Helgarpósturinn - 16.11.1979, Side 19

19
__he/garpósturínrL_ Föstudagur 16. nóvember 1979
FJÓRMENNINGARN
/R SIGURSÆLU
Ohætt er aö fullyröa aö ekki
hafa neinirdjasstónleikar slegiö
jafn rækilega á hjartastrengina
eins og þessir, siöan NHP trióiö
lék i Háskólabiói foröum.
Islendingarnir i biósætunum
tóku þátt 1 tónagleöinni frá upp-
hafi til enda og straumanir voru
sterkir frá sviöi iltí sal og aftur
til baka.
Þetta voru óvenjulega leik-
glaöir menn. Manni var hugsaö
til þjóösagnanna um djamm-
sessjónana i Kansans City á
fyrri tiö. Hljóöfæraleikurinn og
sviösleikurinnhéldust ihendur:
Danny Richmond trymbill voru
aö ljúka erfiöu Evrópuferöa-
lagi. Austurbæjarbló var siöasti
áfangastaöur og kannski þess
vegna.slepptu þeir fram af sér
beltinu'eins og raun bar vitni
um.
Sem gamlir mingusariar hófu
þeir tónleikana i minningu
meistarans og Adams tryllti
upp stef vafiö sálmasvitum
Mingusar til aö skerpa
minningar okkar sem i salnum
sátum. Siöan vatt kvartettinn
sér i ástaróö Mingusar til
Ellingtons og mjúkur tenor

Jazz
eftir Vernharð Linnet

Takiö John McNeil og Dizzy
Gillespie og hristiö, helliö siöan
örBUuaf Mingusyfirogblandan
veröur geggjuö þvi sjóviö tekur
aldrei völdin af tónlistinni!
Þeir Don Pullen pianisti ein-
hver geggjaöasti pianisti sem
ég hef hlustum bariö, George
Adams tenoristi og flautari,
Cameron Brown bassaleikari og
tónninn seiddi i huganna stór-
skotaliö hertogans úr seinni
heimsstyrjöldinni þar sem Ben
Webster gaf enga griö tóna-
trylltum lýö. Don Pullen hóf aö
leika fyrir son sinn kornungan,
og kjagandi hleypti hann yfir i
ómstriöan sóló þar til kalýpsóiö
fór mjúkum höndum um eyru
okkar og svo byrjaöi sjóviö:
Jgólst
UPP VIÐ
BÚÁLFA'
Valdís Óskarsdóttir
meö nýja barnabók
Ein af fáum Islenskum
barnabókahöfundum sem hafa
haslaö sér völl á undanförnum
árum hér á landi er Valdis
óskarsdóttir. Þriöja barnabók
hennar, Búálfarnir, sem kom ný-
lega út, er jafnframt ein af fáum
alislenskum barnabókum sem
koma út á þessu ári. Aður hefur
Valdis skrifaö bækurnar ,,FýIu-
pokarnir” og „Litli loðnufiskur-
inn”, auk Næturævintýra Kalla,
sem var lesin I Morgunstund
barnanna fyrr á þessu ári.
Þaö er alltaf fengur aö nýjum
islenskum barnabókum, og viö
spuröum ValdisihvortBúálfarnir
hafi einhvern boöskap aö bera,
eins og góöum barnabókum
sæmir.
— Ég held ég hljóti aö vera
óskaplega óbókmenntaleg, þvi ég
ætla méraldrei neittmeöþvi sem
ég er aö gera. Þetta er barnabók
— fyrir börn á öllum aldri, vona
ég.
— En hversvegna búálfar?
— Sumir segja: ,,Púff, búálfar,
þaö er sænskt fyrirbæri”. En ég
Valdis óskarsdóttir.
ólst upp viö þaö, aö búálfar væru
til. Og þegar eitthvaö týndist
sagöi mamma, aö búálfarnir
heföu tekiö þaö.
— Bókin er tileinkuö Kalla.
Hvaöa Kalla?
— Hann er sonur minn.Eg hef
áreiöanlega sagt honum allar
þessar sögur einhverntimann. Ég
segi honum sögur á kvöldin,
þegar ég er á leiö meö hann i
pössun og þegar viö erum á leiö-
inni heim. Og hann vill alltaf
heyra meira.
varöar allar innréttingar og má
nefna, aö uppgangani salinn er
sérstaklega hönnuö meö þaö
fyrir augum, aö fólk i hjólastól
komist þangaö hjálparlaust.
Mættu önnur kvikmyndahús
borgarinnar taka Borgarbióiö
sér til fyrirmyndar i þeim
efnum.
