Helgarpósturinn - 10.11.1983, Qupperneq 19

,Aðallega símanúmer hjá íslenskum stelpum1
Franskur
gestaleikur
Pierre Trapet heitir forsprakki
fransks leikhóps sem nú gistir
Island og sýnir í Stúdentaleikhús-
inu í Félagsstofnun stúdenta við
Hringbraut sunnudaginn 13.
nóvember og mánudaginn 14.
nóvember. Aðstandendur sýn-
ingarinnar auk Stúdentaleikhúss-
ins eru menningardeild franska
sendiráðsins og félagið Alliance
Francaise. Húsið verður opnað kl.
20.30 og sýningar hefjast kl.
21.00.
A sunnudagskvöld mun gesta-
leikarinn og vinir hans sýna stykki
eftir forsprakkann sem nefnist
„Hvernig gengur Zanni?“ og fjall-
ar um hinn daglega vanda lager-
manns á skemmtilegan hátt og
dregur fram flækjur og fáránleika
og hvers kyns grín og spaug sem
speglar sálarlíf almennings. Á
mánudagskvöld verður franski
leikhópurinn með annað leikrit:
„Skótau frú Gíslínu“, einnig eftir
Trapet, og er það fyndið tilbrigði
við starf leikarans, ýmsar stílæf-
ingar sem sýna hvernig starf leik-
arans verður til, þróast og breyt-
ist.
,,Þad hefur ekki komiö út
almennileg erlend bók um ísland
síöan Dufferin lávardur tók upp á
því ad breyta bréfunum til módur
sinnar í „Bréf frá nordlœgum
breiddargrádurn “ áriö 1855. Hinir
höfundarnir telja sig flestir góda
aö hafa skroppið til Þingvalla, aö
Gullfossiog Geysi, ogsíðan heim".
Þetta eru orð Larry Millman,
bandarísks rithöfundar, heims-
hornasirkils og ástmanns ein-
mana eyþjóða. Hann dvaldi hér í
fyrra og nú aftur í haust til að viða
að sér efni í bók sem hann hyggst
skrifa um ísland og íslendinga.
„Mér finnast þetta ótrúlega
leiðinlegir staðir", heldur Larry
áfram. „Það flæðir að vísu óskap-
legt magn af vatni um Gullfoss,
rétt er það, og í Geysi stendur
voldugur gufustrókur upp úr jörð-
inni.rétt eins og þar sé reið kona á
ferð. í bókinni minni mun ég fjalla
um staði sem eru áhugaverðir í
raun og veru; Hornbjarg, Möðru-
dal, Lokinhamra og Kvísker".
— „ísland" stendur skrifað
framan á þessa þvældu minnisbók
sem þú ert með undir hendinni.
Hvað hefur hún að geyma?
„Aðallega símanúmer hjá ís-
lenskum stelpum. Auk þess upp-
skrift að austfirskum heilastöppu-
kökum og kæstri skötu, lista með
skemmtilegum mannanöfnum úr
kirkjugarði á ísafirði, nafnið á
ilmvatninu sem Þórður á Dag-
verðará stekkur á sig þegar hann
fer á refaveiðar, minnispunkta úr
spjaili mínu við drauga og sitthvað
fleira hnýsilegt".
— Hví velurðu þér íslendinga
sem efnivið?
„íslendingurinn er skrítin
skepna, í raun hvorki fugl né fisk-
ur. Allir hér kenna veðráttunni í
Norður—Atlantshafinu um
skringilega hegðan sína. Mín
kenning er hins vegar sú að það sé
við Atlantshafshrygginn að sak-
ast. Hann togar bæði landið og
fólkið í tvær ólíkar áttir. Það er
ómögulegt að vera heilsteyptur í
hugsun þegar svo sterkt afl sundr-
ar manni. Þingvellir eru ekki bara
jarðfraeðilegt fyrirbæri; í heila
hvers Islendings sem ég þekki eru
iitlir Þingvellir með sprungum og
misgengi. Því má segja að ég sé að
gera jarðfræðilega, ekki síður en
sálfræðilega, úttekt á hugsana-
gangi íslendinga".
— Hvar hefur þú helst leitað
fanga?
„Eg hef farið þangað sem vindar
tilviljunarinnar hafa feykt mér,
samt ekki að Gullfossi og Geysi.
Vindarnir góðu hafa meðai
annars borið mig á fund séra
Rögnvalds Finnbogasonar á
Staðarstað, Þórðar Halldórssonar
á Dagverðará, Jóhanns Péturs-
sonar á Hornbjargi, Sveinbjarnar
Beinteinssonar allsherjargoða og
á miðilsfundi hjá nýalssinnum".
— Það var skrítileg blanda.
Hvernig býstu þá við að útkoman
verði, bókin?
„Hún verður, vænti ég, einhvers
staðar hálfa vegu milli ferðabókar
og skáldsögu. Mér hefur alltaf ver-
ið fyrirmunað að skálda ekki, líka
þegar ætlast er til að ég haldi mig
við jörðina". — EH.
