Helgarpósturinn - 16.08.1984, Blaðsíða 3

Sveinbjörg og Steinþór með nokkur eintök af Rafeindinni. HP mynd-Kristján Ingi.
Rafeindarit fyrir almenning
☆Ung hjón sem aldrei höfðu
áður stigið inn í prentsmiðju
tóku sig til á síðasta ári og hófu
útgáfu tímaritsins Rafeindin
sem nú kemur út annanhvorn
mánuð. Þau heita Steinþór Þór-
oddsson, sem er ritstjóri og
ábyrgðarmaður blaðsins og
Sveinbjörg Kristjánsdóttir sem
sér um bókhaldið, setningu og
ýmsa efnisöflun.
„Þetta er blað fyrir almennan
markað en ekki bara sérrit fyrir
sérfræðinga," sögðu þau Stein- 1
þór og Sveinbjörg í rabbi við
HP. „Það var dálítið kvartað
yfir því með fyrstu blöðin að
þau væru of „erfið" en við höf-
um nú bætt úr því. Það er
meðal annars fjallað um hljóm-
tæki, tölvur, videó, íslenskan
rafeindaiðnað og hitt og þetta
annað sem getur komið al-
menningi að notum. Sem
dæmi getum við nefnt að í
einu blaðinu voru leiðbeiningar
um hvernig ætti að koma fyrir
hátölurum. Kona í einni búðinni
sem selur blaðið hafði nú eigin-
lega ekki mikla trú á uppskrift-
inni en ákvað þó að prófa og
sagði okkur að munurinn væri
geysilega mikill.
Það er nú orðið þannig að
allskonar tölvur, video, hljóm-
tæki og önnur rafeindatæki eru
á nánast hverju heimili og oft
kann fólk hreinlega ekki að
nýta sér alla kosti og mögu-
leika þessara tækja. Eitt af hlut-
verkum Rafeindarinnar er að
fræða neytendur um þessi mál.
Það er ósköp ömurlegt að eiga
t.d. hljómtæki sem kosta fleiri
tugi þúsunda og kunna ekki að
nýta öll þau gæði sem felast í
verðinu."
Steinþór er rafeindavirki að
mennt og þeir sem skrifa með
honum í blaðið eru einnig sér-
menntaðir á einhverju viðkom-
andi sviði. Þeir leggja þó
áherslu á að skrifa þannig að
hver sem er geti komist framúr
því og njóta þar aðstoðar
Sveinbjargar sem setur öll
handrit og hendir þeim í haus-
inn á höfundum aftur ef þeir
gerast óhóflega tæknilegir.
Þegar þau hófu útgáfuna vann
Sveinbjörg vaktavinnu og
Steinþór gerði við útvarpstæki
hálfan daginn. Síðan eru þau
búin að eignast þriðja barnið
og Sveinbjörg vinnur því heima
að útgáfunni jafnframt barna-
uppeldinu og Steinþór er í
sumarafleysingum hjá
útvarpinu.
„Þetta er ágætt fyrirkomu-
lag," segir Sveinbjörg. Steinþór
getur verið töluvert mikið
heima með fjölskyldunni því
hann vinnur sín störf á blaðinu
inni á heimilinu eins og ég. Við
erum því saman um að ala
börnin upp í rafeindatækni og
góðum siðum."^
skaltu kynna þér
JLbyggingalánin og JL vöruúrvalið
Það sem er mikilvægast fyrir þann sem er að kolli. Einnig er hægt að semja um sérstök
byggja eru auðvitað fjármálin og byggingar- J.L.-lán, sem miðast t.d. við útborgun líf-
hraðinn. eyrissjóðslána eða húsnæðismálastjórnar-
lána. Þannig getum við verið með frá byrj-
J.L. Byggingavörur gerir húsbyggjendum un.
kleift að byggja með fyrsta flokks vörum á
sérstökum J.L.-lánakjörum, Iðnaðarmenn sem vinna fyrir viðskiptayini
okkar þurfa ekki að leita annað í efniskaup-
J.L. Byggingalánin eru þannig i fram- um. Um leið og búið er að grafa grunninn
kvæmd: geta smiðirnir komið til okkar og fengið
Stofnaður er viðskiptareikningur, fyrir tí- fyrstu spýturnar. Og í framhaldi af því fæst
unda hvers mánaðar er úttekt fyrri mánaðar / allt byggingarefnið hjá okkur.
yfirfarin, a.m.k. 20% greidd í peningum, og
allt að 80% sett á skuldabréf til allt að sex Renndu við vestur í bæ og talaðu við okkur
mánaða. Þannig er þetta framkvæmt koll af ef þú ert að byggja.
IBYGGINGAVÓBUB
----;----- 1
HRINGBRAUT 120: Malningafvo'O' oq ve'ktsn ?8-€05
Uvqg.r>ga»o<u' 2(1 MX) 28-893
'-nOwaeMI 28 b04 H.nð»«5a.s,iM 28 804
S
I
Er ísland
hættulegt
ferðamönnum?
