Freyja - 01.05.1905, Blaðsíða 19

FRE\ JA
VII' i o.
265.
hiá herdeild vorri var starfi hans lokiö og hann var á feröinni heim
til foringia síns.
Nó stóö hann frammi fyrir ákærendum sínum og stóru augun
hans storöu óttalaust á dómendur hans. Haun var hermannlegur
á velli, hvorki of hár né of smár.hvorki of feitur né of grannur. I
svip hans lýsti sér hvorki fyrirlitning né heldur undirgefni, heldur
hci!raKi hann hershöföingjum vorum aö hermanr.a sið. Hann var
rjóöur í kinnum, eins og ung stúlka og er slíkur roði sjaldséður á
slíkum stað, en hann vitnaði um hugarró manusins. Menn vorir
söfnuðust þar saman, og ég er viss um, að kurteisari áhorfendur
finnast ekki við neitt réttarhaid í Tokio, því mennirnir héldu niðri
í sér andanum.
Fukuwara hershöfðingi og yfirdómari sagði hægt og alvarlega
fram sakargiftir á hendur Rússanum, dregnar saman úr hans eigin
sögu Og svo framburði mannanna sem handsömuðu hann, og end-
aði með þessum orðum: ,,Samkvæmt herlögum vorum og allra
annara þjóða hefir fanginn verið dœmdur og skal hann nú heyra
dómsorðin:
,,Innbúi þorpsins Revexyofka, í Penzensky sveit, Penzensky^
héraði og undir hermaður í 284 herdeild í 7 i deild 5 hluta hers-
ins.Wasily Liapoff að nafni og 33 ára gamalþhefir verið hertekinn
og staðinn að þeim glœp að ferðast gegnum herdeildir vorar kring-
um Mukden í kínversku bóndagerfi í þeim tilgangi að njósna um
ferðir vorar og kunngjöra það óvinum vorum.og dœmist því rétt að
vera dauða sekur. 37 Meiji, 30 dag hins 9 tungls í Chibon í
Mukden héraði í Kína.
Yfirdómari Fukuwara Tetsutaro hershöfðingi f fótgöngu-
liði hans hátignar.
Hamano Matasuke kafteinn í fótgönguliði hans hátignar.
Eg horfði á fangann, hann hafði búist við þessu og brá ekki
hið allra minnsta. Eg hafði heyrt svo margt sagt um tilfinningalíf
hinna vestrœnu þjóða að mig langaði til að sjá hvernig hermenn
þeirra tækju dauða sínum. Og ef satt skal segja fann ég til ein-
kennilegra vonbrigða er ég sá að dauðadómurinn hafði engi sýni-
leg áhrif á hann. y,,Eg er ánægður, “ sagði hann einungis, og svo
varð steinhljóð. I Chiba dalnum undit eyðilegu tré stóð rússneski
njósnarinn umkringdur af alvarlegum áhorfendum.sem alvara innar
deyjandi kvöldsólar og feigðarsvipur hinna hrynjandi haustblaða
gjörðu svo átakanlega að engi orð fá það útmálað,
Einn af hermönnum vorum tók af honum handjárnin og
strauk með móðurlegri nákvœmni niður handleggi hans og úlfnliði,
til aðTiðka þá og draga úr sársaukanum. Fanginn fann til þess-