Morgunblaðið - 20.12.1962, Blaðsíða 14

14
MORGIJIS BL ÁÐIÐ
Fimmtudagur 20. des. 1962
tJppi á fjallstindinum Piz Nair hefur verið byggður útsýnis-restaurant. Þaðan sér yfir hluta Alpa-
fjalla og ferðamannabæínn St. Moritz. Ferðin upp á tindinn tekur um hálfa stund í fjallalyftunni.
— Fréttabréf
Framhald af bls. 11.
Viíhjnlm 2. keisara, flutt með
auð sinn úr Þýzkalandi ag reisti
sér þetta heimili í einium feg-
ursta dal Alpanna. Verðmæti
eignarinnar verður vart metið
í peningum. Þarna mun á næstu
árum vafalaust rísa hið fegursta
Skiða- og ferðamannahótel í Evr-
ópu, gætt smekk og pensónu-
leika Pragens. Dalbotninn minn-1
ir mest á Hólmdnn í SkagafirðL
Sumir draumar daigmilkilla
manna verða að raunveruleika.
Skyldi islenzki gæðingurinn eign
ast þarna nýjan Hólm, skyldu
fjöllin í Engadin-dalnum eiga
eftir að bergmála bófadyn ís-
lenzkra gæðinga á „mildum og
lognmjúkum sumarkvöldum?“
Maðkur I mysunni
Næsta sunnudag vorurn við á
leið fró heimili Pragere við Genf
arejó til Zuricths. Þarna hafði ég
leiikið mér með honum í heilan
diag á hraðbát hans á undur-
fögrum Genfarejó innan um miij
ónara heimsins og krviikmynda-
stjörnur, sem safnast umihverf-
is þennan fagrasjó gömlu álfunn
ar, eins og flugur á sykurskál.
Ég hafði orðið þess var, að þrátt
fyrir aðdáun Pragens á islenzkri
náttúrufegurð og íslenzkum gæð
ingum, var hann ekki alls kost-
ar ánægður með kynni sín af
landd og þjóð. Ég reyndi að kom-
ast að því, hvað hér var á seyði.
Fer hér á eftir samtad ókkar um
reynslu bans af viðskiptum við
ísdand.
Prager segir „Ég var fyrir
nokkrum árum að leita um ým-
is lönd að nýjum fæðutegund-
um fyrir hótel mán og verzlun.
Danskt firma bauð mér og sýndd
mér sýnishorn af íslenzkum
raakjum. Ég taldi víst, að frá
þessu fiskveiðilandi fengi maður
hinar beztu rækjur. Sýnishomið
var viðbjóðslegt. Rækjurnar
voru eins og þomaður bálmur.
Seinna kom þetta atvik í huga
minn og samtimis grunur um,
að hér væri ekki allt með felldu.
Það hlaut að vera einhver tækni
leg brotalöm við fraihleiðsluna.
Áður en ég eiginlega vissi af, var
ég kominn upp í ílugvél á leið
til íslands til að kanna málið.
í huga mínum um landið var
lítið annað en óljós hugmynd
um Norðurpól, Eskimóa og fisk.
Þetta var í nóvember. Ég dvaldi
þá aðeins í 24 klukkustundir á
íslandi og hitti allmarga menn
í fisksölustofnunum og einstaka
útflytjendur. Ég kom heim aftur
með fiskilykt í nösunium, bók
með mynd af Leifi heppna og
samning urn kaup á rækjum,
humar, sild, kola og ýsu. Ég vildi
reyna viðskiptin við íslendingana
því að mér leizt vel á þá. Þeir
líktust Dönum og Norðmönnum,
sem ætíð má treysta í viðskipt-
um og _ eru vandir að virðingu
sinni. Ég hef orðið fyrir von-
brigðum með þetta. íslendingar
virðast ekki setja metnað sinn
í að standa við samninga. í stað-
inn fyrir vöruna fæ ég bréf með
alls konar skýringum, sjs. stonm-
ur hefur hamlað veiðum, fisk-
urinn kom ekki á miðin, sjómenn
hafa misst áhuga fyrir veiði-
mennskunni o.s.frv. En bak vdð
þessar skýringar koma svo til
mín fréttir frá viðskiptasam-
böndum mínum í ýmsum öðr-
um löndum, þar sem þessar ís-
lenzku afurðir eru seldar tregðu
lauist að því er virðist.
