Freyja - 01.02.1902, Blaðsíða 29

TREYWí

.Man ég þá tíð er skrautleg skreið -skínan4i gmoð «.m ránar'heið, :ineð vSsbcm drengjuin og sklruð ökjóldura og skrúðhúna %'íting und bíáuin tjölduni •er stefndi til inmna hafna'heim, •og hugfangmn íék*ég á'.mðti þeim, ^sagðá velkemna, bauð þeim byggð, ,-á börnum minum þá sást »ei hryggð.
Með gieðiljrosi t»á stigu á strönd -stoltar hetjur, með gull í hönd, merktu sér lönd og byggðu b«ei Ví bldmríkum dölum, íram við aegi, iþá viidu Jbar állir -eiga skjjól rer atórei á varin hnígur sól. iþví hér 'vor friður ug frelsi nóg, iþað ilesta Jbhtgað í skaut mitt dró- . -c<
<Ó guð/hve aTit-er nh oröið'breytt, «ég er nú af sárura mædd og þreytt, því syuir eg dsetar frá tnér flýja vog ftnna sér leið um heiminn nýja. <en al.lt af bætist nú sár vifi sár *og saknaðar afilt af hrynja tár. ®»ið leitið gæfunnar lBng um höf, Já, Jeitið og finnið ykkar gröf. í, 1. v If * «1
m. *
^ESTtJRFAKA'BNIR. fflð&rr ásfkær? þú mjðg ert föl *af margra álda sorgar kvöL, vér getum >ei horft á harm þinn 'lengtr jþví beinrn llfifi, það iila gengor, vér þolum ei ’teera 'þrældóms-ok 9>ví það gjörir sérhvers Wér ieitum frelsis um lÖnd og höf, fþó lyktirnar verði, a® hnýga í grot. ' • f •>
Q^ín náttúrufegurð frkbær er ‘svo, fátt er það til sem af þifer ber, þú fja'fla landið íjúfa og kæra '«r líTstílóm æsknnnar gjörðir ntera með þlnnm hreina himin blæ -er hressandi fór um lðnd og sæ, ■vér fflunum ‘það álla æfistund i}),ve kraflæl þá varstu, móðurgrun&. 't <• *'**<»> < -••;■• * i 1