Fróðskaparrit - 01.01.1976, Blaðsíða 84

92
Skráseting av føroyskum miðaldar kirkjugripum
Merkisvert er, at hesin Kristkrossur ikki bara er einasti, iS
nevndur verður 1709 — í 1729 fleiri — men at hann, sum taS
í yvirlitinum sæst, ikki er umtalaSur 1729, og ikki havi eg
heldur funniS hann nevndan síSan. Hvat iS hent er, kunna vit
eina gita.
Sum kunnigt varS henda einasta olmussukirkja (votivkirkja)
Føroya tikin av grund 1940/41. HevSi Kristkrossurin veriS
goymdur einhvørstaSir í kirkjuni, skuldi hann veriS funnin
tá, men so var ikki. Hann kann kortini hava veriS til, fjaldur
í hølvispónum, so sum hinir gripirnir, iS av tilvild vórSu
sæddir og tíbetur varSveittir. Teir eru: ein silvurkalikur, eitt
vígivatnsker?, ein ijósastaki ella kola og tríggir stólavangar.
Einasta frásøgn um niSurtøkuna og fundirnar, sum okkum
vitandi er til, fekk eg 7. september 1941, frá harra Dánjal
Danielsen, bónda á Skála í Vági, sum eisini hevSi tikiS hond uni
gripirnir, iS nú allir, uttan kolan, eru til skjals í teirri nýggju
kirkjuni. Ein gerS, vit øll mega vera honum takksom fyri.
Tá iS gólviS var tikiS upp, sóu teir, at undir øllum var fylt
upp viS hølvispónum, og í teimum lógu beint framman fyri
nevndu forvitnisligu gripirnir.
Kalikin fann ein drongur! innari í kóri. ViS taS at kalikurin
seinri er umvældur, man lýsingin av honum, eg skrivaSi í 1941
og 1943 hava vissan áhuga, serliga fyri møguliga tíSarfesting.
Hann er allur úr silvuri, og skilliga í tveimum pørtum, sum
uttan iva eru frá ymsum tíSarskeiSum. Sum flest allir kalikar
hevur hann bikar, cuppa, og stætt viS knúti ella knøtti, nodus,
leggi og fóti, pes. BikariS er nú leyst frá stættinum, og sýnist
ongatíS hava veriS loddaS á henda stættin, men at hava veriS
fest í annan stætt, fót ella legg, viS spongum. NiSur úr bikars-
botninum uttan er 4 cm langur leggur, og í hann eru boraS 4
smá hol, 2 og 2 saman hvørt yvir av øSrum, uttan iva til tess
at sambinda bikariS og ein upprunaligan stætt, sum onkuntíS
hevur veriS umskiftur viS tann, sum nú varS funnin saman viS
bikarinum, men sum sagt ikki festur í hann; farvegur eftir
lodding sást eingin á bikarslegginum. TilfariS, góSsiS, í bik-
arinum er eisini munin tjúkkari og døkkari enn taS í fótinum.