Freyja - 01.07.1903, Blaðsíða 7

ZE^re-^ja,. ia»
AUGA FYRIR AUGA, TÖNN FYRIR TÖNN.
Slæ.gi sonur fðður sinn, skyldi liann niissa hönd sína. Missi aðals-
maður augað fyrir annars manns aðgjörðir, skyldi sá er orsakaði hon-
ura það, missa augað, en væri það auga fátæks manns, skyldi liann
borga einn „mína" silfurs. Sömu reglu var fylgt við missi útlima.
Væri slegin tönn úr manni, skyldi sá maður sem fyrir því varð, brjóta
t(5nn úr þe.im er verkið vann.
Særði einn maðurannan, og segði það óviljaverk, skyldi hann
staðfesta framburð sinn mcð eiði og borga lækninum.
Slægi maður herramannsdóttur svo hún fyrir það missti fóstrið,
skyldi síi hinn sanii borga 10 „shekels"en dægi stúlkan af því I höggi,
skyldi dóttir þesser verkið vann missa lílið. Sektin nam 5 shekels
væri stúlkan dóttir fátæks manns. En tvö shekels væri hún þjðnustu-
stúlka ríks manns.
LÖGVERND Á EIGNUM MANNA.
Hegningarlög við þjófnaði voru ströng.líæningjar og innbrotsþjöTar
voru drepnir. Stæli maður við húsbruna, var honum kastað inn í eld-
inn. Lögregluþjóni sem forsómaði verk sitt cða fekk annan mann til
að gjöra verk sitt, var drepinn. Sama hegning lá við að hýsa stroku-
mann og neiti að frainselja liann. Við að stela syni frjáls manns,
lá dauðahcgning. Þjrjfur scm stal uxa, sauð, asna, svíni eða skipi,
varð að borga þrítugfalt, væri liann fátækur, þ& tífalt, gæti hann ekki
borgað það, var hann inyrtur. Sá sem tök á móti stolnum munum,
var drepinn. Sama líi við að stela úr musterum cða höllum, og einnig
við því, að hafa hótanir í frammi við vitni.
Læknar og steinbyggjarar.
Staða'iækna var ábyrgðarfull mjög. Dæi maður sem var skor^
inn upp, eða hann missti augað af sömu íistæðu, skyldi hendur læknisr
ins skornar af honum.
Fyrir að lækna brotinn lim eða sj'kt meltingarfæri, var borgað
tveir, þrír og fimm shekels, eftir því hvort hlutaðcigandiicr aðalsmaður,
fátæklingur eða aðalsmanns þjónn.
Svo lítur út sem serstakur maður væri hafður til að brennimerkja
þræla, og ef nú þessi niaður brenniinerkir þræl, svo það væri óafmáan-
Iegt án samþykkis eigandans skulu hendur þess manns af honum
teknar.
Hryndi steinhús yfir eigandann og dræpi hann, skyldi síi er húsið
byggði, deyja. En hryndi húsið an þess þó að það ylli dauða nokkurs