Helgarpósturinn - 05.02.1982, Blaðsíða 25

Jielgarpásturinn.
Föstudagur 5. febrúar 1982

-Umsjón: Jóhanna Þórhallsdóttir

Gott að /æra
eitthvad nýtt
á hverjum degi
-og Maria Gisladóttir
Fræösluhornið heldur áfram
og nú er komiö aö gitarnum. Viö
fengum Einar Einarsson nem-
anda i klassiskum gitarleik til
að spjalla við okkur um gitarinn
og gitarnám.
Sex strengja gítar alls-
ráðandi
— Jæja, Einar, hvernig hljóð-
færi er gitarinn?
„Gitarinn er strengjahljóð-
færi sem hefur verið að þróast
gegnum aldirnar. Forfeður
hans voru meðal annars vihuela
(gamalt spænskt hljóðfæri) og
lúta. Það klassiska módel sem
við þekkjum nú á timum kom
fram á Spáni á seinni hluta 19.
aldar, hjá gitarsmið að nafni
Tores. Það er þessi sex strengja
gitar sem hefur verið allsráð-
andi lengi en það hafa verið
gerðar tilraunir núna seinni ár
með að fjölga strengjum og þá
yfirleitt bætt við bassastrengj-
um og þá eru þetta 10 eða 12
strengja gitarar. Þeir henta vel
i barok og renesans tónlist, þvi
að sú tónlist var skrifuð fyrir
lútu en hún hafði fleiri strengi
en gitarinn. Nú, svo eru auð-
vitað til annars konar gitarar
s.s. rafmagnsgitarinn, þjóð-
lagagitar og flamenco gitarinn
en hann er náskyldur klassiska
gitarnum".
— Hvernig er tónsvið gitars-
ins?
„Það er frá stóru E upp i tvi-
strikað h. Gitarmúsik er skrifuö
áttund hærra en hún hljómar til
að hægt sé að skrifa i einum
lykli”.
Enn spilandi kominn yfir
áttrætt
— Hverjir eru aðalsnillingar
gitarsins?
„Sá sem lagði grundvöll að
nútima tækni var Francisco
Tarrega en Andrés Segovia hóf
gitarinn til vegs og virðingar en
gitarinn hafði veriö litils metinn
áður en hann kom fram. Sego-
via varð fyrsti alþjóðlegi gitar-
snillingurinn og kom meðal
annars til Islands og hélt tón-
leika i Austurbæjarbiói. Hann er
ennþá spilandi, kominn yfir átt-
rætt,og það er vist alltaf jafn-
gaman á tónleikum hjá honum,
en aðalkallarnir núna eru senni:
lega John Williams og Julian
Bream.
Sá fyrsti sem leggur gitarleik
fyrir sig hér á landi er Sigurður
Briem.held ég megi segja. Ey-
þór ÞÓrláksson og Gunnar H.
Jónsson hafa verið aðalspraut-
urnar i kennslu hér lengi en nú
eru fleiri að bætast i hópinn, s.s.
Simon Ivarsson, Arnaldur
Arnarson og Pétur Jónasson.
Vinsældir gitarsins hafa
aukist
— Er gitarinn vinsælt hljóð-
færi?
„Gitarinn hefur öðlast miklar
vinsældir nú á siðustu árum.
Hann er eiginlega eins og smá-
hljómsveit og að þvi leyti sam-
bærilegur við pianó, að hægt er
að spila margar raddir sam-
timis.
En eitt er öðru visi við gitar-
inn, þ.e. að þú getur auðveld-
lega breytt tónlitnum og hefur
mun fleiri möguleika en á pianó
eða fiðlu.
— Hverjir eru möguleikar
fólks hér til náms?
„Fyrstan skal telja Tónskóla
Sigursveins,en þar eru nú 70—80
nemendur og 5 kennarar. Tón-
listarskólinn i Reykjavik byrj-
aði með gitarkennslu i hitteö-
fyrra undir stjórn Snorra Arnar
Snorrasonar. Svo eru gömlu
kempurnar Eyþór Þorláksson
og Gunnar H. Jónsson en
Gunnar kennir núna á Akureyri.
Að fá sigg á puttana
— Hverjir eru helstu erfið-
leikarnir i gitarnámi?
