Freyja - 01.08.1905, Blaðsíða 16

FREYJA
VIII. i.
16.
sagöi en þaö er víst aö hann haföi ekki augun af henni á meöan.
Þaö var eins og hún fyndi fyr en hún sá augnaráð hans, og svo
varö henni hverft við þaö er hún tók eftir því,að hún rétti sig strax
upp og roönaði um leið. , ,Ef þér hafiö nokkurt erindi viö mig,
herra Lawrence, er bezt aö afljúka því strax, “ sagöi hún hálf þur-
lega.
,,Látið hjúkrunarkonuna eiga sig henni er borgað fyrir verk
sitt, yður ekki. “
,,Var þetta erindi yöar?“ sagöi Imelda hissa.
,,Nei. En ég elska yöur og segji þaö þó ég hafi ekki leyfi til
þess, “ sagði hann og færöi sig nœr henni.
,,Eruð þér vitlausir?11 varö Imeldu aö oröi og hún hrökk frá,
og staröi á hann forviöa.
,,Nei, en ég veit vel um skoðanir yöar á hjónabandinu og að
þaö er enginn glœpur fyrir giftan mann aö tjá annari konu ást
sína, “ sagði hann og þreif hann í fang sér áöur en hún gœti áttaö
sig. Hún sleit sig samstundis lausa, hvessti á hann augun og
sagöi: ,, Vítiö, herra minn, að hvernig sem þér hafiö komist aö
skoðunutn mínum á þessu máli þá hafið þér algjörlega misskiliö
þær. Vitið einnig, aö jafn lágborin mannleysa og þér teruð—svo
gjörsnauöur af öllum siðferöis hugmyndum og réttlœtistilfinning-
um vinnur aldrei ást heiðarlegrar og frjálsrar konu. Vitiö einnig,
að ást veröur hvorki keypt né hertekin, og þegar þér skiljið þenna
sannleika meigiö þér ávarpa inig aftur, en fyr ekki“
Að svo mœltu fór hún burtu en hann sat eftir sem þrumu lost-
inn og velti því í huga sér, hvort hann hefði misskilið skoðanir
hennar, hvað tignarleg hún væri í reiði sinni og fyrirlitning, hvort
hún myndi vita um misklið þeirra hjóna, og er hann minntist kon-
unnar lét hann brún síga.
Imelda þaut inn til hjúkrunarkonunnar og hneig magnþrota
niöur í legubekkinn. Hjúkrunarkonan sá aö henni var illt og gáf
henni kjælandi drykk. Hún varð þess og brátt vör aö Imelda var
hrœdd og kenndi þaö ofvökum og áleit að hún þarfnaðist góðrar
hvíldar Tókst henni þá að telja svo um fyrir henni að hún skyldi
sofa þá nótt og fylgdi henni síðan til svefnherbergis hennar, hjálp-
aöi henni í rúmiö og bauð henni svo góöa nótt, en Imelda lokaði
vandlega á eftir henni. (Frh.)