Ef enn einu sinni er tekiö miö
af þeirri frægu höföatöiu, held
ég aö óhætt sé aö fullyröa, aö
höfuöborgarsvæöi Islands hafi
flest kvikmyndahús á Noröur-
löndum a.m.k. Kannski eigum
viö þar lika heimsmet. Alla
vega förum viö oftar i bió en
aðrir Skandinavar. Þaö má þvi
bæði telja það ofureölilegt aö
komiö sé á fót nýju kvikmynda-
húsi, einkum þegar þaö er haft i
huga að þaö er staösett viö fjöl-
mennasta Ibúðarhverfi borgar-
innar. Þaö þarf kannski lika
dálítinn kjark til þess aö koma
þessu á fót, þvi þaö er dýrt
fyrirtæki. Og siöast en ekki sist
þá þarf bjartsýni. En þaö er
baraekki nóg aö vera bjartsýnn
og kjarkmikill og stofna sér i
skuldirtil þess arna. Til þess aö
einhver von sé um aö svona
fyrirtæki beri sig, þvi þetta er jú
bissness en ekki góögerðar-
starfsemi, þá veröur aö bera
lágmarks virðingu fyrir smekk
kvikmyndahúsagesta.
Nýttfyrirtæki á alltaf i
erfiðleikum með aö vinna
markaö og til þess aö þaö megi
gerast, verður það aö geta boðiö
betur en keppinauturinn, eöa
þannnig held ég aö þaö gangi i
frumskógi samkeppninnar.
Gæöi kvikmynda i Reykjavik
hafa aldrei verið mikil þegar á
heildina er litiö, en segja má aö
flest öll hús komi ööru hverju
meö mynd, sem hægt er aö
horfa á. Ég hef að vlsu ekki séð
nema ofannefnda mynd i
Borgarbióinu, en af auglýs-
ingum aödæmaerhúnsist verri
en þær, sem á undan hafa farið.
1 örlaganóttinni er meira aö
segja einn frægur leikari, meira
en hægt er að segja um hinar.
Ég var einn af þrem áhorf-
endum (aö visu fór ég kl. 7) og
ef aöstandendur þessa kvik-
myndahúss ætla aö fá fleira fólk
til sin, veröa þeir aö endurskoða
myndval sitt. Þetta eru
byrjunaröröugleikar, segja
þeir, en þegar byrjunaröröug
leikarnir eru viku eftir viku er
hætt viö aö fólk nenni ekki að
koma. Þaö væri synd, þvi eins
ogáöur segir, er húsnæöiö alveg
ágætt. ,GB
meö Mingusbreiöan tóninn. Að
haustsöngnum loknum brá
Adams fyrir sig blúsnum og
söng af mikilli innlifun meö
leikrænum tilþrifum. Djöfla-
blúsinnvarödjöfuleguri orösins
bestu merkingu (sé hægt aö
finna góöa merkingu i oröinu) I
túlkun hans og rumbablúsinn
urgaöi I tenornum en Pullens sló
hljómana eins og gömlu snill-
ingarnir.
Svo var aukalag. Vinkona
Pullens hún Stóra-Lisa sem
vegur yfir 200 kiló, dillaöi sér i
sálarrikum ópusi. Glæstur
endapunktur i stórskemmti-
legum tónleikum og blóiö spýtti
djassglööum geggjurum meö
sveiflu úti nóttina.
George Adams blæs af míklum
móö á stórskemmtilegum tón-
leikum Jazzvakningar.
Danny Richmond brá sér 1 gervi
galdramanns og I staöinn fyrir
kaninur og dúfur notaöi hann
trommusettið sitt. Niöur meö
Ku-Klux-Klan. Sjóvkaflinn var
iviö langurfyrir undirritaöan en
hvaö meö þaö, hann var
blessunarlega laus viö smekk-
leysur. Svo kom hlé eftir hálfan
annan tima og allir héldu aö
konsertinn væri búinn og sumir
ætluðu heim en konsertinn var
ekki búinn og allir settust aftur
og ljúfir hausttónar bárust
okkur frá George Adams og
Cameron Browns fór á kostum
— Hvers viröi er þaö I þlnum
augum aö leggja þitt aö mörkum
til Islenskra barnabókmennta?
— Mér finnst fengur aö öllum
alislenskum barnabókum. En
samt má ekki gleypa allt hrátt,
bara vegna þess aö þaö er Is-
lenskt. Þaö þarf aö gera kröfur til
þeirra bóka lika.
— Ætlaröu aö skrifa fleiri
barnabækur?
Ég hef fullan hug á þvi. En þaö
fer alveg eftir þvl hvernig viötök-
ur Búálfarnir fá. En sonur minn
er oröinn tiu ára, svo ég verö lik-
lega aö nota einhverja abra
aöferð viö þetta i framtiöinni,
bætti Valdis óskarsdóttir viö.
Valdis hefur fengist viö ýmis-
legt annað en skrifa barnabækur.
