Helgarpósturinn - 01.10.1982, Blaðsíða 14

14
Föstudagur 1. október 1982
_f~íelgar •. ■. —
-Posturinn,
„Fyrsta fjölskyldan" í alþjóða-
samtökum JC: Barry Kennedy
og frú Diane ásamt börnunum
Jason og Christy. Kennedy er
bóndi, búvéla- og gripasali í Ne-
braska, þar sem hann býr.
Alþjóðaforseti JC i heimsokn
Stendur ekkt til að
reka konurnar úr JC
— eins og gert er í Ameriku, segir
Barry Kennedy
, 'C-hreyfingin á lslandiereinhver
dugmesta JC-hreyfing veraldar.
Hvergir er st.erri hundraðshluti
þjóðar slarfandi í JC-samtökum og
stö'ðugt fjölgar félögununi, sagði
líarry L. Kennedy, alþjóðaforseti
hreyfingarinnar, Jaycees Intcrnat-
ional, þcgar tíðindaniaður Clugga-
póstsins hitli liann að máli nýlega.
lJá var Kcnncdy hcr í stuttri
hcimsókn til að liittii íslcnska JC
lciðtoga og til að niiOla af þckkingu
sinni og rcynslu til íslcnskra bneðrti
og systra. Kcnncdy var valinii for-
scti alþjóðasamtakaiina fyrir ló(S2
;i síðasta ári og liclUr vcrið ;í n;er
sttiðugu fcrðalagi uni aðildarlönd
sanitakanna nicstan liluta þcssa
árs. Ciott cf Island varckki uni lcr -
lugasta landið scm liann hcimsótti.
I lann cr ylirlvstiir Rcagansinni i
hcimalandi siim. Bandaiíkjununi.
og scgist stoltur af því að tillicyra
hinni konsci vatívu kynshíð. Ilann
hcl'ur sýnt þaö í vcrki scm forscti
amcrísku samtakanna. þcgar hann
lok þ;itt í að Iramfylgja ákvörðun
sanitakanna um að losa þau við all-
ar konur; þar til tvrir fimm cða scx
» árum voru konur lircint ckki vcl-
komnar i amcríska JC-kliibba cn
smám saman fóru cinstakir klúbb-
ar að taka þter inn sem fullgilda ,
fclgga.
I samtali okkar spurðum við
liann hvort hann ogsamstarfsmcnn
hans væru staðráönir í aö fá ís-
lcnsku saiiitökin til að hrckja kon-
urntir á brott. — Alls ckki, svaraði
Kenncdy. — Konureru velkomnar
í samtökin þcgar stofnskrá við-
komandi landssamtaka gcrir ráð
fyrir því. baö gcrir sú bandaríska
ckki og því höfum við gefiö klúbb-
um, scm ekki vilja fara eftir
stofnskránni, tækifærí til að semja
sig að lögum okkar og reglum en
verða reknir að öðrum kosti. Viö
Itöfuni ckker't á möti konum — við
höfum einfaldlega ekkí breytt regl-
ununt á þann hátt, aö klúbbárnir
scu opnir fyrir konum.
Kcnncdv licfur gcgnt fjölmörg-
um tTÚnaöarstörfum fyrir JC-
hreyfinguna, bæði í heimalandi
sínu og í alþjóöasamtökunum, sem
raunar eru gerð út frá Florida. JC
félagar um víða veröld hafa á
undanförnum árunt stutt þróunar-
og mannúðarverkcfni í mörgum
löndum. Eitt aðalvcrkefni alþjóða-
samtakanna í ;ír er stuðningur og
umræöa um bætta sambúö norðurs
og suöurs- þ.e. milli þróunarland-
anna og iðmíkjanna á norðurhveli
jarðar.
Vídeógrammófónn
með lasergeisla
Vcrslunin Ileiinilistæki hl'. scm
hclúr umboi) fyrir Philips raf-
inagnstæki cr nú að kynna nýjung á
vídcómarkaðinum; vídcóplötuspil-
ara. Auk þcss cru fyrstu mynd-
böndin scin tekin cru upp í stereó og
dolby koinin á markað.
Birgir Örn Birgisson vcrslunar-
stjóri í Heimilistækjum sagði Uelg-
arpóstinum frá þvi að verslunin
hcfði nú til sýnis vídeóplötuspilara.
I hann-eru settar plötur á stærö við
venjulcgar hljómplötur sem laser-
’geisli les síðan myndina af. Spilar-
ann má tengja við hvaöa sjónvarp
sem er eins og vídeótæki.
