Sjómannadagsblað Snæfellsbæjar - 01.06.2006, Page 45

Sjómannadagsblað Snæfellsbæjar 2006
43
mennafélagið vera í forystu með
það þar sem við réðum engu í
hreppsnefndinni. Það sem mér
fannst skrýtið í sambandi við
vegamálin fyrir Jökul var að Sand-
arar kenndu Ólsurunum um að
það gengi illa að koma þeim vegi
áfram. Þetta var rangt hjá Söndur-
unum. Þeir höfðu sjálfir ekki
haldið rétt á málinu. Því miður
virðist sagan vera endurtaka sig.
Nú er það Fróðárheiðin. Ólsar-
arnir kenna öðrum en sjálfum sér
og sinni forustu um hvað lítið
gerist þar.
Ungmennafélagið Reynir var
stofnað 1934 og haíði starfað vel
fyrstu árin. Þegar við endurreisum
félagið komu gömlu félagarnir og
standa að málefnabaráttu okkur.
Við fórum að ýta undir íþróttaæf-
ingar meðal unga fólksins og það
var sett upp leikrit veturinn 1953.
En stóra málið þá var að vinna að
því að fá akfæran veg til Hell-
issands. Við fáum hreppsnefndina
í Breiðavíkurhreppi undir forustu
Karls bónda á Knerri í lið með
okkur til að fá lán til fram-
kvæmda út á væntanlegt framlag á
fjárlögum næsta árs. Við Karl för-
um inn í Stykkishólm. Þar geng-
um við á fund ráðamanna í
Sparisjóði Stykkishólms. Það voru
þeir séra Sigurður Lárusson og
sýslumaðurinn Hinrik Jónsson og
þeir tóku okkur vel. Þeir voru
báðir mjög eftirminnilegir karakt-
erar, framkoma þeirra og höfð-
ingsbragur geymist vel í minni.
Við fengum lán í eigin nafni og
ábyrgð ég og Karl. Andvirði láns-
ins dugði til að greiða fyrir að
ryðja veg frá Dagverðará og út
undir Svalþúfu. Svo fengum við
aftur lán ári seinna og þá komst
vegurinn langleiðina inn í Beru-
vík. Ytustjórinn var Viggó Brynj-
ólfsson og ef ég veit rétt þá er
hann enn að vinna á ýtum við
vegagerð
Kosningarnar 1954
I sveitarstjórnarkosningum sem
fram fóru 1954 urðu verulegar
breytingar á stjórn bæjarins en
sjálfstæðismenn höfðu stjórnað
hreppnum lengi. I þessum kosn-
ingum var Skúli oddviti fyrir A
listann sem fékk þá þrjá menn
kjörna og þá byrjar hans pólitíska
starf.
Rekadrumbar af Ströndum
Það byrjaði þannig að Svanfríð-
ur og Jón Guðmundsson í Artúni
höfðu forystu um að undirbúa
framboð til hreppsnefndarkosn-
inga. Við vorum ekkert í því
hvorki ég eða Teitur og okkur datt
ekki í hug að nein staða væri til að
breyta því sem fyrir var. Þá er það
að Jón kemur til mín ásamt Júl-
íusi Þórarinsyni verkalýðsforingja
og spyrja mig hvort ég væri tilbú-
in að leiða framboðlista. Ég sam-
þykki þetta og þá var farið í að fá
fólk á lista. Snæbjörn í Klettsbúð
fór í annað sætið, Teitur í það
þriðja og Arsæll Jónsson í fjórða.
Einnig var kosið til sýslunefndar
og fór Matthías kaupfélagstjóri í
það framboð. I fyrsta sæti hjá
Dlistanum var Sveinbjörn Bene-
diktsson og í öðru Björn Krist-
jánsson oddviti og í þriðja Rögn-
valdur Ólafsson. Til sýslunefndar
var Hjörtur Jónsson. Við fengum
mjög góða kosningu. Matthías
náði inn í sýslunefndina með yfir-
burðum. Það voru talsverð átök í
þessum kosningum og nokkur
sárindi hjá D-listamönnum með
útkomu þeirra. Við vorum m.a.
kallaðir rekadrumbar af Strönd-
unum sem þaðan komum. Síðan
vorum við samfleytt með meiri-
hluta í sveitarstjórn til ársins 1966
en þá kom D-listinn eitt kjör-
tímabil.
Framkvæmdir
hjá sveitarfélaginu
Okkar fyrsta framkvæmd var að
við byggjum vatnstank hér í
brekkunum ofan við þorpið. Búið
var að leggja vatnsleiðslur í götur
en um lítið vatn var að ræða og
því brýn þörf á söfnun og miðlun.
Haustið 1957 er hafist handa við
grunninn á Félagsheimilinu Röst.
Enn kom hugmyndin frá Ung-
mennafélaginu Reyni. Þetta var
mikil bjarcsýni og djarft átak af
svo fámennu sveitarfélagi. Þá
bjuggu í Neshreppi utan Ennis
um 350 manns. Við flytjum svo
inn í Röstina vorið 1963. Margir
öfunduðu okkur af þessu félags-
heimili og það var mikið notað til
skemmtanahalds og var í áraraðir
glæsilegasta samkomuhús á Vest-
urlandi. Þá var ráðist á hraunið
hérna fyrir ofan byggðina með ýtu
og gerður þar íþróttavöllur. Um