Morgunblaðið - 20.12.1962, Blaðsíða 10

10
MORGVNBLAÐIÐ
Fimmtu'dagur 20. des. 1962
ir voru
sáu að hverju
þeirra skrúfaði
fyrir frárennslið,
stakk sér
hann kom að samve
sínum
var hann
Hann gerði
hann varð
í stað og
að anda ofan í hann því lofti;
sem hanin átti eftir í liunguim
sínum. Hinn sundilaugarvörð-
urinn, sem verið hafði á bakk
anum kom nú félagia sínum-
iiillli
Garrett stakk sér til sunds í lauginni, en vissi ekki að verið i
var að tæma hana.
Blástursaðferðin í fyrsta
sinn notuð undir vatnsborði
tfl hjálpar og þeir skiptust á
um að standa upp og anda að
sér lofti og blása því í lungu
hins meðvitundarlausa félaga
síns þar til þeim tðkst að lyfta
honum upp á yfirborð laug-
arinnar. >á héldu þeir áfram
blástursaðferðinni og félagi
þeirra raknaði við. Lífi hans
var borgið.
Þetta tok átta mínútur, en
menn geta ekki lifað í kafi
án lofts nema rúma mínútu.
Sundlaugarverðirnir sýndu
mikið snarræði, þegar þeir
bjorguðu félaga sínum, því að
blástursaðferðin hefur aldrei
verið notuð áður undir vatns
borði svo vitað sé.
Að loknu afrekinu sagði
annar björgunarmannanna,
Bil'l Kniglht: — Ég álít, að lík
aimleg hreysti Garrets haifi
ráðið miklu um hvað vel tókst
til.
Rauði krossinn er nú að
rannsaka hvort hsegt sé að
nota blástursaðferðina neðan-
sjávar, en þetta er eins og
áður segir, í fyrsta skipti, sem
það er gert.
Annar sundlaugarvörðurinn
skrúfar fyrir frárennslið, en hinn
kemur félaga sínum til hjálpar
Sundlaugarverðirnir skiptast á um að nota blásturs-
aðferðina við félaga sinn.
Þeir eru
konunglegir!
LA.T L AXJ
kæliskápar
mm
Crystal Queen
og
Crystal Prince
o. kornerup hansen Síml 12606. Suðurgðlu 10.
í
Úr ritdómi: ;
Því gleymi ég aldrei
f haust kom út á vegum Kvöldvökuútgáfunnar, ásamt
fleiri bókum, bókin: ÞVÍ GLEYMI ÉG ALDREI. Eru það
söguþættir merkra manna af minnisstæðum og merkum at-
burð úr lífi þeirra. Atburðum, sem ekki gleymast.
— Öllum þáttunum, í þessari bók, er það sameiginlegt, að
þeir bera glögg persónu-einkenni höfundanna, eru frábær-
lega vel stílfærðir og segja frá ógleymanlegum atburðum.
— Kemur það í ljós, þegar tækifæri gefst, hve mikill
fjöldi manna býr yfir góðri frásagnargáfu og leikni til að
segja frá merkum atburðum úr lifi sínu. Ber þarna að sama
brunni og þegar fróðleiksfúsir og þjóðhollir menn fóru að
safna þjóðsögum á íslandi. Kom þá í ljós að mikiU f jársjóður
þjóðlegra sagna lifði óskáður á vörum alþýðunnar. Sá fjár-
sjóður glataðist ekki, fyrir árvekni og fómfýsi, þjóðhoUra
fræðimanna og þess vegna eru nú íslenzkar þjóðsögur í
fremstu röð íslenzkra bókmennta.
Kvöldvöku útgáfan á Akureyri á því þakkir skyUð fyrir
útgáfu bókarinnar — Því gleymi ég aldrei.
Stefán Jónsson, námsstjóri.
Úr ritdómi:
Lára miðill
— Allt frá því Ari fróði og Snorri Sturluson rituðu
fræði sín með fjaðrapenna í rökkri langra skammdegis-
kvölda og fram til síðustu daga hafa íslenzkir guðfræðing-
ar hugsað og skrifað um aUt milli himins og jarðar og einnig
það, sem kalla mætti ofar og undir jörðu. Þeir hafa margir
verið hinir mestu fræðibrunnar og djúphyggnustu speking-
ar í senn.
— Mér finnst þessi bók, eins okkar bezta núlifandi spek-
ings sr. Sveins Víkings, um Láru miðil, vera þáttur þeirrar
viðleitni að byggja þennan kvist andlegs gróanda undir lög-
mál þeirrar leitar, sem þroskaviðleitni nútímans sættir sig
við.
Stílsnilld Víkings og ófreskigáfa Láru mun sjá svo nm,
að engum leiðist imdir lestrinum. Hvorttveggja er snar þátt-
ur í erfð okkar, bama íslands. Og það er áhuginn á slikum
fræðum líka, meðan við höfum enn ekki sogazt á kaf í
þjóðahaf milljónanna, hemaðarhyggju og stjórnmálaþrefs,
sem fylgir Ulum aldarhætti án hugsjóna og hugsýna.
Árelius Nielsson.
Úr ritdómi:
íslenzkar Ijósmæður
ÍSLENZK LJÓÐMÆLI I. Æviþættir og endurmlnningar.
Séra Sveinn Víkingur bjó tU prentunar. Kvöldvökuútgáf-
an h.f., Akureyri.
— Þessi bók, sem hér um ræðir, bregður upp mörgum,
ógleymanlegum myndum um störf ljósmæðranna og islenzkt
þjóðlíf og menningarháttu á þeim tíma er þær lifðu á. Hin
elzta þeirra, er þók þessi fræðir um, var fædd um áramótin
1827—1828 og sumar þeirra lifa enn þá, en allar eru þær
fæddar á öldinni, sem leið.
Allir þættir þessarar bókar era vel sagðir og gæddir lífl
og sumir með ágætum. Hún er laus við væmni og mælgi.
Allir þeir, sem lesa hana, munu óska, að framhald hennar
komi út sem fyrst, að minnsta kosti ekki síðar en fyrir önnur
jól.
Ég tel bók þessa einhverja fróðlegustn, lærdómsríkustu
og skemmtUegustu ævisagnabók, sem ég hefi lesið.
Þorsteinn M. Jónsson.
KVÖLD V ÖKUÚTGÁF AN