Helgarpósturinn - 07.12.1979, Side 19

Föstudagur 7. desember 1979
19
Nýi sýningarsalurinn, Djúpið, i kjallara veitingahússins Hornsins I
Hafnarstræti, sem við sögðum frá i sfðasta Helgarpósti, verður opnað-
ur á laugardag meö sýningu á verkum nokkurra graffkera. Hér er ver-
ið að vinna að frágangi gallerísins.
Atvinnuleysi hjá
hljóðupptökumönnum
— Hljóðupptökumenn eru liklega eina stéttin á íslandi
sem á við atvinnuleysi að stríða. Plötuútgefendur halda
algjörlega að sér höndum og plötusala er nær engin
núna. Við höfum engin verkefni haft undanfarna tvo
mánuði/ og það er ekkert framundan nema upptaka á
plötu Pálma Gunnarssonar, sem verður líklega ekki
byrjað á fyrr en í janúar eða febrúar, segir Jónas R.
Jónsson hjá Hljóðrita í Hafnarfirði.
I—-------------------------------------
Susan Swift i hlutverki Ivy/Audrey Rose
Framhaldslíf eða ekki?
Tónabió:
Bandarisk, árgerö 1977.
Handrit: Frank De Felitta, eftir
tisku hin siðari ár og. má þar
nefna sjálfan Exorcistann og
Omen. Þessar myndir og fleiri
Jónas segir, að um fimmtiu
manns hafi atvinnu af hljóm-
plötuútgáfu >og vegna verkefna-
skorts i hljómplötuiðnaðinum sé
mikil hætta á, að margir þeirra
hverfi i önnur störf. Sjálfur segist
hann ekkert gera annað en mæla
göturnar og hafa áhyggjur af þvi,
að hann missi úr starfi hljóðupp-
tökumenn, sem hefur tekið lang-
an tima að þjálfa i starfi. Þegar
að þvi kemur, að starfsemin
kemst i gang aftur gæti farið svo,
að nauðsynlegt verði að sækja
hljóðmenn til útlanda með þeim
útgjöldum og gjaldeyriseyðslu
sem þaö kostar, að sögn Jónasar.
— En við ætlum ekki að leggja
upp laupana i Hljóðrita. Þetta er
versti timi ársins og vonandi birt-
ir upp um siðir, segir Jónas R.
Jónsson.
Siðustu plöturnar sem teknar
voru upp i Hljóðrita eru Hattur og
Fattur og Mezzoforte. Siðan hefur
stúdióið ekki fengið önnur verk-
efni en að hljóðsetja nokkrar
sjónvarpsauglýsingar og taka
upp lög einstakra hljómlistar-
manna f þeirri von, að unnt verði
að koma segulböndunum i verð
seinna.
— ÞG
samnefndri skáldsögu hans.
Leikendur: Anthony Hopkins,
Marsha Mason, John Beck,
Susan Swift. Leikstjóri: Robert
Wise.
Kvikmyndir um yfirnáttúru-
lega atburði hafa töluvertverið i
hafa allar byggt á einhvers kon-
ar djöflarii og illum öndum og
þannig tekist aö fá hár áhorf-
andans til að risa.
Audrey Rose er hins vegar
byggö upp á allt öðru, eða
spurningunniumþaðhvortlif sé
eftirþetta.oghvortmögulegtsé j
aö sálir látinna manna taki sér .
bústaði nýjum likömum, endur- j
holdgist.
Audrey Rose lést þegar hún
var aðeins fimm ára. A sama
augnabliki og hún lést, fæddist
önnur stúlka aö nafni Ivy. Sál
Audrey tóksér bólfestu i likama
hinnar nýfæddu og þegar mynd-
in kemur til sögunnar er Ivy aö
verða niu ára. Þegar nær liöur
afmælisdeginum, fer stúlkan að
fá alls lags martraðir og verða
þær magnaöri meö hverjum
deginum.
Til sögunnar kemur maöur,
sem var faöir Audrey Rose, og
haföi hann komist að þvi með
hjálp miðla, aö dóttir hans lifði
áfram. Hann varar foreldra
stúlkunnar við þessu og segir aö
nemahann fái leyfi til að hjálpa
til og annast stúlkuna muni illa
fara. Undirtektir eru dræmar
eins og nærri má geta, en faöir
Audrey gerir allt sem hann get-
ur til að sannfæra hin um endur-
holdgunarkenninguna og rétt-
mæti hennar.
