Sjómannadagsblað Snæfellsbæjar - 01.06.2006, Side 24

22
Sjómannadagsblað Snæfellsbæjar 2006
og allir voru við. Eitt sinn tók það
þó öllu lengri tíma en það var
vegna þess að einhverra hluta
vegna átti kafteinninn brátt erindi
í land og flestir úr áhöfninni létu
sig hverfa um leið. Færri hendur
þýddi bara lengri tími en með
góðra manna hjálp hafðist þetta
allt saman.
Styrkur sólarinnar
Utstím tók svo upp
undir tvo sólarhringa
og var þá spilað og
spjallað þegar ekki var
verið á vakt. A einu
slíku útstími minnist
ég þess að í fádæma
blíðu nýttu menn sér
sólina til brúnkubaðs.
Ekki áttuðu menn sig
á styrk sólarinnar,
hvað þá endurkasti
sjávarins, þannig að
skaðbruni hlaust af.
Höfðu svo flestar
brunarústirnar hamskipti í fram-
haldinu af þessu sólbaðsútstími.
Það varð ekki mikið um frekari
sólböð þetta sumarið hjá flestum.
Svona gekk þetta nú allt sumarið,
frekar tíðindalítið, jaðraði við
rútínu nema helst þegar menn
gerðu sér helst til of glaðan dag í
landi þegar stoppað var. I landi
var oftast stoppað í sólarhring og
þá slettu menn úr klaufunum,
sumir rækilegar en aðrir, og spók-
uðu sig um. Segir nú ekkert frekar
af þessu fyrr en að hausti að farið
er að huga að lokum. Þá fá allir
sinn toll, bjór, áfengi og tóbak. Á
heimleiðinni hrepptum við svo
útsynnings bræluskít og stóð sum-
um skipverja hreint ekki á sama.
Trékassi frammi á hvalbak, sem í
var gúmbátur, splundraðist til að
mynda í einu brotinu. Báturinn
hlunkaðist niður þilfar og sat þar
alla leiðina heim. Káetur háseta
voru frammí og mestan part leið-
arinnar frá Færeyjum til Keflavík-
ur var nánast ekki fært á milli
þeirra vistarvera og aftur í. Þannig
höfðumst við hásetarnir þennan
tíma við aftur í, ýmist upp í brú
eða niðri í matsal.
Besta lífsreynsla
Þegar svo til Keflavíkur var
komið fór eðlilega fram tollskoð-
um og það eftirminnilegasta við
það var þegar tollvörður vatt sér
að þessum yngsta í áhöfninni og
spurði hvar hann væri til heimilis
og hann svaraði í Reykjavík. Þá
kom önnur spurning um leið sem
hljóðaði svona: „Og hvernig ætlar
þú svo að komast með þennan
toll þangað“. Svarið kom að
vörmu spori: „Ég hef einhver ráð
með það ef ég kemst með hann
upp á bryggjuna“. A þessum tíma
var jú bjór ekki á boðstólum hér á
landi, auk þess
sem 18 ára aldur
var eitthvað fyrir
neðan lögboðinn
áfengiskaupaaldur.
Þannig endaði nú
þetta ævintýri afar
vel og eftir það
eins og reyndar
flest annað sem
fólk reynir, stend-
ur hið jákvæða
upp úr. Þetta var
fyrir mig hin
gagnlegasta og
besta lífreynsla og
eftir að hafa
kynnst þessum þremur veiðarfær-
um lítillega þá finnst mér af þeim
nótaveiðin mesti veiðiskapurinn
þar sem að við þær veiðar verður
að umkringja bráðina. Þessi
reynsla kenndi mér lfka að bera
virðingu fyrir starfi sjómanna og
reyndar allri vinnu hvort sem hún
er til sjós eða lands.
Að endingu sendi ég og mínir
sjómönnum öllum og fjölskyldum
þeirra bestu óskir í tilefni sjó-
mannadagins.
Útgerðarvörur - Veiðivörur - Vinnuföt - Útivistarföt
Grillvörur - Gasvörur - Hreinlætisvörur - ofl.
Erum umboðsmenn
fyrirallar þærvörur
semOLÍS og ELLINGSSEN
hafa á boðstólum!