Goðasteinn - 01.09.2003, Blaðsíða 180

Látnir 2002
Goðasteinn 2003
1903, Guðjón f. 1905 , Sigurður f. 1908, og yngst var Þurðíður f. 1913 er lést barn að
aldri. Eru þau nú öll látin systkinin.
Jóhanna var ekki há til hnésins þegar hún fór að taka til hendi á heimili foreldra sinna
og leggja sitt af mörkum í lífsbaráttunni. Hún var elst systkinanna og því kom það
snemma í hennar hlut að annast yngri systkinin ásamt móður sinni og taka þátt í heimilis-
og utanhússverkum. Á unglingsárum fór hún í vist, einn vetur til prestshjónanna í Fells-
múla og einnig lá leiðin suður á bóginn eins og algengt var meðal ungs fólks og var í tvo
vetur í vist í Reykjavík og Hafnarfirði. Seinni veturinn naut hún tilsagnar í saumaskap
sem kom henni í góðar þarfir seinna á lífsleiðinni.
Um það leyti sem hún er gjafvaxta ung kona gerist sá sorgaratburður að húsfreyjan
unga á Leirubakka andaðist af barnsförum frá sjö ungum börnum þeirra hjóna hennar og
Magnúsar Sigurðssonar bónda á Leirubakka. Voru þetta miklir sorgartímar sem sveitung-
ar tóku nærri sér og reyndu eftir megni að sýna samhug og aðstoða eins og kostur var á.
Yngsta barnið Einarlína Hrefna, sem fæddist er móðirin dó var gefin í fóstur góðu fólki,
en Magnús lagði allt kapp á að halda heimilinu saman fyrir hin börnin sín öll og naut
aðstoðar systur sinnar og annarra ráðskvenna fyrstu árin. Þá felldu þau hugi saman hann
og Jóhanna og er ekki að orðlengja það að hún flutti til hans að Leirubakka og gekk
barnahópnum hans unga þegar í móðurstað og reyndist þeim öllum, hverju og einu sem
besta móðir. Þetta voru þau Anna Sigríður sem er elst f. 1915, húsmóðir í Reykjavík, þá
Einar Albert, f. 1917 - d. 1992, leigubílstjóri í Reykjavík, Ármann f. 1920 - d.1999, var
leigubílstjóri í Reykjavík, Sigurður Marinó f. 1922, býr í Hveragerði, lengst af leigu-
bflstjóri í Reykjavík, Gunnar f. 1923 - d. 1938 og Hulda f. 1925 - d. 1963, var húsmóðir
að Hnausum í Húnavatnssýslu.
Enn átti eftir að bætast við barnahópinn því þeim Jóhönnu og Magnúsi varð þriggja
barna auðið, en það eru 1) Svavar sem var f. 1931 - d. 1986, hann starfaði lengst af sem
leigubflstjóri í Reykjavík, 2) Jóna Guðrún f. 1932, starfaði lengst sem starfsstúlka og býr
í Reykjavík, og 3) Jón Hermann f. 1938, er var bóndi með foreldrum sínum á Leirubakka
þar til þau lögðu af búskap og starfaði síðan við almenna verkamannavinnu í Reykjavík
þar sem hann býr. Eins ólu þau hjón upp sem sitt eigið barn, sonarson sinn Gunnar
Magnús Einarsson sem er f. 1948, rafvirkjameistari á Selfossi.
Magnús andaðist 1969 og um vorið 1970 brá Jóhanna búi og fluttist til Reykjavíkur
og hélt Svavari syni sínum heimili þar til hann andaðist 1986, að þá héldu þau saman
heimili hún og Jón Hermann þar til hún fór á Hrafnistu haustið 1994.
Á Leirubakka voru gamlar hefðir í heiðri hafðar og þar réðu ráðdeild og búhyggindi
ríkjum jafnt utan dyra sem innan. Kjölfestan á heimilinu var Jóhanna sem með jafnlyndi
sínu og rósemi vakti yfir öllu, jafnt utan dyra sem innan Hún var ein þessara kvenna sem
öllu kornu í verk, og leit á það sem hlutverk sitt að helga líf sitt og starfskrafta sinni stóru
fjölskyldu, eiginmanni, stjúpbörnum og börnum, fóstursyni og niðjum öllum. Alla tíð
áttu foreldrar hennar sem og Vigdís móðuramma hennar sitt skjól hjá henni og aðhlynn-
ing þeirra á efri árum þótti svo sjálfsögð og eðlileg að ekki þurfti að færa í orð. Ófá voru
-178