Framan af myndinni tekst
Wiseað halda athygli áhorfand-
ans og byggja upp vissa spennu
ogframkalla gæsahúð, en þegar :
á liður og myndin fer að predika j
og sanna með réttarhöldum að .
endurholdgunarkenningin sé
heilagur sannleikur dettur •
eiginlega allur botn úr þessu. :
Rökin sem færð eru fram til j
stuðnings kenningunni eru ekki ,
nógu sannfærandi. Maöur er
alveg jafn nær um framhaldslif-
ið og áður.
Hvað um það, þá er þetta |
þokkaleg afþreying og ætti að '
framleiða gæsahúð hjá öllu '
venjulegu fólki, en það er !
kannski miklu frekar gert meö 1
hljóðeffektum en sjálfri mynd- 1
inni. |
Robert Wise er leikstjóri sem i
kann sitt fag, en handritiö er of |
veikt til þess að hægt sé að i
gera úr þvi eftirminnilega I
mynd.
— GB í
AL VORUMAL
Egill Egilsson: Sveindómur.
Skáldsaga. 136 bls. Iðunn, Rvlk
1979.
Með bókinni Karlmenn
tveggja ti'ma (1979) vakti Egill
Egilsson allmikla athygli og
umtal. Menngreindimjög áum
ágæti sögunnar og þeirrar að-
feröar sem þar var reynt aö
pilts. 1 ööru lagi ber hann nafniö
Sveinn. I þriðja lagi er felldur
yfir honum margháttaður dóm-
ur, kveðinn upp af samfélaginu.
Sveinn er fjarska venjulegur
piltur, greindur vel i meðallagi.
Hann elst upp á heimili sem
manni skilst sé lika harla venju-
legt.
rl
Bókmenntir
i eftir Heimi Pálsson og Gunnlaug Astgelrsson

beita til að afhjúpa ýmsar mein-
lokur 1 hugmyndafræði okkar
tima. Núhefur Egill sent frá sér
nýja bók eftir tveggja ára hlé.
Og er þar skemmst frá aö segja
að mér sýnist framfarirnar
miklar og góðar.
Sveindómur er býsna marg-
rætt heiti. I fyrsta lagi fjallar
bókin um sveindómstima ungs
Faðir hans er bundinn á klafa
fyrirvinnuímyndunar, móöirin
vinnur reyndar lika utan heim-
ilis, en telur uppeldi barnanna
öngu að siöur sitt mál — nema
þegar þarf að skamma. I skól-
anum rekumst við lika á almenn
og algeng vandamál. Þar er
stritt viö „erfiöa” bekki án þess
reynt sé eöa tækilegt að mæta
erfiöleikunum meö nokkurri
nýlundu.
I þessari almennu og hvers-
dagslegu raunsæismynd sýnist
mér styrkur sögunnar vera
fólginn. Egill gerir sér far um
að lýsa af hófsemi og gætni þvi
rótleysi sem Sveinn hlýtur að
þjást af, þeim árekstrum sem ó-
hjákvæmilegir eru milli hug-
mynda og veruleika. Annars
vegar er haldið að honum karl-
mannshugsjón og hetjuimynd,
hins vegar sett bönn og boö um
hegðun — og þaubönn erui öngu
samræmi við imyndirnar.
Raunsæi rikir hér jafnt i at-
burðarássem sviðs-og persónu-
lýsingum. Sérstaklega minnis-
stæðar veröa lýsingar foreldra
Sveins, og þar tekst Agli það
sem sjaldgæft er nú um tiðir i
raunsæissögum: að láta lesand-
ann taka afstöðu gegn persón-
um án þess að fordæma þær
heldur þvert á móti með fullum
skilningi og samúð.
Veröld skólans er i sjálfu sér
lika raunsæileg. En þar finnst
mér samt að finna helsta veik-
leika bókarinnar. Ég hygg höf-
undi sé alls ekki i huga að skella
skuld á þá einstaklinga sem inn-
anskólans starfa, heldur miklu
fremur sýna okkur aö sjálft
skólakerfið er steinrunniö og
gefur einstaklingum — nemend-
um og kennurum — lítið sem
ekkert svigrúm til aö takast á
við vandann sem upp kemur. En
lýsing Egils á kennurum og öör-
um starfsmönnum skólans er
svo ógeöfelld að maöur getur
hallast að þvi að „betri” kenn-
arar hefðu leyst málin.
