Freyja - 01.05.1905, Blaðsíða 10

FREYJA
VII. io.
skynsetnin sigraði efasemdir hennar og sameiginlega reyndu þau a5
gjöra sér grein fyrir ástandinu og komu sér saman um aö giftast
ekki og þar við sat. Hún gat ekki fengiö sig til að taka saman viö
hann, ekki af því aö hún vantreysti honum, heldur af því, að hana
skorti enn þá hugrekki til að brjóta svo í bága viö almenningsálitið,
og hann var of drenglyndur til aö ætlast til þess af henni, svo þau
biðu bœði þolinmóðlega í von um að atvikin greiddu fram úr vand-
ræðum þeirra. Margrét hafði séð nægilega mikið af mislukkuðu
hjónabandi til að skilja tilgang unnustans, sem ekki vildi hœtta sér
eða henni út á þau óvissu höf. Hún hafði nægilega oft séð undir
þau helgidóms fortjöld,sem svo oft hylja ina virkilegu,og þess vegna
átakanlegustu sorgarleika.sem leiknir eru æfina út á ótal heimilum.
Hún leit til Imeldu og spurði hvort hún skyIdi nú, það sem hún
hefði sagt við hana í lystigarðinum forðum.
,,Eg skil nú eins og þá, að það var byggt á góðum rökum, þó
ég geti ekki séð, hverju á þá að treysta í þeim efnum. “
Margrét hristi þegjandi höfuðið. ,,Það er of flókin gáta til
þess að hún verði ráðin á stuttum tíma,“ sagði Wilbur stillilega.
,,Menn hafa glímt við hana í mörg ár án þess að ráða hana. En
mín skoðun er, að konan verði sjálf að skilja gildi sitt, og þegar
svo er komið, muni henni brátt auðnast að láta aðra skilja það og
þá er gátan ráðin. En látum alvörumálin nú eiga sig og snúum oss
að hinu hversdagslega og tölum um eitthvað auðveldara, svo sem
veðrið t. d. Er það ekki elskulegt núna?“
Stúlkurnar litu hver framan f aðra og lá við að skellihlægja. Það
var í sjálfu sér ekkert á móti því að tala um veðrið, nema hvað það
virtist hjákátlegt upp úr þessum alvarlegu hugleiðingum. En er
þeim varð litið framan í félaga þeirra og hvað hann var þungbúinn,
stilltu þær sig og bráðum voru þau farin að tala um veðrið, leik-
húsið o.frv. og litlu seinna skildu þau heima hjá Imeldu með þeirri
ósk að hittast bráðlega aftur.
Þau hittust líka sunnudag eftir sunnudag í fundarsalnum, þar
sem Imelda fyrst kynntist Wilbur og hinum litla mannvinahóp.
Eitt mannfélags spursmálið eftir annað var þar rœtt af lærðum og
ólœrðum mönnum. Félagsfrœði, siðfræði, trúfrœði, hagfræði og
stjórnfræði voru þar rannsökuð og raunprófuð og vísindin sjálf, voru