Plöturnar sem settar eru í spilar
ann era úr áli og þeim kosti búnar
aö þær þola að verða fyrir hnjaski,
:' þær þola rispur án þess að það hafi
nein áhrif á invndgæðin. Pau eru að
auki mun meiri en á myndböndun-
um óg sömuleiðis tóngæðin. Fjórar
tónrásir eru á plötunum og t.d.
Iiægt að setja inn á þær tal á fjórum
'tnismunandi tungumálum.
; Birgirsagðiaðnæstaskrefíþess-
ari þróun vrðti hljómplötur scm
einnig byggjast á lasertækni. Pær
verða ekki nema 12 cin í þvermál
og- rúma klukkutima efnis hvoru
megin. Spilarar fyrir slíkar plötur
eru væntanlegir á markað í mars
eöa apríl á næsta ári og eru allir
helstu hljómtækjaframleiðendur
heims með í kapphlaupinu.
Nokkuð lengra er í vídeóspilar
ann en Birgir bjóst viö aö hann
yrði kominn á markað eftir u.þ.b.
ár. Þegar er farið að framleiða
plötur með myndefni en þær verða
einungis seldar með myndefni á,
það er ekki hægt að taka upp á þær
eins og myndböndin. Líkur benda
hins vegar til að þær verði það
ódýrar að fólk kaupi þær frekar en
leigi, líkt og fólk kaupir hljómplöt-
ur í dag. Birgir sagði að vídeóspil-
arinn yrði sennlega heldur dýrari
en vídeótækin. eins og nú'horfði
myndi hann sennilega kosta liðlega
30 þúsund krónur. En það gæti
breyst eftir að fjöldaframleiðsla er
hafin.
Raddir,
hendur
og fætur
óskast
til
leigu
i öllu þvi flóði auglýsinga sem
dag hvern skellur á okkur örmum
fjöliniðla neytendum koma
stundum fyrir óvenjulegar aug-
lýsingar. Svo var um tvær aug-
lýsingar sem birtust i Morgun-
blaðinu fyrir siðustu helgi. Þar
var a'uglýst eftir „hiýlegum kven-
röddum og misdjúpum karla-
röddum” einn daginn og þann
næsta var textinn þessi: „Andlit,
hendur og fætur ásamt öllu til-
heyrandi óskast til leigu”.
Það var auglýsingastofa Ölafs
Stephensen sem stóð fyrir þess-
um auglýsingum. Við slógum á
þráðinn til Ólafs og spurðum hann
hvað lægi að baki þessum auglýs-
ingum.
„Þetta er nú ekkert nýnæmi,
við auglýsum alltaf svona á 1—2ja
ára fresti. Astæðan er sú að við
viljum bjóða upp á fjölbreytni i
röddum og fyrirsætum i auglýs-
ingum og reynum þvi að koma
okkur upp spjaldskrám með
nýjum nöfnum þegar hópurinn er
tekinn að þynnast. Þannig var
ástatt núna og viðbrögðin komu
okkur satt að segja á óvart. A
fimmtudaginn, þegar fyrri aug-
lýsingin birtist, hringdu tæplega
200 manns á timanum hálfniu til
fimm. Alagið var svo mikið að
fastir viðskiptavinir náðu ekki
sambandi. Þetta fólk vildi
spreyta sig á að lesa texta og dag-
inn eftir hringdu heilmargir sem
töldu sig hafa fallega fætur eða
sjarmerandi neðrivör”.
— Hvað gerist svo næst?
„Við skráum niður nöfnin og
bjóðum fólki til okkar einhvern
næstu daga til að reyna sig”.
— Hvað segir reynslan ykkur
að margir séu hæfir?
„Það er mjög misjafnt. En við
höfum haldið 50—60 á spjald-
skrá”.
— Hverjar eru kröfurnar sem
fólk verður að uppfylla?
„Við erum að leita að fólki sem
hefur góða rödd og góða fram-
sögn. Nú svo hafa sumir sér-
kennilega rödd sem hæfir i slag-
orð o.þ.h. þótt hún sé ekki góð i
heildartexta”.
— Eruð þið þá lika á höttunum
eftir fólki með sérkenilega
likamsparta?
„Nei, við erum að leita að fólki
með velskapaða útlimi, ekki
neinu afkáralegu”.
— Megum við etv. búast við að
þið lýsið eftir góðum eyrum til að
hlusta eða góðum augum til að
horfa á auglýsingar?
„Hver veit nema það verði
næsta skrefið”.
— Hvað fæ ég borgað fyrir að
lesa einnar minútu sjónvarpsaug-
lýsingu?
„Það fer nú ekki eftir lengd
auglýsingarinnar heldur þeim
tima sem tekur að hljóðsetja
hana i stúdiói. Það getur tekið allt
frá hálftima upp i þrjá tima.
