Helgarpósturinn - 19.10.1979, Blaðsíða 17

—he/garpásturinn._ Föstudagur 19. október 1979
Samdrátturinn i islensku hljómplötuútgáfunni:
Auglýsingastriði Steinars
og Fálkans um að kenna
segir Jón Olafsson i Hljómplötuútgáfunni hf,
Sigrfður, Magnús og Edda ræöa viö Agúst viö upptöku á Lftilli þúfu.
Þúfutittlingurinn
Þr jár piötur eru nú tilbúnar hjá
Hljömplötuútgáfunni hf. og biöa
útgáfu. Ein þeirra er reyndar aö
koma i verslanir þessa dagana
„Glámur og Skrámur”, þar sem
Halli og Laddi láta gamminn
geysa. Þá er von á plötu Spilverks
þjóöanna — „Bráöabirgöabúgí”
innan skamms, og sömuleiöis
nýrri hljómplötu meö Brimkló.
Sólóplata Pálma Gunnarssonar
er einnig i undirbúningi.
Jón Ölafsson i Hjómplötuiít-
gáfunni sagöi þá vera meö ýmis-
legtfleira i pokahorninu sem ekki
væri timabært aö skýra frá.
„Þaö sem fram hefur komiö i
fjölmiölum um þessi mál aö
undanförnu hefur veriö meira og
minna brenglaö”, sagði Jón,
„enda aöallega komiö frá einum
eða tveimur aðilum. Sá
samdráttur sem oröið hefur I
islenskri plötuútgafu er að minu
mati ekki nema að litlu leyti
oröinn til vegna veröhækkan-
anna, heldur vegna hinnar erfiöu
samkeppni viö erlendar hljóm-
plötur”.
„Steinar hf. og Fálkinn, sem
flytja inn þessar erlendu plötur
hafa aukið svo gifurlega auglýs-
ingar á þeim að islenskrar hljóm-
plötur hafa falliö i skuggann.
Þessar auglýsingar hafa fyrst og
fremst aukist vegna átaka þeirra
á milli, og jafnvel þeir sjálfir
viðurkenna aö þær eru meiri en
eðlilegt getur talist.
hærra kaupi hjá hljómplötufyrir-
tækjunum enhjá blööunum. Hver
plata er jú tiu þúsund kall”, sagöi
Jón.
„Þaö er fyrst og fremst þetta
sem kemur til meö aö drepa
islensku útgáfuna, ef þessu
heldur áfram”, sagöi hann.
-GA.
Jón: „Poppskrifarar dag-
blaöanna á hærra kaupi hjá
hljómplötufyrirtækjunum en hjá
blööunum...”
Litil þúfa. islensk kvikmynd,
árgerö 1979. Leikendur: Sig-
riöur Atladóttir, Edda Hólm,
Magnús ólafsson, o.Ð. Kvik-
myndataka: Baldur Hrafnkell
Jónsson og Haraldur Friöriks-
son. Aöstoö, og gerö titla: Ari
Kristinsson. Handrit, klipping
og leikst jórn: Agúst Guömunds-
son.
Það hefur líklega ekki fariö
framhjá neinum, sem fylgst
hefur meö fjölmiölum í sumar
oghaust, aö áriö 1979 mun lengi
veröa i minnum haft fyrir
grósku i innlendri kvikmynda-
gerö. Aö meira eöa minna leyti
mun þetta vera aö þakka ný-
stofnuöum kvikmyndasjóöi. Aö-
ur var þaö Minningarsjóöur,
sem veitti styrki til kvikmynda-
geröar og er Lftil þúfa Ágústs
Guömundssonar aö hluta til
fjármögnuö af slikum styrk.
Myndin greinir frá ungri
menntaskólastúlku, sem veröur
ófrisk, og viöbrögöum hennar
og umhverfisins gagnvart þvi.
Efni sem þetta býöur heim
hættunni á leiöinlegri þjóö-
félagsvandamálamynd i
skandinaviskum stil.enaö minu
áliti tekst Agústi aö sneiða hjá
sliku að mestu leyti. Þaö sem
bjargar honum er húmorinn. En
þaö er ekki alltaf saklaus og
merkingarlaus húmor, heldur
er AgUst aö sýna fram á hve
mikið af atburðum hversdags-
lifsins eru i raun spaugilegir,
þegar horft er á þá úr fjarlægð.
Á þetta einkum viö þar sem
glöggt kemur fram sambands-
leysi á milli fólks úr mismun-
andi stéttum þjóöfélagsins.
Menn tala saman i frösum, sem
eingöngu eru sagöir til aö fylla
þöngina.
