Skógræktarritið - 15.05.2003, Blaðsíða 12

Göngumaðurinn á lopapeysunni tyllir sér á gamlan birkistofn í
Bæjarstaðarskógi, eftir um tveggja tíma gönguferð frá Skaftafelli.
Náttúran er svo stórbrotin að ekki verður með nokkru móti farið hratt yfir.
Hér heitir Miðtorfa á Hálsinum. Gamli birkiskógurinn er á fallanda fæti
því trén eru flest um og yfir 100 ára gömul. Það er sérstök tilfinning að
upplifa birkiskóginn og margt sem fyrir augu ber. T.d. þetta nýra sem er
allt að 50 cm í ummál. Þetta fyrirbæri er ekki algengt en sést á mörgum
trjátegundum. Það er ofvöxtur í trjástofninum sem fær þessa sérstæðu
lögun. Talið er að þetta sé erfðabreyting eða stökkbreyting á erfðaefninu
sjálfu. í stað þess að frumur og viðartrefjar vaxi á reglubundinn hátt, vaxa
þær svo að segja í allar áttir, þvers og kruss. Þessi vöxtur veldur því að
viðurinn er ákaflega þéttur og klofnar ekki. Nýru eru því afar eftirsótt til
smíða. Slíkir smíðisgripir hafa iðulega verið gefnir eðalbornum
höfðingjum fyrr og síðar. Ekki síður en gull og gersemar. Skógurinn, undir
hlíðum Rauðhellna, er vel varðveittur í stórbrotinni náttúru Skaftafells.
Það er sannarlega erfiðisins virði að fá að skoða þetta mikla
náttúruundur.
10
SKÓGRÆKTARRITIÐ 2002
Fróðleiksmoli