Freyja - 01.12.1901, Síða 8

FREYJA
208
t;ftir hann, öll nafnlaus.
Framan af tök liann þ'itt í fé-
lagsmálum, en varð eigi vinsæll
meðal fjöldans.fremur enn svo marg-
ir inna hugsandi manna, er hafa
eitthváð frumlégt við sig og vilja
ekki fcta í annara för, en skilja ekki
mannlegar lyndiseinkunnir. ilann
stóð lengi í lúterskum söfnuði,
myndaði söngfélag, og t.ilheyrði
Goodtemplarstúku.Fyrir öll þessi fé-
íög vann hann vel, en var miður
þakkað. Hann hefur staðið í ýinsum
embœttum, svo sem safnaðar, skóia
og sveita.stjórn m. fl. er nú og nefur
lengi verið póstafgreiðslumaður.
Einnig licfur þann verið vtirkjör-
stjóri, commissiöners o. fi.
Hann hcfur ætíð verið frjáls-
iyndur í stjórnar og kyrkjumálutn
framar vonum, undirslíkum sveita
og kyrkju-áhrifum er hann hefur
staðiðsem niðursetningur örlaganna.
Hvað hæfileika hans sem tón-
skálds sncrt.ir, skortir migþekkingu
til að gefa þarum fullnægjandi dóm
fvrir aðra. Mín persónulega til-
linning er aðeins minn dómari í því
mWi sem öðru. Á hitt vil ég þó
liencfa, að lög hans virðast eiga við
alþýðusmekk, því þau eru almennt,
sungin. His mother’s his sweetheart
iinnst mör snildarverk, aðeins að
ekki væri enskur texti til að spilla
fegurð þess. Um það sagði enskur
söngfræðingur, að það væri of „higii
class“ fyrir alþýðu.
G. E. er maður í hærra lagi,
meðallagi þrekinn, ljóshærður, grá-
eygur og skarpleitur. Hann ernett-
fríður og þó karlmannlegur. Hann
ereinkennilegur i lyndisfari ogei við
alþýðuskap. Hann er glaður í sinn
hóp, en þunglyndur og ekki sel-
skapsgjarn, reglumaður hinn mesti
í öllum efnuin, en fremur einrænn
og handgenginn aðeins þeim.erhon-
um geðjast vel að.
G. E. er af mörgum misskilinn
og fáum rétt skilinn. Er það auðvit-
að han.s sök að því leyti, sem hon-
um er sjálfrátt. Eitt er þó sem öl 1 -
uin ber saman um, að hann ségædd-
nr miklum hæfileikum og mun það
ei of sagt, að hann standi enn
fremmstur þeirra Isl. hör vestra, að
minnsta kosti, er mætti nefna tón-
skáld og söngfræðinga- Hann virðist
hafa komist lengrainn í silfurhallir
innar fegurstu allralistaen almenn-
ingur er fær að fylgja honum. Söng-
dísin ein erþar einfær um að dæma.
S. R. Bexedictsson.
í þessu númeri Freyju birtist
lag eftir herra Gunnstc'n Eyólfsson
ið fyrsta lag sem komið hefur í v.-ísl.
blöðum. Af því ómögulegt er að fá
nótur prentaðar í nokkurri prent-
smiðju íslenzkri eða ensltri í vestur
Canada, er þetta lag skrifað og ljós-
myndað (endurskrifað af S. B. B.
eftir handriti höfundarins.] Eftir Ijós-
myndinni er smíðuð plat.a af laginu
og síðan er það prentað á sama hátt
og myndir.
Þessi aðferð er svo kostnaðar-
söm, að fátæk blöð eða höf. standasr
ekki við ;.-ð nota hana að nokkrum
mun og þess verðum vér, Vestur-Isl.
að gjalda, cr það sorglegt bæði fyr-
ir tónskáldin sjálf, og þá, er mundu
taka verkum þeirra feginsamlega-
[liitst.]