Helgarpósturinn - 08.10.1982, Blaðsíða 11

^p&sturinn Föstudagur 8. október 1982
11
Jazzlíf í blóma
Það er mikið fjör i djassinum
á tslandi um þessar mundir. Ný
islensk djassplata nýkomin út
og Jazzvakning að undirbúa
viðamestu tónleika sem hún
hefur boðið uppá. Það eru tón-
leikar ellefumanna stórsveitar
bandariska bassaleikarans
Charlie Hadens: Liberation
Music Orchestra, sem haldnir
verða i Háskólabiói sunnudag-
inn 24. október n.k.
Hljómsveitin var stofnuð 1969,
er Vietnam striðið var i al-
gleymi, og hljóðritaði eina skifu
fyrir Impuls, þar sem finna
mátti frumsamin verk, We Shall
Overcome og baráttusöngva úr
spænsku b'orgarastyrjöldinni. I
ár endurvakti Haden sveitina til
Kvölda tekur
Mikið er gaman að fá nýja is-
lenska djassskifu i hendurnar
og ekki spillir fyrir að efnið er
allt frumsamið. Það þarf ekki
að fara mörgum orðum um
Nýja Kompaniið. Þeir hafa leik-
ið saman á þriðja ár og eru ein
af þremur hljómsveitum sem
kalla má starfandi islenska
djasssveit. Piltarnir eru ungir
að árum og hafa ekki nema
nokk’urra ára djassreynslu og i
ljósi þess verður að telja skifu
þeirra nokkuð góða. I það
minnsta væri gott ef margar
fyrstu bækur islenskra rithöf-
unda væru jafn vel unnar og
Kvölda tekur.
Skifan hefst á þjóðlögum.
Kvölda tekur og Grátandi kem
að vekja athygli á hættu þeirri
er vofir yfir heiminum vegna
kjarnorkuvigbúnaðarkapp-
hlaupsins. Þeir sem voru i 69
sveitinni og eru enn með eru auk
Hadens, trompetleikararnir
Don Cherry og Mike Mantler,
tenorsaxistinn Dewey Redman,
pianistinn og tónskáldið Carla
Bley og trommarinn Paul
Motian. Nýliðarnir eru, saxist-
inn Jim Pepper, valdhorn-
blásarinn Sharon Freeman,
básúnistinn Gary Valente, túbu-
leikarinn Jack Jeffers og gitar-
istinn Mick Goodrick.
Það riður á miklu fyrir Jazz-
vakningu að islenskir djassunn-
endur láti sig ekki vanta i Há-
skólabió þetta kvöld og það mun
gleðja alla að hlusta á magn-
þrungna frumsamda ópusana
og þjóðlög þau sem sveitin flyt-
ur frá E1 Salvador, Spáni,
Nigaragua, Kúbu og Chile.
ég nú Guð minn til þin, sem
pianisti sveitarinnár, Jóhann
G. Jóhannss. hefur útsett af
stakri smekkvisi. Sér i lagi er
mikill kraftur i útsetningunni á,
Grátandi kem ég... og minnir i
mörgu á Art Tatum þegar hann
var að vefja klassikinni inni
dægurópusana.
Siðan fylgja fjögur verk:
Blúsinn hans Jóns mins og Nóg
fyrir þetta kaup, eftir gitarist-
ann Sveinbjörn I. Baldvinsson,
Stolin stef, eftir bassaleikarann
Tómas R. Einarsson og G.O.
eftir altistann og flautuleikar-
ann Sigurð Flosason. Fimmti
félaginn i Kompaniinu er
trommarinn Sigurður Valgeirs-
son.
Blúsinn hans Jóns mins, er
leikinn af höfundi auk bassa og
trommu og er hinn hefðbundn-
asti og rennur léttilega eins og
slik verk gera jafnan. Nóg fyrir
þetta kaup er aftur á móti svo-
litið öðruvisi blús og skemmti-
legri. Stolnu stefin hans Tómas-
ar eru af keltnesk-skandinav-
iskri ætt og hljóma fallega af
bassastrengjunum, en mikið
getur oft verið erfitt að koma
burstaleiknum rétt fyrir undir
svona stefi.
Ballaðan G.O. er samin af
Flosasyni i minningu meistara
Gunnars Ormslevs og biæs höf-
undur hana fallega á altinn og
sækir liklega styrkleikabreyt-
ingar minningarljóðsins i
smiðju Johnny Hodges, sem
notaði slikt svo fagurlega er
hann minntist Billy Strayhorns.
Tveir siðustu ópusar plöt-
unnar eru eftir Jóhann G. Jó-
hannsson: Frýgiskt frumlag og
Dögun. Dögun er islenskur ecm-
ismi, skrifað frá upphafi til
enda, ljúft og draumkennt. Frý-
giskt frumlag er einna best
heppnaði ópus plötunnar og þar
örlar oft á þeim hita og krafti
sem gerir djassleik að djassleik.
Þegar augnablikið er höndlað
og allt er lagt undir. Andrúms-
loftið er ekki ósvipað og hjá
Mingus i Tijuna, þó engar séu
kastanetturnar og Flosason
blæs likt og Shafi Hadi með titr-
ingi og rennihlátri.
