Freyja - 01.07.1903, Blaðsíða 4

1%' "Fxo-yjOu.
íyrir tönn, og hafa G yðingar tekið þessa sömu reglu. Lög þessi feggjai
mikla áherslu á helgi eiðsins, gegnir slíkt furðu, því þ<ir virðist þó að
meinsæri hafi verið all títt.
RÉTTLŒTISDÓMUR HEILÖGU ÁRINNAR.
Víða er falað um vatnsraunina og má af þv£ sjá að fólk hefir trúuð
því, að hin heilaga á,Efrats-áin hafi verið óskeikult efsta ítrskurðarvald
eins og hólmgöngurnar eða járnburðurinn forðum. Ein af fyrstu
greinunum því víkjandi hljóðar þannig: „Ilaíi einn maður lagt k ann-
ann maun án þess að hafa sannað réttmæti slíkra álaga, þá skal sá sen>
fyrir álögunum verður steypa ser í • ana heilögu. Haldi áin honuin
(drekki honum) skal sá er álögin orsakaði, taka hús hans. En komist
maðurinn úr ánni, og hafi þannig sannað sakleysi sitt, skal galdramað-
urinn deyja í hans stað, og sá sem varð fyrir álögunum taka hfls lians."
Svo lítur dt sem þessi Vatnsraun hafi verið notuð í fleiri tilfellum
eins og sjá má á eftirfylgjandi grein:
„Bendi einhver fingri að annars manns konu og gefi með því til
kynna að hún sé manni sínum ótrú án þess að það se sannað, skal hun
fara í ána heilögu til að hreinsa sig af áburði þessum."
VÍNSÖLULEYFI 4OOO ÁRUM F. Kr.
Einnig var þessi Vatnsraun úrskurðardómsákvæði, þegar um brot
á vínEöluIeyfislögum var að ræða. Svo virðist sem allir vínsalar í
Babylon hafi verið konur. „Haíi vinsali ekki tekið korn fyrir drykk,
en tekið silfur og selt vínið við lægra verði en kornið" þA, skal sú hin
sama lúka sekt sinni í ánni heilögu."
Og enn aftur. —
„Hafi vínsali safnað að sér óeirðarfólki og ekki tekið þá sem óeirð-
unum ollu til hallarinnar, skal þessi sami vínsali deyja.
Þyngst hegning var lögð á lausakonur fyrir óreglu, Lausakona su,
er ekki býr í klaustri, skyldi brennastá báli, yrði hún uppvís að því að
fara inn í vínsölubúð og taka ser þar drykk af víni.
Víðar er minnst & þessar konur og virðast þær hafa haft sömu rétt-
indi og giftar konu, eins og eftirfylgjandi grein bendir til.
Sá maður sem kemur því til leiðar að fingri fyrirlitningarinnar sé
bent að lausakonu eða giftri konu íin þess að geta sannað sekt þeirra,
skal dreginn fyrirdómarann og brennimerktur k ennið.
HjÓNABANDSLÖGlN f BABVLON.
Víða eru lög þessi óglögg, eins og til d. í eftirfylgjandi grein:
„fíafi maður gifzt konu, án þess samningar eða skuldarbref hennar
væri fullgjó'rt, er sú kona ekki eiginkona".