til að byggja veginn upp
að Mykjunesi um þriggja km leið án ofaníburðar. Vegurinn var lagður beina línu
frá Landvegi á Nepjunef hæðarbrúnina suðaustan Mykjunesbæjar, þá í sveig niður
brekkuna að traða hliðinu og þaðan þrædd gömul vegslóð norður með túninu að
rótum Ásbrekku. Þetta reyndist slæmur spotti, afar snjóþungur og oft miklir svell-
bunkar, og vegurinn af þeim sökum hallandi einkanlega í beygjunni við tún-
hornið. Urðu þar stundum umferðaróhöpp.
Betra hefði verið að fara beint yfir mýrarsundið, en þó sundið sé mjótt var það
svo forblautt að þurft hefði skurðgröfu til vegagerðarinnar en þær voru ekki eins
tiltækar þá eins og nú, auk þess erfiðleikar með frárennsli sökum flatlendis.
Fljótlega var þó farið að tala um að breyta þyrfti veginum við Mykjunes, en það
drógst í um það bil þrjá áratugi, að vegurinn kæmist í núverandi horf.
Næsta ár, þ.e. 1947, er framlag til vegarins eitthvað svipað og árið áður. Samt
nægði það aðeins til að byggja upp vegspottann á Ásnum upp að Skamm-
beinsstöðum, sem er um einn km.
Menn veltu því fyrir sér hvers vegna framlagið nýttist svona miklu verr en árið
áður. Eitthvert fjármagn fór að vísu í ofaníburð á þeim spotta sem kominn var. En
aðalástæðan fannst öllum vera hvað vegurinn var hafður breiður og sér þess merki
enn í dag að þetta er breiðasti kafli Hagabrautarinnar. Þegar Erlendur vegaverk-
stjóri á Hárlaugsstöðum var inntur eftir þessari miklu breidd vegarins var svar
hans eitthvað á þessa leið:
Snemma þetta sumar var Geir Zoega vegamálastjóri á ferð hér í sýslu að kanna
ástand vega, einkanlega ástand Landvegar sem var mjög illa farinn eftir mikla
umferð um vorið vegna Heklugossins. Þá hendir það óhapp vegamálastjóra ein-
mitt neðarlega á Landveginum að lenda í umferðartöfum vegna þess hve vegurinn
var mjór og erfitt að mætast á honum.
Olli þetta því að hann varð of seinn að Hellu í hádegisverð.
í framhaldi af þessu fyrirskipaði vegamálastjóri Erlendi verkstjóra að byggja
útskot á Landveginn með vissu millibili frá Landvegamótum að Nefsholtsaf-
leggjara, til að auðvelda mætingar, hvað Erlendur gerði hið snarasta. Þetta sat í
Linda þegar farið var að mæla fyrir veginum á Ásnum, taldi þá réttast að hafa
veginn það breiðan að ekki þyrfti strax að byggja á hann útskot.
-92-