Styrkur Nýja kompanisins
liggur i samleiknum, veikleik-
inn i einleiknum ekki sist þvi
hvernig sólóistinn og ryþminn
eiga oft i erfiðleikum með að
verða eitt. Sveinbjörn Baldvins-
son á jafnbesta sólóa og þegar
Flosason sleppir framaf sér
beislinu á altinn blæs hann oft
með ágætum. Jóhann G. er
aftur á móti koktellegur einieik-
ari en útsetningar hans eru
hreinustu perlur.
Tómas og Sigurður eru vand-
aöir hljóðfæraleikarar, en það
skortir nokkuð upp á kraftinn og
hefði verið mikill styrkur fyrir
sveitina að annar þeirra hefði
haft af meiri reynslu að moða.
En um slikt tjóir ekki að biðja
þegar djassreynsla hljóm-
sveitarfélaga verður aðeins tal-
in i örfáum árum.
Það eru troðnir hefðbundnir
stigar á þessari skifu og
heildarsvipurinn ljúfur. Þriðja
islenska djassbreiðskifan er
komin út og vonandi stendur
ekki á unnendum sveiflu og
spuna að fjárfesta i einu eintaki.
lEiKFf.iAr.a® as.
REYKIAVlKUR “ HF
Skilnaöur
3. sýn. í kvöld uppselt
(Miðar stimplaðir 19. sept.
gilda).
4. sýn. föstudag uppseit
(Miðar stimplaðir 22.. sept.
gilda)
5. sýn. sunnudag uppselt
(Miðar stimplaðir 23. sept.
gilda)
6. sýn. þriðjudag uppselt
(Miðar stimplaðir 24. sept.
gilda)
7. sýn. miðvikudag upp-
selt.
(Miðar stimplaðir 25. sept.
gilda)
Jói
laugardag kl. 20.30.
Miðasalan í Iðnó kl. 14 -
20.30 Sími 16620.
HASSIÐ HENNAR
MÖMMU
Miónætursýning
í
Austurbæjarbíói
laugardag kl. 23.30.
Miðasala í Austurbæjarbíói
kl. 16-21. Sími 11384.
ifiÞJtBlEIKHÚSH)
Garðveisla
6. sýning í kvöld kl. 20
Græn aðgangskort gilda
7. sýning sunnudag kl. 20
Amadeus
laugardag kl. 20
Gosi
sunnudag kl. 14
Litla sviðið:
Tvíleikur
sunnudag kl. 20.30
Miðasala 13.15-20.
Sími 1-1200
ll[j#
ISLENSKA OPERAN
Búum til óperu!
„Litli sótarinn“
Söngleikur fyrir alla fjöl-
skylduna.
Tónlist
eftir Benjamín Britten.
Texti
Eric Crozier.
íslensk þýðing
eftir Tómas Guðmunds-
son.
Leikstjórn .
Þórhildur Þorleifsdóttir.
Leikmynd og
búningar
Jón Þórisson
Útfærsla búninga
Dóra Einarsdóttir
Hljómsveitarstjóri
Jón Stefánsson
3. sýning laugardag
október kl. 17.00
4. sýning sunnudag
október kl. 17.00
Miðasala er opin daglega
frá kl. 15 - 19.
Sími 11475.
9.
10.
K R 0 5 5 G- A' T A H
Lausn á síðustu krossgátu er á bls. 17
1 \ v \\ \\ UPP5PR ÉTTflN JflpLfl VIR HiND- um 5T ÓLp- FU? VElÐfl L'íKKHk HÖKKfti OjflFNh fl/flíioT) IE> H/nnlfl TuNáU TuHóLfP V£1Z\< uri nwnn FyLL/ -drykK JflR TflUTfl L>/
■' a11 r.v v\\\ 7 5 JÖ kf. F/6KUR /MN~Ý
flflHlK flULfl
mnuK
"yvj ' Vrr (r ■ Tjbri r Kbpifl
' GEFfl BDLRKR ÖHbFS KfíRU M£R\ HEj'oD flVI
£/?TU r-'/£Vf-í GflNG- FLöTi/JH SKjOLfl /yi/kil ír£RFD
HÖÍHH TiTiLL T
ý £NV H£yiT) TflLfí KVRR sf/mTE
RflK- VýKfl N)flL/f flF TúN/
vÖÐu/r OFtHR . ’ 5l<j 'ot- ifí 'ftÍTL. JNNflR 3'iL-- Num
KÆPft mÆlir SE&J.fl rRfí
t . £/</</ tfflNóT V6/V6fl H'flp. flut)
'fl „ , F/ífUUl) MflNHI
SKÓLl GÍJLPfl rUSKPiÖ 5oR6<-] 2 * 3 £>JV-S ÖLIKIR ’ovnj U6RR srnn TuNNU
rrk 1 Fi.'/ K Tómflti
1 ■) - flFfl REimiUH 1 Kflúftu
NM l* / 7 LDFfí
0o R6- flDI SÆ-r LEldlND Pl LVOhl ’OSKfi > k£F- u/n
S&RHL SQiVHL
t % ► ÞÆTÍ IflNlR QRÉIH /1?
IU$I<- HN MOR 1 > 'firr fffjé BeiTu
htyífl > > FirC IflF/nfí \RKflfl j LO£)lNfl í