Mynd þessi veröur liklega
ekki talin til meiriháttar afreka
á sviði kvikmyndalistarinnar
(enda stóökannski ekki til), þvi
hún skilur ekki mikiö eftir sig,
þegar maöur leiöir hugann aö
henni eftirá. Einstaka atriðum
heföi mátt sleppa, (t.d. atriöið i
gróðurhúsinu) einsog þau komu
fyrir á tjaldinu, eöa þá að
spinna meira i kringum þau, til
þess að samhengiö hefði orðið
sterkara. Þá vottar af þvi, aö
stöku persónur eru 6f staölaöar
týpur. Þá eru atriöi sem verka
litiö sanniærandi, bæði, hvað
snertir leik og svo sjálfan
textann. Má i þvi sambandi,
nefna atriði þar sem foreldrar
stúlkunnar ræöa um fóstureyö-
ingar.
En þrátt fyrir ýmsa galla, er
myndin einkar skemmtileg á aö
horfa, og staöfestir þaö, að
Ágúst getur sagt sögu með
myndavélinni. Allt yfirbragö
myndarinnar er mjög hlýlegt og
gæti ég best trúaö, aö atburöirn-
ir sem hún lýsir, séu likir þvi,
sem gerist í raunveruleiknaum.
Myndin ber það meö sér, eins
og sjálfsagt allar aörar
islenskar kvikmyndir, aö hún er
geröaf takmörkuðum efnum, en
þaöspillir ekki fyrir. Þaö hæfir
betur þessuefni, aö ekki sé allt
of mikiö boriö i myndina tækni-
lega. Hún er aö flestu leyti
ágætlega gerö, nema hvað
hljóöið var afleitt. Það stafar
kannski (og vonandi) af þvi, aö i
sýningarvél var ekki i full- j
komnu lagi viö frumsýninguna. ;
Leikur var svona upp og ofan. j
Þaö verður kannski að taka miö !
af þvi, að þetta voru eingöngu
áhugaleikarar, en i heildina
tókst þeim ágætlega upp
mörgum hverjum.
Hvað um þaö. Aðstandendur
myndarinnar geta veriö
ánægöir meö sinn hlut.
Þessir aðilar hafa mikiö fjár-
magn á bakviö sig, og geta til
dæmis gefið þeim sem fjalla um
þessi mál i fjölmiölum fjölda
hljómplatna til að skrifa um.
Þetta gerir það aö verkum aö
blöðin og útvarp og sjónvarp eru
full af efni um erlendar hljóm-
plötur.
Venjuleg islensk hljómplata
ber ekki meira en tveggja milljón
króna auglýsingakostnaö. Fyrir
nokkru fór þaö heldur ekki á milli
mála þegar út kom islensk hljóm-
plata. Þaö er hægt að auglýsa
talsvert fyrir tvær milljónir. En
nú hverfa þær alveg i auglýs-
ingaflóbiö frá Fálkanum og
Steinari. Eg er viss um aö popp-
skrifarar dagblaðanna eru á
Sænsk kvikmyndayika i Regnboganum
Sænsk kvikmyndavika hefst
hér á landi um næstu helgi (27.
október). Þá verða sýndar i
Regnboganum sjö myndir, þrjár
eftir Victor Sjöström, þrjár eftir
Mauritz Stiller, og ein eftir Ing-
mar Bergman.
Auk kvikmy ndasýninganna
mun Gösta Werner frá Svenska
Filminstitutet flytja fyrirlestra á
undati frumsýningum á myndun-
um og fyrirlestur I Norræna hús-
inu um helstu verk þessa blóma-
skeiðs sænskrar kvikmyndunar.
Myndir Sjöströms og Stillers eru
frá árunum 1917 til 1920 og eru að
sjálfsögðu þöglar.
Eins og flestum er kunnugt
varð mikil endurreisn i sænskri
kvikmyndagerö fyrir áratug eða
tveimur. Litiö hefur hinsvegar
fariö fyrir kynningu á gullöld
hennar, i fyrri heimsstyrjöldinni
og árunum eftir hana. Sænskum
kvikmyndageröarmönnum tókst
á þessum tima að gera stórbrotn-
um bókmenntaverkum betri skil
en þekkst haföi annars staðar.
Þeir unnu iðulega i náttúrulegu
umhverfi, og nútimamönnum
þykir sem beiting þeirra á kvik-
myndatækjunum hafi verið ein-
stök. Tvo kvikmyndagerðarmenn
bar hæst á þessu skeiði, þá Victor
Sjöström og Mauritz Stiller.
Myndir Sjöströms á kvik-
myndavikunni eru þessar: Terje
Vigen, Klostred i Sendomir og
Körkarlen. Myndir Stillers eru:
Sangen om den eldröda blomm-
an, Herr Arnes pengar og
Erotikon. Mynd Bergmans, Sjö-
unda innsiglið, verður sýnd sem
fulltrúi sænskra kvikmynda síö-
ari tima, svona til að gefa áhorf-
endum tækifæri á aö sjá saman-
burð og sameiginleg einkenni.
Sænska kvikmyndavikan er
haldin á vegum sænska sendi-
ráðsins og Islensk-Sænska félags-
ins. Aðgangur að myndunum
veröur 500 krónur.
-GA
Cr Sjöunda innsiglinu.
Af nýjum hljómplötum:
Frá USA og Ástraliu
Eagles — The Long Run
Nú er bandarlska stórhljóm-
sveitin Eagles loksins komin
meö nýja plötu eftir næstum
þriggja ára hlé, og heitir hún
The Long Run.