Hún hefur tekiö ljósmyndir fyrir
Timann og Morgunblaöið og ljós-
myndastofúna tmynd. Ljósmynd-
ir við ljóö Ólafs Hauks Simonar-
sonar, Rauöa svifnökkvann, voru
fyrstu afskipti hennar af bókaút-
gáfu, og nýlega lauk hún viö aö
myndskreyta ljóöabók eftir
sænskumælandi finnska skáid-
konu. Sú bóker væntanleg I bóka-
búöir hér um helgina.
Auk þess hefur Valdis fengist
viö sitt af hverju. Þar má meöal
annars telja smásögur, blaða-
greinar, ævintýri og myndasögur
fyrir fulloröna, fiskvinnu, sjó-
mennsku, kennslu og dagskrár-
gerð fyrir útvarp. Raunar vinnur
hún allt sem býöst þegar hana
vantar peninga, aö eigin sögn.
1 Búálfunum notfærir hún sér
kynni sin af vertiöarlifinu i
Eyjum. Hún f jallar um strák sem
fer þangaö I fisk og kynnist
búáifi. Hann fer siöan meö
Svenna til Reykjavikur þar sem
þeir finna fleiri búálfa.
— ÞG
FERFALDUR ÓÐINNI!
Regnboginn: VOsingurinn (The
Norseman).
Bandarisk: Argerö 1978.
Leikstjóri: Charles B. Pierse.
Aöalhlutverk: Lee Majors,
Cornel Wilde, Mel Ferrer.
Þaö þætti saga til næsta
bæjar, ef við islendingar
tækjum okkur til og geröum -
kvikmynd um einhverjar af
hetjum Villta vestursins, svo
sem Wyatt Earp og Doc
Holliday, Billy the Ked ellegar
Butch Cassidy og The Sundance
Kid. Hætt er við að útkoman
yröi heldur ósmekklegur
skripaleikur.
Nokkrum sinnum hafa
amerikanar reynt aö gera
kvikmyndir um vikinga.
Útkoman hefur yfirleitt oröiö
heldur ósmekklegur
skri'paleikur.
að úr öllum áttum og þeir kála
einum úrhópi berserkjanna, og
kemur honum aö litlu haldi sá
kýrhyrnti hjálmur sem er
K vikm yndir
eftir Þráin Bertelsson
Einn slikan skripaleik getur
nú aö lita i Regnboganum:
Hópur berserkja heldur á
skipi til Vinlands og stýri-
maðurinn æpir alla leiðina ,,Ró!
Ró! Ró! til að þeir missi ekki
áralagiö. Þegar til Vinlands er
komið ris áhöfnin á fætur,
bregöur sveröum og hrópar fer-
faldan óöinn (óöinn! óöinn!
Óöinn! Oöinn!)
Tilgangur þessarar feröar er
að leita uppi aldraöan
höföingja vikinganna (sem
náttúrlega er i haldi hjá rauö-
skinnum). Fararstjóri er Lee
Majors (eiginmaöur banda-
risku kynbombunnar Farah
Fawcett-Majors en svo ein-
kennilega vill til aö hún er fram-
leiöandi þessarar skripamynd-
ar).
Til aö koma T veg fyrir aö
myndin veröi langdregin eru
vfiíingarnir ekki fyrr lentir á
Vinlandi en rauöskinna drifur
aöalsmerki vikinganna i þessari
mynd.
Núnú. Smám saman kemur á
daginn, aö vikingapabbi (Mel
Ferrer meö englahár) er ásamt
meö mönnum sinum malari hjá
rauöskinnunum, þegar liöiö
fyrst kom til Vinlands buöu inn-
fæddir þeim i parti, blindfylltu
þá og blinduöu siðan, og hafa
uppfrá þvi látiö vikingana mala
malskorn i helli nokkrum.
Björgunarsveitin lendir i
skærum viö rauöskinnana og
hefur hvorugur fullnaöarsigur,
enda ekki komiö nema fram aö
hléi...
Þaö sem gerist eftir hlé getur
undirritaöur þvi miöur ekki
upplýst lesendur um, þvi þá var
þolinmæöin þrotin.
Amerikönum hefur sem séenn
ekki tekist aö gera almennilega
vficingamynd, enda ættu þeir
eins og aörir fyrst og siöast aö
hugsa um aö rækta eiginn garö.
VID BORGUM EKKI!
VID BORGUM EKKI!
MUSIC MACHINE
Myndin, sem hefur fylgt i
dansspor „Saturday Night
Fever” og „Grease”.
Stórkostleg dansmynd meö
spennandi diskókeppni, nýjar
stjörnurog hatramma baráttu
þeirra um frægö og frama.
Sýnd kl. 5-7-9 og ll.
Vegna gífurlegrar aðsóknar verða 2 sýningar í
Austurbæjarbíói þessa viku.l kvöld föstudag kl.23.30
og laugardagskvöld kl. 23.30.
Miðasala í Austurbæjarbíói frá kl. 4 í dag — Sími
11384