Mér er ljóst, að íslenzka hrá-
efnið er hið bezta, sem nokk-
ure staðar er völ á úr sjó, en unn
ar vörur eru slæmar, t.d. er ís-
lenzk niðursuða ekki kaupandi.
Svíar selja hins vegar úrvals-
góðar íslenzkar afurðir niður-
soðnar. Ég hef oft undrazt þetta,
en hvar er svarið? Skortir ís-
lendinga kunnáttu, eða hæfileika
eða hvort tveggja? Á þessu ári
bef ég alls engar rækjur fengið,
þrátt fyrir samning. Ég skrifa
og spyr um ástæður. Fæ annað
hrvort engin svör eða annarlegar
skýringar, sem ég auðveldlega
kemst að raun um að eru ósann-
ar. Á þessu ári þurfti ég að fiá
20 tonn af frosnum rækjum.
Þetta er ánægjuleg vara. En það
er tilgangslaust að vinna að
markaðissköpun með óábyggi-
legu verziluncirfólki. AUir vandað
ir verzlunarmenn gefast upp á
því, og þjóðir með slæma verzl-
unarhætti eignast aldrei örugga
markaði. Beztu viðskiptaþjóðirn
ar byggja allt á öruggum vöru-
gæðum og viðskiptatrausti, eins
og við Svisslendingar reynum að
gera, og Danir og Hollendingar
eru þekktir fyrir.
En þótt mér þyki þetta mjög
leitt með rækjurnar frá íslandi,
þá hefur það ekki skaðað mig
verulega, því að mér tókst að
ná sambandi við danskt firma
sem útvegar mér góðar rækjur
frá Grænlandi."
En Prager hefur eignast ó-
stöðvandi þrá eftir islenzkum.
gæðingi. Á leið sinni um Kjal-
veg reið hann jörpum, dansandi
gæðingi frá Reykjavík. Sá unað-
ur hverfur honum ekki úr minni
Þegar hann kveður mig segir
hann. „Gunnar, viltu útvega mér
2 íslenzka gæðinga. Þú hefur
frjálsar hendur með valið. E£
þú sendir mér þá, veit ég að þeir
verða góðir. Góða ferð faeim
til þin.“
Gunnar Bjamason
Pen For Men
Þessi nýi penni er framleiddur
sérstaklega fyrir karlmenn
Loksins er kominn
sjálfblekungur, sem
ekki þarf að efast um
að eingöngu er fram-
leiddur fyrir karlmenn.
Shaffer’s nýi PFM er
grófur, gerður til að
endast og þér getið
valið úr 5 tegundum
og 4 litum.
• Eini pennaoddur heims
sem er innlagður dýrmætum
málmi gerður til að þola karl
mannstak.
Að undanskilinni Enorhel-penna-
snertir oddurinn
blekfyllingu þá
aldrei blekið.
• Karlmannlegt
karlmannstak
• Hettuklemma
öryggisútbúnaði
pennaskaft fyrir
með sérstökum
SHEAFFERS UMBOÐIÐ
EGILL GUTTORMSSON
Vonarstræti 4 — Reykjavík.
Húsmæður Smáíbúðahverfi
Jólahangikjötið bregst ekki frá BORGAHKJÖRI.
Sendum heim. — Sími 34408.
Verzlunin BORGARKJÖR
Borgargerði 6.
Dri Brite
sjálfgljáandi,
fljótandi
bónvax
ER EITT MEST NOTAÐA BÓN LANDSINS!
Dri Brite sparar erfiði og fyrirhöfn —
sparar dúka og gólf.
Það sparar einnig fé, því það er drjúgt.
EINKAUMBOÐ:
Agnar Nor^fjörð & Co. hf.
Bezta iólag’iifín
fHERMOs
REQISTEREO TRAOE MARK
No. 58Q
KAFFIKÖNNUR
FALLEGAR
ÚRVAL LITA
HENTUGAR
16 Standard Vz lítri
1616 Major % lítri
16 Q Family 1 lítri
íHERMDs
BIÐJIÐ UM
HEGISTEREO TRADE MARK
Það tryggir yður beztu hitabrúsana
sem fæst í öllum helztu verzlunum.
Umboðsmaður ó fslandi:
Jolui Lindsay. — P.O.Box 724. — Reykjavík.

VONDUÐ
FALLEG
ODYR
BR
Siq urþórjémsson &co
Jlafihuztnrti 4-