Freyja - 01.12.1901, Blaðsíða 15
FIIEYJA
|)ess;i konu sein liún liafði svo góða fistæðu tii ;ið hata og fyrirllta.
,,Hvar er Patience?“ varð henni loks að orði.
„Farin og ég komin i liennar stað.“
„Þö! — þú komin í liennar stað."
,,Og lieldnr er ég nú á þvf. Ilvernifí ;etti taðir þinn að ’.iða þá ráðs-
konu, sem léti hann aldrei í friði?“
„Sagði hann þetta?“
„Jú, víst sagði hann það, og eftir þvi að dæma, hefur hún vorið
í*allagripur.
,,0g þú ert komin í hennar stað?“
„Svo er nú það. E3 i viltu fá uókkuð að borða?“
,.Þú mátt færa mér kaftisopaog brauðbita ef það er handbært."
Ráðskonan fór út, en Rdsalfa sat eftir og harm ð'n'jrliig sín og unn-
usta síns. Hún bjist við að hann væri dáirin og sú liugsun vakti upp
endurminningarnar uin hvert orð og atvik sem i enti á ást. hans og st.að-
festu til hennar og olli henni óumræðilegrar sorgar. Ifún minntist hans
eins og hún sá haun seinast Svo fannst henni að hún sæi hann deyj-
andi í gilganuin.og þessi liugsjó i varð svo virkileg . ð h.'.n hljóöaði upp.
Þetta var líka svo eðlilegt, þar sem unnusti liennar var i óvina hilndum,
er höfðu fast ákveðið dauða hans.
Nú kom madama Iieed með morgunverð henuar á hakka, er liún
setti á lítið borð hjí Róialiu og liorfð sv.) ýmist á liaiia eð i niður fyrir
sig. Loksins herti hún upp hugann og sagði:
„Elroy Peniberton er fallegur maður. Finnst þér það ekki, ungfrú
ltós?“
Rósalía horfði uudrandi á ráðskonuiui, en svaraði engu.
„Eg álít hann lang fallegastann allra þeirra manna sem ég hef
uökkurntíma séð. Eg l)ý»t revndar við að sumir frændur lians sé full-
gíðir inenn, —ég þekki suma þeirr i og hef þekkt þi lengi. Þeir kom-
ast aldrei nálægt Elroy i neinu, því hann er svoddan Ijómandi inadur-
Eg ætt.i að ge.a dæmt um það, því enginn þekkir liann betur en ég.
-Mér linnst lika að þeir, sem maður hefur umgengist (rá barndómi eins
og bræður, ættu að standa nianni nær en allir aðrir,“ oætti r&ðskonaii
við, og brosti við.
„Bað faðir minn þig að segja mér þetta?“ spurði Rósalía, og horfði
á riðskonuna með dýpstu fvrirlitning.
„0. sey scy nci. Ilann veit ekkert hvernig mér líst á Elroy.
,,Þ.í kæri ég mig ekki uni að vita það heldur. Ef þú átt að gjfjr.i
hér eitthvað, þi gjörðu það svo fljótt sem þúgetur, eii eigðu sjálf skoð-
anir þinar. Þú þjónaðir col. Lyndarm vel ogert líklega fús til að þjóna
f<">ður mínum á sama hátt.“
„0, ungfrúin hefur þá fengið m.ilið! Húuþarf núsamtekki að lialda