Goðasteinn - 01.09.2003, Side 128

Goðasteinn 2003
þeir voru ekki fleiri en áburðarhestamir. Fyrir að skipleggja stórgrip 2 álnir - lkr.
- fyrir lamb 5 aura, fullorðna kind 7 aura. Þá voru daglaun karlmanna 1-2 kr.
/ /
3.6. Utburðarholt - fæðingarstaður Olafs
Ólafur var fæddur að Útburðarholti - var venjulega kallað Burðarholt - en
nafn þess var sagt til komið af því að vinnukona frá Háfi hafi borið þar út barn
sitt. Burðarholt er á Þjórsárbökkum ca. tvo km sunnan Sandhólaferju, rétt við
mörk Háfshóls og Ferju. Sér þar enn til tófta.
Burðarholt var byggt af Guðmundi Benediktssyni 1857. Bjó hann þar með
konu sinni Ragnhildi Sigurðardóttur til 1865. Foreldrar hans voru einu ábúendur á
Burðarholti. Ólafur var fæddur 28. maí 1865, dó 20. maí 1947. Búskaparlok urðu
þar víst fljótlega eftir að þau misstu flest fé, að vori til ofan í starar- og ferginis-
flóð þar skammt frá, var gróður kominn í flóðin og ærnar komnar að burði.
Stuttan spöl austur af ferjustaðnum mátti lengi sjá blásna og gróðurlausa leir-
moldarhæð, sem í nokkurri fjarlægð skar sig úr umhverfinu á litrænan hátt. Talið
er að þar sé heygður Sigmundr, sem áður er getið. Frá því að ég átti þarna leið rétt
hjá fyrir nær 70 árum, var þetta nokkuð hár hóll, en er nú að mestu blásinn burtu.
Fer því að verða erfiðara að finna hann og er því hætta á að þetta örnefni týnist.
Það væri þess vert að settur væri þama minnisvarði sem minnti á þann sögulega
atburð, sem þarna á að hafa gerst. Sú sögn hefur myndast um þennan stað, að ein-
hverjir hafi leitað verðmæta í haugnum, en hafi ekki haft árangur sem erfiði, því
að þá hafi bærinn á Ferju sést vera að brenna.
3.8. Blessun yfir ferjustaðnum
Það má segja að mikið lán og hamingja hafi fylgt ferjustaðnum á Ferju, þar
sem engar sagnir eru til um slysfarir við flutning að og frá Hamrinum. Það sagði
mér og öðrum Ingvar Halldórsson síðasti ferjubóndinn á Ferju, sem hafði lífs-
framfæri sitt af því sem jörðin gaf honum að það hvfldi Guðsblessun yfir Hamr-
inum, þar byggju góðar vættir og ekkert tjón yrði á Sandhólaferju, ef þar væri
ekkert hreyft.
Menn lögðu eðlilega mismunandi trúnað á þetta en það er nú svo, hvað sem trú
og öðru líður, að atvik sem gerðust hér vorið 1972 leiðir hugann að því að eitth-
vað muni vera til sem almenningur sér ekki og getur ekki þreifað á. Þá var gert
mikið umrót á ferjustaðnum, stórvirkar vinnuvélar fluttar á staðinn. Grjótið rifið
upp ásamt gróðurvininni í klaufinni þar sem lagt var að landi milli klettaveggj-
anna, henni flett ofan af klöppinni, öllu ýtt út í ána og gerður smá bryggjustúfur,
sem átti að auðvelda veiðiaðstöðu. Eg hygg að þessar framkvæmdir hafi litlu
skilað í því efni.
-126-