„Það er nú það. Að fá sigg á
puttana þegar maður er að
byrja!! Það er mjög mismun-
andi hvernig þetta liggur fyrir
fólki. Það er t.d. oft erfitt með
vinstri hönd, að menn vilja
stifna upp. Þetta er eins með öll
önnur hljóðfæri.
— Er þetta skemmtilegt
nám?
„Ég get ekki svarað fyrir alla.
Það er lika mjög einstaklings-
bundið. Það getur sjálfsagt
verið leiðinlegt fyrst en það fer
auðvitað mikið eftir kennar-
anum. Ef hann hefur ekki áhuga
á þér er örugglega mjög leiðin-
legt”.
Enginn laglaus frá
náttúrunnar hendi
— Þarf fólk að hafa eitthvað i
sér?
„Það er gott að hafa takt og
lag. Áhugi berþig hálfa leið.
Annars er enginn laglaus frá
náttúrunnar hendi, þaö er frek-
ar ef menn hafa ekki alist upp
við músik, að þeir verða lag-
lausir”.
Ekki láta hljóðfærið ráða
yfir sér
— Þarf maöur að æfa sig
mikið?
„Það skiptir miklu máli meö
hvaða hugarfari fólk æfir sig.
Það sparar mörgum tima að
láta hljóöfærið ekki ráða yfir
sér, maður þarf að frasera og
finna takt i huganum frekar en
að böðlast á hljóðfærinu. Það er
hálf fáránlegt að miða sig við
klukkutima, frekar á maður að
miða að þvi að læra eitthvað
nýtt á hverjum degi. Þó held ég
að alvarlegir músikantar reyni
að æfa sig svona 2—4 tima á
dag, minnst. Til dæmis segist
Göran Söllscher, sá sem vann
Parisargitarkeppnina 1979,
yfirleitt ekki æfa sig meira en
tvo til þrjá tima á dag. John
Williams segist að visu vera
betri þegar hann æfir sig en
hann þurfi ekki að æfa á hverj-
um degi. Hans tækni er svo
náttúruleg. Annars skiptir
mestu máli aö finna sina eigin
leið”.
Meira um diskara
’ Hæ Stuðari góðui'.
Við eiura liérna tvær diskó-
frikur sem erunt þakklátar fyrir
viðtalið við Hermann og Jónas.
Það var mikiðað þið töluðuð við
aímennilegt fólk. Þessir
pönkarar eru alveg ferlegir
ruddar og eru að þvkjasl vera
eitthvað annað en þeir eru. Við
erum vissar um að undir öllu
yfirborðinu eru þeiralgjör pela-
Itörn. Svo eru þeir að liræða sak-
laust fólk með fiílalátunum i
sér. Og auðvitað geta liundar
lilegið þó að þeir tiílki lilátur á
aiiiian liátt en mennirnir. Það
má nii bara tala við dýra-
verndunarráð. Og afliverju
starfar engin diskóliljóm sveit
bér á lainli? Voðalega geta
Bubbi og Egó verið undarlegir,
þeir eru sko tilfinningalega
' bæklaðir.
Annars þökkum við fyrir
skem nitilegan Stuðara og von-
uni að bréfiðlendi ekki i ruslinu.
EUa og Þóra.
Við þökkum bréfið og von-
umst eftir áframhaldandi um-
ræðu um diskóið og pönkið. Þó
finnst okkur að það megi sleppa
þessum skitköstum en það er nú
bara okkar álit...
Kveðjur, Maria og Jóhanna.
PÓSTUR OG SÍMI
ljótu og leiðinlegu sögu með von
um að hún verði kannski birt.
Vegna skyldleika mins við álfa
og tröll skrifa ég ekki mitt eigið
nafn undir. (Hvaða máli skiptir
það?) En þið getið kallað mig...
Herra Dömubit. Takk sömu-
leiðis.
Saga:
Ég og Fávitinn
Ég er einn i strætó. Ég horfi
útum gluggann. Snjórinn flaks-
ast eins og brjálaður útum allt.
Einhver lambhúshettuklæddur
náungi staulast áfram á hækj-
um. Ég breiði úr mér, einkenni-
ieg tilíinning að hafa vagninn
alveg út af fyrir sig. En þessi
tilfinning varir ekki lengi. Inn
Ég þoli ekki svona ágengni. Ég
finn augu fávitans hvila á mér.