Jackson Browne, erskautþeim
á toppinn I Bandarikjunum. Og
á árunum framtil 1976 óx vegur
þeirra jafnt og þétt, og þeir uröu
stærsta nafn kántrirokksins fyrr
og síöar.
Popp
eftir Pál Pálsson
Eagles eru Glen Frey — gitar,
planó, söngur, Don Henley —
trommur, söngur og Timothy B.
Smith — bassi, söngur.
Arið 1971 réöi söngkonan
Linda Ronstadt Glen Frey, Don
Henley og Randy Meisner i
hljómsveit sina, en þeir stungu
af sex mánuðum siöar til aö
stofna sína eigin hljómsveit,
Eagles, ásamt Bernie Leadon. 1
ársbyrjun 1972 flugu þeir svo
yfir Atlantsála til Bretlands þar
sem þeir hljóörituöu sina fyrstu
plötu undir handleiöslu Glyn
Johns. A þeirri plötu var lagiö
Take ItEasy, eftir Glen Frey og
Don Felder bættist i hópinn
1974 eftir aö hafa aðstoðað viö
gerö piötunnar On The Border.
Snemma á árinu hætti Bernie
Leadon og Joe Walsh (fyrrum
forsprakki James Gang) kom I
hans staö. Randy Meisner yfir-
gaf Eagles nokkru eftir gerö
Hotel California, sem er siöasta
plata Eagles þartil nú, og
Timothy B. Smith gekk I hljóm-
sveitina.
The Long Run inniheldur 10
lög og sem fyrr eru Glen Frey
og Don Henley aöallaga-
smiðirnir, en hinir eiga lika sín
lög. J.D. Souther, sem er góö-
vinur þeirra, á þátt I þremur
lögum.
Tónlist Eagles hefur ekki
breyst mikiö frá þvi sem var
fyrir þremur árum, þó minna sé
nú um kántritakta en áöur. Lag
nýliðans Timothy B. Smith, I
Can’t Tell You Why, stendur
nokkuö sér og minnir talsvert á
ballööur Gibbbræöra.
Little River Band —
First Under The Wire
Astralska hljómsveitin Little
River Band er um þessar
mundir ofarlega á bandariska
vinsældarlistanum meö nýjustu
plötu slna First Under The
Wire.
Little River Band er um
margt á sömu tónlistarllnu og
Eagles þ.e. kántrirokk, og þá
eins og hinir siðarnefndu voru
fyrr á árum. Og á þaö sennilega
mestan þátt I velgengni Little
River Band i Amerikunni. Þeir
hafa fullnægt þörf Eaglesaödá-
enda á meöan Eagles höföu sig
litt I frammi slöastliöin þrjú ár,
likt og Queen komu upp þegar
Led Zeppelin voru I frli.
Little River Band er skipuö
Glenn Shorrock söngvara,
Derek Pellicci trommara,
Graham Goble gltarleikara,
David Briggs gitarleikara og
Beeb Birtles gítarleikara. En
bassaleikari á þessari plötu er
Mike Clarke. John Boylan
stjórnaöi upptökunum, en hann
er m.a. kunnur fyrir samstarf
sitt meö Charlie Daniels Band.
Sem fyrr segir er Little River
Band mjög svipuö Eagles og
ættu þeir sem eru hrifnir af
þessari tónlist ekki aö láta þessa
plötu framhjá sér fara.
Leonard Cohen — Recenl
Songs
Kanadiski rithöfundurinn,
ljóöskáldiö og lagasmiöurinn
Leonard Cohen sendi frá sér
plötu nýlega sem hann kallar
Recent Songs.
Leonard Cohen fæddist i
Montreal áriö 1934. Hann haföi
sent frá sér nokkrar ljóöabækur
og skáldsögur áöuren hann fór
aö setja saman lög viö ljóö sln.
Og þaö var ekki fyrren áriö 1966,
þegar Judy Collins hljótritaöi
lag hans Suzanne, aö ferill hans
sem tónlistarmanns hófst. Slðan
þá hefur hann verið I fremstu
vlglinu ádeilusöngvara ásamt
Bob Dylan, þvi stjóVnudýrkunin
er einmitt eitt sem hann deilir
á.
Recent Songs hefur aö geyma
10 lög. Sér til aðstoðar við tón-
listarflutninginn hefur Cohen
fengið nokkra af helstu stúdió-
músiköntum Los Angeles s.s.
Abraham Laboriel bassaleikara
og svo kemur hljómsveitin
Passenger frá Texas einnig
mikiö viö sögu. Stjórnandi upp-
töku og útsetjari meö Leonard
Cohen er Henry Lewy (sem var
I sama hlutverki á plötu Jakobs
Magnússonar Special Treat-
ment). A hlutur þessara tón-
listarmanna ekki minnstan þátt
i þvi aö gera Recent Songs eina
af bestu plötum Leonard Cohen
hingaö til.