Freyja - 01.12.1907, Page 29

\V7
X. 5.
FREYjA
125
hvereinasta von sem hún átti
hjá örenda vininurn lá,
því hjartanu bölsœröa blæddi
til bana um þraut-langa töf.
Hún þegjandi leiö, þar til leið hún.
—Hver leggur nú blóm á þá gröf?
■K*
* *
Ó, þjó'ö!, sem að laufgar þau leiði
meö litfríðum blómanna krans,
þars föðurlands-synirnir sofa
—og sér nú um gröfina hans,
en mæðrunum göfugu gleymir,
sem gaf yður hjartnanna blóð.
Það blóð mun í koll þér enn koma,
þú kaldlynda, drambláta þjóð!
(Lauslega þýtt.)
■0