Freyja - 01.07.1903, Blaðsíða 9

-AÐSENDAR BÆKUR.
iÞessar Iraéktir 'bafa Preyju verið írýlega sendaK
„Dæga-advöt“ eftir Grundmund Stefánsou.
„Ljdðmæri eftir Mattk. Jocliumssen".
„Knowleðge is nay gofl. or Ignoranee myrursö1'-, eftir C.'Eynrandssan.
„Aldamót 12. áru, útgefandi Friðrik J. Bergmann.
Útge'fendum 'þessara bðkaer ég ollum mjðg þakldát fyrir scnding-
atna, og ,þó þær séu mjög svo misjafnar að gæðum og frágangi }>á má
þó um þæj' segja,eins og skáldið.
„Eg veit að sitt bezta 'hver vinur nafer gaf
og viljandi biekkti mig enginn“.
Eg hefi alla mína æfi verið bókélsk, og það svo, að eg -cins og svo
anargir íslemiingar, sem a'ldir ’Uafa venð tq>p við andlegan skort,las allt
sem hönd á festi. En mismunandi áhrif hafði slíkur Jestur á mig, sem
von var. Sumu var eg ánægð með að fleyjja og sjá aldrei framar.
Sumt gróf sig óaftnáanlega í tilfinningar mínar, svo bg fæ því ekki
gieymt. Seint gfeymist mer hversu sárt uiig langaði til að eignast
iljóðabækur þeiira Matth. Joehumssonar og Stgr. Thoi-stjeinssonar, Svöfu
og Svanhvít. Kn til þess skorti þá fé, þá tók bg mig tii að skrifa upp
bæði Ijóðmæli Stgr. og Svanhvít og á þær enn þá til sýnis. í þá daga
sat ég frá íTK'U-gni til kvölds við að skrifa, alla sunnudaga. Um aðra
daga var ekki að tala. Tókég þá Jxílc cf hfm var við hendina,
fyr en raatinn, eða svo sagði fólk. Þess vegna var ráðlegt að láta
mig enga bók liafa. Eg hafði þær samt og las, þrátt fyrir allt. Og
ongin gjöf hefir inér verið kærkomnari en góð bók.
Ég veit að samkvæmt reglum þessara tíma, skulda ög útgeföndum
þessara bóka meira en fáein þakkarorð, og lesöndum biaðs míns sömm
leiðis. Enað fullnægja þeirri skyldu, er kröftum mínum ofvaxið. Og
jþó ég væri því vaxin að rita r i t d ó m a um þessar bækur væri mér
■Óljúft og óeðlilegt að setja ínig i dómara sæti og dæma þær.
Hvað mundi líka skáldið Matthías græða, eða hverju getað tapað á
ritdfimi frá mér. Ég læt mér þcss vegna nægja að geta þcss, að án
Ijóða hans vildi ég ekki vera. Og ég mundi nokkuð ieggja hart á mig
til að eignast öll hans skáldverk, enda á ög nú tvö eintök af fyrsta
hindi, annað keypt strax og til þess varð náð, hitt frá útgefandanum.
Eigi veit ég lieldur hvernig nokkur sannur ísk gæti án þess verið
ítð eignast skáldverk Matth. Jochumssonar. Ilann hefir um langan