Fróðskaparrit - 01.01.1993, Qupperneq 166

170
LIMIR í FØROYA FRÓÐSKAPARFELAG FARNIR SEINASTU 10 ÁRINI
John Davidsen,
2. februar 1906 - 28. oktober 1988.
John Davidsen varð føddur í Havn. Hann
tók læraraprógv í Havn 1932. Frá 1934 var
hann lærari í Tórshavnar Kommunuskúla,
síðan 1968 í Venjingarskúlanum. Hann fór
frá við eftirløn í 1972. Hóast likamsbrek frá
bamdómsárum, ið hefti hann nógv, sýndi
hann ómetaligt seiggi og læt seg ikki kúga.
Arbeiðssamur var hann sum fáur. Hann
stóð fyri útgávu av álmanakkum hjá Gamla
Bókhandli til tað síðsta, ritstýrdi Songbók
Føroya fólks og fjøld av minnisritum, eitt
nú tí ómetaliga henta savninum Greinir og
ritgerðir eftir dr. Jakob Jakobsen. Hann
starvaðist á Landsskjalasavninum í mong
ár, eftir at hann fór úr lærarastarvi. Ættfróð-
ur var hann framúr, helt í mong ár kvøld-
skeið í ættargransking á Fróðskaparsetr-
inum.
John Davidsen var leingi annar grann-
skoðari felagsins. Hann hevur skrivað hes-
ar greinir í Fróðskaparrit:
1964. Jákup ísøgn og søgu. 13. bók: 213-224.
1970. Hústrúin í Húsavík. 18. bók: 69-76.
Reidar Djupedal, 1922 - 29. juli 1989.
Ólavsøkudag 1989 andaðist ein felagsmað-
ur okkara og góður Føroya-vinur, Reidar
Djupedal professari í Tróndheimi. Reidar
Djupedal varð føddur í Oslo, men hevði
ættarrøtur í Selju í Norðfírði. Um søgu, mál
og mentir í heimbygd síni hevur hann skriv-
að nógv.
Hann varð studentur í 1941 og fór at lesa
søgu, enskt og norskt á lærda háskúlanum í
Oslo. Hann fekk sum so mangur annar
frælslyndur norðmaður at kenna týska
harðræðið. í november 1943 varð hann
saman við øðrum studentum og lærarum
tikin á hondum og fluttur í fangatippi í
Týsklandi. Hann var fámæltur um roynslur
sínar har, men tær munnu hava merkt hann
fyri lívið bæði til likams og sálar. I 1950
gjørdist hann cand. philol. og fór síðan í
starv hjá norsku orðabókini í Oslo. Har
starvaðist hann í eitt ár til hann í 1951 varð
lektari í norskum á lærda háskúlanum í
Keypmannahavn við skyldu eisini at halda
fyrilestrar í Árhus. Tað var hesa tíðina, at
hann av álvara kemur í takføri við føroyskt.
Tað var eisini so sjálvandi, at maður sum
Reidar fekk hug fyri føroyskum, tí hann var
nýnorskmaður um ein háls og hevur sæð so
nógv, sum hesi nærskyldu mál hava havt
saman í søgu og lagnu. Faðirin at norska
skriftmálinum, Ivar Aasen var hansara
fremsta rannsóknarevni. Longu fyrsta árið í
Keypmannahavn skrivaði hann ta týðandi
yvirlitsritgerðina um Jens Chr. Svabo og
virki hansara. Hon varð prentað í bd. 32 og
33 av Varðanum, eisini kom hon út sum ser-
støk bók. Har koma væl til sjóndar serstøku
evni hansara at leita fram tilfar í skjala-
søvnum.
Her verður ikki høvi at gera nógv burtur
úr víðfevndu norsku gransking hansara.
Bert skal verða nevnt, at í eitt 6 ára skeið í
1950-árunum, meðan hann hevði styrk
fyrst frá Norges almenvitenskapelige fond
(NAVF) og síðan frá lærda háskúlanum í
Oslo, gav hann út brøv og dagbøkur Ivars
Aasen í 3 bindum. Hansara verk er eisini
ljósprentaða útgávan av blaðnum Dølen hjá
Vinje. I 1962 varð hann dosentur við lærda
háskúlan í Bjørgvin og 1968 professari í