„Nei, það þarf ekki að vera það, undir góðri leiðsögn. Ferða-
menn sem koma til islands fara töluvert um óbyggðir landsins
og þar leynast auðvitað vissar hættur en góður leiðsögumaður
þekkir þær og kann að forðast þær."
— Hvaða kröfur eru gerðar til leiðsögumanna?
„Þeir þurfa að hafa réttindi sem ekki fást nema að undan-
gengnu námskeiði sem Ferðamálaráð stendur fyrir. Svo er líka
viss endurhæfingarskylda og haldin sérstök námskeið vegna
hennar."
— Hvernig eru þessi námskeið sem veita starfs-
réttindi?
> „Þau standa yfir allan veturinn og eru feikilega viðamikil.
Það er kennd saga, jarðfræði, bókmenntir, náttúrufræði og svo
auðvitað um landið í dag. Það er reynt að mennta leiðsögu-
mennina það vel að þeir geti svarað nánast öllu sem spurt er
um. Svo er grein sem heitir svæðafræðsla og þá eru einstök
svæði tekin fyrir og kennd í smáatriðum. Það er svo farið í
kennsluferðir og prófferðir."
— Hvað með öryggismál?
„Það er auðvitað lögð mikil áhersla á öryggi farþeganna og
liður í kennslunni er námskeið í hjálp í viðlögum. Okkur er líka
skylt að brýna mjög allar hættur fyrir farþegunum. Við erum
ekki persónulega ábyrg fyrir öryggi þeirra en í okkar samning-
um er gert ráð fyrir að við vörum þá við öllum hugsanlegum
hættum. Leiðsögumaður verður líka að vega og meta þann
hóp sem hann er með hverju sinni og svo kringumstæður og
haga ferðinni í samræmi við það.
Fólk er misjafnlega undir það búið að ferðast við erfiðar að-
stæður. Ef við tökum Dettifoss sem dæmi þá hefur um árabil
verið erfið gönguleið að honum. Leiðsögumenn verða að gera
farþegum fulla grein fyrir því og hvetja þá sem ekki eru vel til
gangs færir að bíða og gera eitthvað annað á meðan hinir fara
að fossinum. Stundum þarf leiðsögumaður að taka einhvern
ákveðinn aðila fyrir og hreinlega segja honum að þetta sé of
erfitt fyrir hann og best sé að bíða; það gera sér ekki allir grein
fyrir eigin takmörkunum."
— Hvernig taka farþegarnir svona tiltali?
„Yfirleitt vel. Auðvitað verður leiðsögumaðurinn að gera
þetta af nærgætni og kurteisi. Flestir ferðamenn skilja að leið-
sögumaður þekkir vel allar aðstæður og að ráðlegast er að fara
að fyrirmælum hans. Það kemur náttúrlega fyrir að maður
lendi á einhverjum þrjóskum og þá er stundum ráð að hræða
fólk dálrtið, til dæmis segja því frá slysum eða þessháttar."
— Hvað verða oft slys þegar reyndir leiðsögumenn
eru fyrir hópum?
„Slys eru sem betur fer afskaplega sjaldgæf ef leiðsögu-
maður sem kann sitt fag er með í ferðinni. Það geta náttúrlega
orðið óhöpp, kona getur dottið á vegi eða hrasað við að stíga
út úr bíl en það hefur ekkert með aðstæður að gera. Svoleiðis
óhöpp geta allt eins orðið á götu í Reykjavík. Það er eftirtektar-
vert við þessi hörmulegu slys sem hafa orðið núna undanfarna
daga að þar var í engu tilfelli íslenskur leiðsögumaður með í
ferðinni."
— Þafl var þó leiðsögumaður með konunum á
Herðubreið.
„Já, en það var réttindalaus útlendingur. Ég veit ekki per-
sónulega um tildrög þess slyss en það sagði mér kunningi úr
faginu að enginn maður með snefil af þekkingu á fjallgöngum
hefði valið þessa leið sem hann fór með hópinn. Það kemur því
miður of oft fyrir að réttindalausir menn séu sendir með hópa
þótt við höfum skýlausan forgang, samkvæmt samningum.
Það er auðvitað lítið vit í að senda mann í ferð upp í óbyggðir
með hóp, vegna þess eins að hann kann að tala málið. Það er
ekkert hættulegt að ferðast um ísland ef menn þekkja aðstæð-
ur og kunna að haga sér eftir þeim. í þeim hópum sem hingað
koma er fólk, á öllum aldri og það er misjafnlega vant ferðum
um óbyggðir. Það er líka misjafnlega vel á sig komið líkamlega.
Þvl er nauðsynlegt að fyrir slíkum hópum fari leiðsögumenn
sem hafa þekkingu og reynslu til að sneiða framhjá
hættunum."
Að undanförnu hafa orðið nokkur hörmuleg slysá útlendingum sem
hafa verið að ferðast um landið. Fjórir hafa drukknaö og tvaer konur
slasast. Helgarpósturinn hafði samband við Kristbjörgu Þórhallsdóttur
sem á langa reynslu að baki sem leiðsögumaöur ferðamanna um ■
óbyggðir íslands.
HELGARPÓSTURINN 3