Meö þessu er ég engan veginn
að neita þvi aö persónur af þvi
tæi sem þarna koma viö sögu !
séu til, þykir aðeins vafasamt
að gefa þvi undir fótinn aö þær
séu i eöli si'nu rót meinsins.
Þrátt fyrir þessar aöfinnslur j
sýnist mér Sveindómur vera
merkileg tilraun til að takast á |
við alvörumál. Og hún er langt
hafin yfir þá flatneskju sem allt
of oft einkennir nýraunsæiö i
bókmenntum okkar, þá flatn-
eskju sem heldur aö allur vandi
mannkynsins veröi leystur ef
maður eignast dósahnif.
Þetta er bók sem foreldrar
geta ekki gengiö framhjá ef þeir
hafa nokkurn áhuga á aö gera
sérgreinfyrir uppeldisvanda og
stöðu unglingsins I samfélaginu.
Hvort þeim þykir svo bókin
leysa vanda sinn eða auka hann
er annar handleggur. —HP.
Skemmtilegur fróðieikur
Landabækur Bjöllunnar
Stóra-Bretland
Sovétrikin
Spánn
Utg. Bjallan h.f.
1 öllu þvi flóði fjölþjóðlegra
barnabóka sem er á góöri leið
með aö drekkja innlendri
barnabókaútgáfu er sem betur
fer að finna einstaka gleðilegan
vott þess að reynt sé aö nota þá
möguleika sem fjölþjóöaprait
býður uppá til annars en að
framleiða reyfara og annað
lélegt afþreyingarefni handa
börnum.
Bjallan er einmitt Utgáfu-
fyrirtæki sem hefur leitast við
að gefa út vandaöar bækur fyrir
börn. Má þar til dæmis nefna
Alfræði barnanna, vandaöar
fræöslubækur sem komu út fyrir
nokkru siðan. Einnig má nefna
hiö gullfallega safn sagna og
kvæða Berin á lynginu. Bjallan
hefur einnig gefið út einu
sérunnu islensku fræðslubókina
sem komið hefur út á seinni ár-
um, bókina um þorskinn og ætti
að styrkja forlagið sérstaklega
til aö halda áfram slikri útgáfu.
Nú hefur Bjallan ráðist I
útgáfu á nýjum bókaflokki sem
kallaður er Landabækur Bjöll-
unnar. Hér er um að ræða
fræðslubækur um landafræði,
þar sem i hverri bók er tekið
fyrir eitt land. Nú eru komnar út
þrjár bækur I þessum flokki:
Stóra-Bretland, Sovétrikin og
Spánn.
Allar eru þessar baskur vel
unnar og bæði i texta og
myndefni að finna mikinn
fróöleik sem settur er fram á
ijósan og aögengilegan hátt
fyrir börn og unglinga.
Það má segja að valiö á þess-
um bókum sem þegar eru
komnar Ut sé vel til fundiö.
Stóra-Bretland er einn af
næstu nágrönnum okkar og höf-
um við átt og eigum i margvis-
legum samskiptum viðþað.
Sovétrikineruþað mikil stærð
iheimsmynd nútimans og koma
oft við sögu i fjölmiðlum svo að
full þörf er á upplýsandi
fræöslubók um þau fyrir börn og
unglinga.
A siöustu árum hefur Spánn
oröið það land sem Islendingar
hafa haft hvað mest samskipti
viöog flest börn hafa heyrt talað
meira og minna um. Það er þvi
gott að eiga á islensku aögengi-
lega bók sem getur sagt frá þvi
að Spánn er annað og meira en
baðstrendur, kúbalibra og
nautaat.
Það er mikill fengur aö þvi aö
fá þessar bækur á islensku. Þær
bæta nokkuð úr þeirri miklu
þörf sem er á upplýsandi
fræðsluefni fyrir börn og
unglinga.
Það er vonandi að framhald
verði á þessari jákvæðu
viðleitni Bjöllunnar.