JAZZ
Charlie Parker og gestaboö
eftir Vernharð Linnet
Margt fer öðruvísi en ætlað er. Á mánu-
dagskvöldið var undirritaður boðaður í Nor-
ræna húsið þarsem píanistinn Lubomir
Melnyk lék flæðitónlist sína. Grammið stóð
fyrir tónleikunum og Suðurgata 7 var mætt,
svo ekki var fráleitt að láta sér detta í hug að
Lubomir þessi væri spunakall einsog þeir
Suðurgötumenn fluttu inn hér á árunum.
Reyndin var önnur. Allt var skrifað og þess-
vegna engin afsökun fyrir óhóflegri lengd
hinna síbyljandi verka. Uppákomur einsog
ljósmyndun í fyrra verki ogsegulbandamað-
ur í því seinna var kærkomin tilbreyting
óvígðum. Hvorttveggja var þó óvart og svo
er um þessi skrif. Tónlist Lubomirs kemur
djassi lítið við: Þaulpæld falleg íhaldssemi í
ætt við sjávargang. Æ, það var gott að
heyra tónaregn Garners á heimleiðinni.
Annað gestaboð verður í byrjun desember
— djassgestaboð! Þá tryllir nýja Miles Davis
stjarnan á gítarinn sinn. Sá er John Scofield,
sem er þrautþjálfaður úr sveitum Mulligans,
Mingusar, Burtons og Niels-Hennings að ó-
gleymdum rafböndum Billy Cobhams og
George Dukes. Þó varð hann fyrst heims-
frægur þegar Miles Davis réð hann í ár,
þrátt fyrir að annar'gítaristi væri í bandinu.
Miles vissi hvað hann var að gera og John er
nú höfuðsólisti Davis og sá sem Miles sækir
hugmyndir til í nýsmíði sína. Það verður
ekki ónýtt að fá að heyra Scofield, ferskan
nýsköpuð í bíboppi, með stórmeistara raf-
bassans, Stevie Swallow, sem heimsótti okk-
ur með Gary Burton í maí s.l. og trommaran-
um Adam Nussbaum, sem er af ætt Evlin
Jones. Sárabót fyrir þá sem vonuðust eftir að
heyra í Davis-bandinu í sumar. Það kostar
víst litla þrjátíu þúsund dali — og er þá ekki
kostnaður meðtalinn.
Charlie Parker: The Very Best ofBird WB 66
081 Dreifing: Steinar hf.
Allt frá því All The Things You Are
hljómarnir uppljómast í Bird of Paradise þar-
til lokatónninn er blásinn í Charlie’s Wig er
þetta tvöfalda albúm ein ævintýraferð um
Charlie Parker —
ævintýraleg
hljómgæði miðað
við aldur.
Lubomir Melnyk I
Norræna húsinu —
óhófleg lengd
slbyljandi verka.
undraveröld boppsins. Hér má finna 26
ópusa af þeim 38 er Charlie Parker hljóð-
ritaði fyrir Dial-útgáfu Ross Russels á árun-
um 1946-47. Einsog Louis Armstrong bar af
öllum einleikurum hins klassíska djass bar
Charlie Parker af einleikurum eftirstríðs-
djassins. Og ásamt Savoy Ballroom Hot Five
upptökum Louis Armstrongs frá 1928 eru
upptökur Parkers með kvintettinum frá
Smortmynd
1947; Parker, Miles Davis, Duke Jordan,
Tommy Potter og Max Roach, hið sígildasta
af öllu sígildu í djasskvintettleik.
Það er hlálegt að þessar upptökur skuli
hafa verið illfáanlegar um árabil, en nú hafa
Warnerbræður bætt úr því, enda að vinna
að stórmynd um ævi Parkers, og gefið út allt
safnið með öllum tökum á sex breiðskífum
og úrvalið í fyrrnefndu albúmi. Þau verk
sem vantar eru ekki í hópi þeirra bestu og
hér má finna slíka dýrgripi að undrum sætir.
Ég nefni aðeins ballöðutúlkun Parkers: Out
of Nowhere og My Old Flame búa yfir
klassískri fegurð og hin djúpa heita tilfinning
sem undir býr fær aldrei að taka yfirhönd-
|ina. Kannski var það vegna þess að tilfinn-
ingar báru allt annað ofurliði í túikun
Parkers á Lover man (29.7.’46) að honum
var svo í nöp við þá hljóðritun. Eftir þá hljóð-
ritun fékk hann taugaáfall og dvaldist um
hríð á geðveikrahæli. Lover Man er ekki á
þessum skífum, en einn ópus má finna frá
þeim degi: Max Making Wax. Erroll Garner
leikur þarna í tveimur blúsum með Parker
og svo eru bopp-perlurnar í röðum: Yardi-
bird Suite, Ornithology, Dewey Square og
Scrapple from The Apple, svo nokkrar séu
nefndar.
Það mætti endalaust halda áfram að hrósa
þessu albúmi, en það er svona álíka og skrifa
iangt mál um stílsnilld Laxness í Islands-
klukkunni. Eitt að lokum: Það hefur tekist
einstaklega vel að koma tóngæðum frum-
upptakanna til skila. Ég á mörg þessara
verka á Sögu-skífum og hljómgæði albúms-
ins eru ævintýraleg miðað við þær, en
auðvitað eru þetta upptökur frá '46 & '47 og
bera þess merki.
HELGARPÓSTURINN 19
Smartmynd