Freyja - 01.03.1908, Blaðsíða 1

Ritstjóri: Margrjct /. Bcnedictssou.
X. BINDI | MARZ 1908. | NR. 8.
Tíðavísur.
Svo nú er hann genginn sá gadd-leysu vetur,
meö gœf-viöra ólvfjan —því fer nú betur!
Tóm glýja var hjóm-geislinn hlýinda snauði
og heldofi frost-þelinn blá-doöa rauði,
það var hvorki gróður né greftraður dauði.
Um marfiatar sléttur og hrís-brekkur háu
öll hálf-velgja og kvillar á berangri lágu.
Og andrúmsloft fúlnaði af haust-dauða í högum,
sem hálf-trúuð skáldsaga af guðspjalla-sögum
og almennings siðir af afturhalds iögurn.
Hver pest sat urn heilsuna hrjáði ’ana og skerti.
Hver hreyfingar-blœr sem að jörðina snerti
lét sóttnæmis reimleikann rjúka á fœtur
um rotnaða gras-tó og vatns-ýldu glœtur—
allt heilbrigt varð blindandi hrœ-eiturs ætur.
Það smaug inn um lokaða veggi sem vofa,
það viðraði um úti-loft, hallir og kofa,
það stóð eins og legíó óheilla anda
og ósýnilegra til beggja manns handa,
að ráðast á höggstaði hreystinni að granda.