Ég stifna. Mér er farið að hitna
á löppunum og auk þess klæjar
mig óbærilega. Allt i einu fer fá-
vitinn að hlæja. Hann hlær með
óhugnanlegri skrækri rödd. Ég
veitaðhannerað hlæja að mér
þvi hann horfir stöðugt á mig.
Hvað á ég að gera? Ég er farinn
að örvænta. Allt i einu fatta ég
að ég er kominn framhjá minni
stoppistöð. Ég dingla. Strætó
stoppar og ég hleyp framhjá fá-
vitanum út i frelsiö og dett, sný
mér við og sé að fávitinn hlær
ennþá. Hann er farinn að slefa.
Ég geng nokkra stund áður en
ég kemst heim. En loksins, ég
banka.og þeir koma og troða
mér i spennitreyjuna...
okki með á
Komv.irar
nót ti nii m
Stclpa sem vildi kalla sig Malla
bringdi og segði:
,,Ég er alveg sainmála um að
það ætti að gera eittlivað i þvi að
kynna skaðsemi sniffsins i
skólanuni. Sko. en málið er að
kennarar eru bara ekki með á
nótunuin. Þeir fylgjast ekki
með, þeir eru algjörir aular,
keuna bara dag eftir dag og
kenna það sama ár eflir ár.
Auðvitað koma nýir kennarar
en þeirra orka fer öll i að lialda
frið i bekkjunuin. Ég lield að
kennarar ættu að taka sig sam-
an og fara að reyna að vera með
á nótunum”,sagði Malla að lok-
um. Og taki þeir til sin sem eiga
þa ð.
Einstaklingsframtak
frá Dömubít
Mér skilst aö þið
„kumpánurnar” séuö alveg
óðar i einstaklingsframtak, svo
ég neyðist til að senda þessa
kemur hellingur af íólki, sem
dreifir sér ósmekklega i kring-
um mig. Strætóbilstjórinn kem-
ur inn meðíangið íullt af skipti-
miðum. Hann kveikir á útvarp-
inu og leggur af stað. „Pravda
segir”„Tass segir” „samkvæmt
óslaðfestum fréttum"...
Djöfuls rövl. Samt nógu ógn-
vekjandi til aö fá mann til að
skjálfa i sætinu. Kjarnorku-
styrjöld? Tvær konur halda
áfram að tala um matarupp-
skriftir. Stoppistöð. Margir
fara úr. tínnur stopp istöð. Allir
fara út. Undarleg stökk-
breyting. Einn kemur inn. Það
er fávitinn. Hann skjögrar eftir
gólfinu og sest rétt fyrir framan
mig. Ailir þekkja fávitann. Allir
eruhræddir við fávitann. Fávit-
inn snýr sér við og horfir á mig.
Rauðhærður, rangeygur og
meö rautt nef. Hann horfir
óþægilega á mig. Ég sný mér
undan og horfi út um gluggann.
Svo kemur hérna
eitt Ijóð
getur einhver sagt mér,
hverjir leyfa sér það
að gefa heiminum eitrað
sprengju bað.
Herra Dömubit
Við þökkum herra Dömubit
fyrir framtakið, en viljum
benda á það að viö viljum ekk-
ert siður fjöldaframtak en
einkaframtak, þó að allt lram-
lak sé ágætt i sjálfu sér, — eða
þannig.
Utanáskriftin er:
Stuðarinn
c/o Helgarpósturinn
Síðumúla 11
105 Reykjavík
Simi: 81866
y
Hvaðer
bréfaskóli?
Veistu hvað Bréfaskólinn getur gert fyrir
þig?
Bréfaskólinn veitir fólki á öllum aldri
aðstöðu til náms án tillits til aðseturs,
vinnutíma eða fyrri menntunar.
Á 40 árum hafa tæplega 30 þúsund manns
leitað til Bréfaskólans og hafið nám í
ýmsum námsgreinum.
Hvers vegna ekki þú?
Leitaðu upplýsinga í kynningarriti
bréfaskólans og hjá starfsliði hans.
BRÉFASKÓLINN
Suðurlandsbraut 32 sími: 91-81255
LJÓSMYKO: S ÞQOG£lfíSSON EFFECT
A