Helgarpósturinn - 17.01.1985, Blaðsíða 4

Þrir ur auglýsingo-
neiminum: öaldvin
Jónsson, auqlýs-
inaastjóri Morgun-
blaosins, Ólafur
5 xR"en-íen °9 Ing-
olfur Guðbrands-
son, forstjórl Útsýn-
★ Litla hryllingsbúðin
hjá Hinu leikhúsinu í
Gamla bíói — íslensku
óperunni — sló í gegn á
frumsýningu sl. sunnu-
dagskvöld. Hryllingurinn
rann Ijúflega um frum-
sýningargesti undir sýn-
ingunni og sömuleiðis
hryllilega grænar veiting-
arnar í hléinu. Kampavín-
ið og sevenöppið hafði
verið litað grænt, í stíl
við hryllingsplöntuna
Auði II, og allir „sem
skipta máli" virtust
mættir.^
Albert Guðmunds-
son fjármálaráð-
herra og Sveinn R.
Eyjólfsson DV-eig-
andi, ásamt eigin-
konum. Brynhildur
Jóhannsdóttir, eig-
inkona Alberts, tn-
búin með leikhús-
kíkinn og ætlar ekki
að missa af neinu.
Hjónin Birgir ísleif-
ur Gunnarsson al-
þingismaður og
Sonja Backman
með grænt í glösun-
Garðar Cortes
óperusjeff með
gestum.
Tvær fínar: Vigdís Finnbogadóttir, for-
seti íslands, og Ragnhildur Gísladóttir
söngkona.
Tóbaksstríðið 1985
•k Nýju tóbaksvarnalögin, sem eiga víst að
koma í veg fyrir að reykingafólk standi að
hægfara dauða þeirra sem vinna með þvi
og ekki reykja, hafa síður en svo bætt and-
rúmsloftið á vinnustöðum. Það hefur þvert
á móti versnað víða.
Lögin hafa haft það í för með ser að þeir
sem ekki reykja hafa óspart farið að finna
að reykingum reykingafólks í hopi yinnufér
laga sinna - enda stendur sjálft rikisvaldið
að baki þeim reyklausu og blæs þeim and-
reykingaáróðurinn í brjóst. Og þar sem htð
opinbera ætlar ekki að gera neina tilraun til
að fylgja lögunum eftir, taka hinir reyklausu
sér það sjálfir fyrir hendur - og hinar ólik-
legustu tóbakslöggur hafa farið að vaða
uppi hjá fyrirtækjum og stofnunum.
í ónefndri ríkisstofnun gerðist t.d. eftirtar-
andi saga núna skömmu eftir áramót:
Tveir ríkisstarfsmenn sátu saman í kaffi,
eins og svo oft og lengi áður. Annar púaði
vindil — hinn drakk kaffi.
„Þú mátt þetta ekki, þú mátt ekki reykja
svöna framan í mig," sagði sá með kaffið.
Má ég ekki hvað?" sagði vindlamaður-
inn', sem leiddist nöldrið, og hann blés þykk
um smók framan í kaffimanninn. Kaffi-
manninum var nú nóg boðið. ....
„Þetta er eins og ég færi bara að hella
kaffi yfir þig!" sagði hann.
„Reyndu það bara!" sagði vindlamaður-
inn, og leikurinn var farinn að æsast. Hann
hafði varla sleppt orðinu þegar hann fann
brennheitt kaffið úr bolla samstarfsmanns-
ins hellast yfir höndma á ser. Það drapst i
vindlinum. Og það sauð á reykingamannin-
um. Hann tók þó þessari óvæntu svivirð-
ingu með aðdáunarverðri stillingu. Nær-
staddir furðuðu sig á báðum: Kaffimaður-
inn er einn dagfarsprúðasti maður stofnun-
arinnar - hinn þekktur fyrir annað en bliða
skaphöfn. En vindlamaðurinn hugsaði lika
hinum þegjandi þörfina og sá var líka undr-
andi yfir hvað hefði komið yfir sig.
Djöfullegt hefndarplott tók á sig mynd i
huga vindlamannsins þegar leið á daginn
og þegar kaffimaðurinn var á leið út ur hus-
inu, sat hinn fyrir honum - með fullan
bolla af sjóðheitu kaffi. Vindlamaðurinn
beið eftir hárréttu augnabliki og sturtaði
svo kaffinu niður hálsmálið á hinum.
Hefndin var sæt, þó kaffið væri svart og
sykurlaust. . . _t
Saga þessi er ekkert einsdæmi nat-
rammar deilur hafa sprottið upp viða á
vinnustöðum. öskubakkar hafa horfið,
starfsfólk skipt sér í fylkingar, vinir eru
hættir að talast við.
Lögin sem áttu að bæta andrumsloftið
hafa víða baneitrað það. Tóbaksstríðið 1985
er hafið og heilu mannárin hverfa í hat-
römmum vinnustaðadeilum. . .☆
I
I
I
I ____________________________
* Pant panta fyrsT!""
Fyrirhyggjusöm þjóð pantar sumarleyfisferðir r;
I * £*!'.*» si9 bara varla á ^
j ★ ,, Maður áttar sig bara varia á því hvað"
er eiginlega að gerast!" segir Helqi Jó
. channsson, forstjóri Samvinnuferða-lÍnd-
jln!rj09 hissa’ Undrunarefnið er hvað
I 'Slendlngar virðast vera orðin forsiá btóð
mP'ðerU f3rnÍr að Panta rrtanUdsfeiðif
I lendingar.9'3 mán9ða fyn>Vara eins °9 út-
l 1 um'fSan,Inarhafa færst fram um næst-
ir 3-4 ámmábíðl ^ Því S6m tiðkaðist %-
• | aðj SU ' J' háyar algengt að fólk pant
I aoi sumarleyfisferðina í maí. Nú er bað að
Saáð,“r:nbssklin3am“i“í?
. / Sfað V 3 ^janÚar’ É9 hef aldrei
l ' segir ^HelgL°na Pr6SSU svona snemma,"
Hann segir að tvær ferðir í sumarhúsin
^„Reyndtfþað bara!" sagði vindlamaður- römmum vinnustaðadeilum. ^___________________| -»-9'r -J^rferðirísumarl
i Hollandi . vor séu nú þegar uppseld
og ny. staðurmn sem Samvinnuferðir
^óða upp a, griska eyjan Rhodos sé
somuleiðis uppseldur fyrstu daga ven
arinnar. Einu vandræðin eru að ferðas!
stofan hefur ekki enn getað gefið upp
síkt^afnalqVerta T fÓlk virðist ekki lát'
r,k aftra,sér- Það hefur ákveðið sig.
™Z9 Jf ÞeSSU fó,ki hefur la9t fyrir til
ferðg3 Étah;A'd' ' spariveltu Samvinni
f' ■■':t9 blð mjög spenntur eftir útkc
JTÍ Þessu ári'" se9ir Helgi. „Ef það
bókast eins og horfur eru á að það ger
r paö ft^ðfesting á því sem menn haf
nð að spá: Að utanlandsferðir séu at
verða fólki nauðsyn, jafn sjá/fsagður oq
eðlilegur hlutur og mjólk úr búð."-A
4 HELGARPÓSTURINN