Fyrir það fær fólk greitt tima-
kaup sem er fundið út með hlið-
sjón af töxtum sem Modelsam-
tökin og Leikarafélagið setja
upp”, sagði Ólafur Stephensen.
— ÞH
ll" : 1 [1
| GENÉVE 1 GINEBRA
r 1 | \ tí 1
TENEYH |
>KEHEBA
1 1 1 '4 — V'. ! I1'!
Hvað heitir staðurinn?
Fyrir skömmu var haldin ráð-
stefna á vegum Sameinuðu þjóð-
anna þar sem sérfræðingar i
landafræðiheitum báru saman
bækur sinar um það hvernig
staðarnöfn i rikjum heims skuli
stöfuð. Ráðstefnan var haldin i
Genf en sumir héldu þvi fram að
hún hefði verið haldin i Geneva,
aðrir i Gcnéve, enn aðrir i Gine-
bra og þeir voru lika til scm þótt-
ust staddir i Ginevra.
Þetta dæmi sýnir svo ekki
verður um villst að það er langt
frá þvi að vera einfalt mál
hvernig staðarheiti eru stafsett.
Við tslendingar höfum lagt
fram okkar skerf til ruglingsins
með þvi að tala um Kaupmanna-
höfn, Arósa, Óðinsvé og Hróars-
keldu, i stað Köbenhavn eða
Köpenhamn eða Copenhagen,
Arhus, Odcnse og Roskilde.
Aðrar þjóðir gera landfræð-
ingum óleik með þvi að öðlast
sjálfstæði oguna ekki lengur þeim
nafngiftum sem fyrrverandi ný-
lenduveldi úthlutuðu þeim.
Þannig breyttu hinir nýju vald-
hafar i llódesiu nafni landsins i
Zimbabwe og höfuðborgin heitir
ekki lengur Salisbury eftir
cnskum forsætisráðherra heldur
Harare eftir höfðingja af Shona
ættbálki sem uppi var á siðustu
öld.
Kinverjar settu lika strik i
reikning landfræðinga og korta-
gerðarmanna fyrir nokkrum
árum þegar þeir tóku upp nýtt
kerfi á umritun kinverska nafna
úr kinverska samstöfukerfinu
yfir i rómanskt letur. Þá blasti
við þeiin það risaverkefni að
breyta stafsetningu á 4 milljón
staðarheitum, svo sem Beijing i
stað Peking og Guangzhou i stað
Canton. i framtiðinni ætti þetta
að vera til bóta þvi áður en nýja
kerfið komst i gagnið var mikill
munur á þvi hvernig kinversk
nöfn voru rituð eftir þvi hvort I
hlut áttu Frakkar, Englendingar
eða Þjóðverjar.
Allt þetta geta landfræöingar
fallist á. Þeir hafa koinist að þvi
samkomulagi að þjóðir hafi fullt
leyfi til að breyta nöfnum eða rit-
hætti nafna innan eigin landa-
mæra. öðru máli gegnir um til-
raunir þjóða til að breyta nöfnum
utan eigin yfirráðasvæðis. Til
dæmis geta þeir ekki fallist á
kröfu Indónesa um að Indlands-
haf skuli heita lndónesiuhaf, né
tilraunir Araba til að breyta nafni
Persaflóa i Arabiuflóa.
Og svo hafa ýmsar þjóðir sinar
sérviskur eins og Finnar sem
neita að hætta að kalla Niðurlönd
Alankomaat og Höfðaborg i
Suöur-Afriku Kapkaupunki. Þeir
hafa lika sina afsökun þvi sára-
fáir sýna þeim þá tillitssemi að
nefna land þeirra þvi nafni sem
þeir hafa gefið þvi: Suomi.
Ofveiði veldur mannáti
Þeir eru ekki öfundsveröir sem
búa i nágrenni stöðuvatnsins
Mweru Wantipa i noröurhluta
Sambiu i Afriku. 1 hverjum
mánuði eru allt upp i 30 manns
étnir af krókódilum sem halda til
i vatninu. Eru þess dæmi að dýrin
leggi á sig hálfs kílómetra langt
ferðalag á þurru landi til að afla
sér fæðu — og ekkert jafnast vist
á við mannakjöt i þeirra kokká-
bokum.
Astæðan fyrir þessari græðgi
krókódilanna er þó ekki eingöngu
smekksatriöi. Fiskistofnum i
vatninu hefur farið mjög aftur
svo krókódilarnir neyðast til að
leita á önnur mið. Fiskimenn í
þorpinu Kampinda sem er á
vatnsbakkanum hafa orðið að
gefa fiskveiöar upp á bátinn af
ótta við krókódilana.
— ÞH