Morgunblaðið - 05.05.1982, Blaðsíða 29

MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 5. MAÍ 1982
29
Minning:
Hallgrímur Garðars-
son Vestmannaeyjum
I)áinn horfinn harmafregn
hvílíkt ord mig dynur yfir,
en ég veit ad látinn lifir.
I»að er hugjjun harmi gegn.
Þessar ljóðlínur Jónasar Hall-
grímssonar, um Tómas Sæ-
mundsson látinn, komu fyrst í
huga minn er ég, þ. 22. des. sl.
frétti lát vinar míns, Hallgríms
Garðarssonar. Sú harmafregn
kom óvænt. Ég vissi ekki annað en
Hallgrímur gengi heill til skógar,
en árla morguns, er hann hélt til
starfa, var hann kallaður til
hinstu ferðar. Ferðarinnar, sem
við eigum öll eftir að fara fyrr eða
síðar. Þegar afbragðsmaður, sem
Haligrímur var, fellur fyrir sigð
dauðans við bæjardyrnar heima
hjá sér verður sorgin sár hjá konu
og börnum, og öðrum þeim, sem
eiga mest að missa. En „alfaðir
ræður", og huggun er að eiga góð-
ar minningar um látinn vin. Ég,
sem þessar línur rita, er einn af
þeim sem sakna látins vinar, sem
ég á gott að gjalda. Hallgrímur
var Austfirðingur að ætt, f. 23.
nóv. 1940, að Grímsstöðum í Reyð-
arfirði, var því aðeins 41 árs að
aldri. Foreldrar hans eru Garðar
Jónsson skipstjóri og kona hans,
Sigfríð Bjarnadóttir. Hann var
elstur þriggja bræðra, og ólst upp
í foreldrahúsum á myndarheimili.
Hallgrímur stundaði nám í
Eiðaskóla og lauk þaðan
gagnfræðaprófi. Jafnframt hóf
hann ungur að árum sinn sjó-
mennskuferil, fyrst hjá föður sín-
um og síðar um skeið með Bóasi
Jónssyni á mb. Snæfugli, sem á
vetrarvertíðum var þá gerður út
frá Vestmannaeyjum. Hallgrímur
var harðduglegur sjómaður, út-
sjónarsamur, mjög vel skapi far-
inn og hafði vinnuhvetjandi áhrif
á vinnufélaga sína. Það var hress-
andi blær en engin logndeyða í
kringum hann.
Hér í Eyjum kynntist Hallgrím-
ur eftirlifandi konu sinni, Jónu
Addý Guðjónsdóttur. Þau gengu í
hjónaband þ. 14. mars 1962. Það
var gæfuspor, enda bæði búin
þeim eiginleikum, sem glæsilegt
og gott fólk mega prýða.
Þeim varð þriggja barna auðið,
auk þess sem Addý átti dóttur,
sem Hallgrímur gerði að kjördótt-
ur sinni og gekk í föðurstað. Öll
eru börnin, Marta, Sigfríð, Sæþór
og Berglind, myndarfólk svo sem
þau eiga kyn til.
Ungu hjónin hófu búskap hér í
Eyjum, fyrst hjá föður hennar að
Heiðarvegi 25, en Marta, kona
Guðjóns, er látin fyrir mörgum
árum. Þar sem þar lágu saman
leiðir tveggja mannkostamanna,
fór að vonum að kært varð með
þeim tengdafeðgum. Bráðlega réð-
ust þau hjónin í að reisa stórt og
vandað einbýlishús að Ulugagötu
34. Þar áttu þau síðan glæsilegt
heimili upp frá því.
Haustið 1960 settist Hallgrímur
í Stýrimannaskólann í Reykjavík
og lauk þaðan prófi með skip-
stjóraréttindi 1962. Áður hafði
hann öðlast vélstjórapróf frá Ak-
ureyri á allt að 500 ha vélar. Jafn-
framt náminu stundaði Hall-
grímur sjóinn eftir því sem unnt
var, og að því loknu réðist hann í
skipsrúm hjá kunnum afla-
mönnum, ýmist sem háseti, vél-
stjóri, en þó lengst af sem stýri-
maður. Þá var hann skipstjóri um
skeið á Hannesi Lóðs og fleiri bát-
um. Það var árið 1961, að leiðir
okkar Hallgríms lágu fyrst sam-
an, en þá vorum við báðir í skips-
rúmi hjá hinum fræga aflamanni
Binna í Gröf. Hann var þá vertíð
sem oftar aflakóngur í Eyjum.
Man ég að síðar hafði Binni orð á,
að í Hallgrími byggi gott for-
mannsefni.
Haustið 1976 festi Hallgrímur
kaup á 90 tonna vélbát, Stíganda,
sem hann nefndi Sæþór Árna.
Undirritaður var ráðinn hjá
Hallgrími í vertíðarbyrjun 1977,
og var þá hjá honum á Sæþóri
Árna í fjögur úthöld. Get ég því af
eigin reynslu borið um, að hann
sótti sjóinn af kappi og hlífði
sjálfum sér hvergi. Áfli var oft í
meðallagi og stundum mjög góður.
Hallgrímur var kjarkmaður,
hiklaus og áræðinn, eins og fram
kom í tilviki, sem mig langar að
lýsa nánar. Við vorum að veiðum
út af Vík í Mýrdal í leiðindaveðri í
sept. 1977. Þá barst hjálparbeiðni
frá mb. Stakk frá Grindavík.
Hafði vélin bilað og báturinn á
reki til lands. Hallgrímur lét strax
hífa inn vörpuna og hélt til báts-
ins, sem var út af Kötlutöngum.
Er við nálguðumst bátinn var
kominn haugasjór og veðurhæð
vaxandi. Tvisvar slitnaði taugin,
sem við komum á milli bátanna,
og í þriðja skiptið er við komum
dráttartaug yfir í Stakk voru skip-
in aðeins á sex faðma dýpi. Þá
tókst að draga bátinn út á 20
faðma dýpi, og okkur til mikils
léttis, var þá lóðsinn kominn og
tók bátinn, og dró hann til Eyja.
Þó ekkert væri minnst á þennan
Norræni lýðháskólinn
í Kungálv 35 ára
í haust hefur Norræni lýðháskól-
inn í Kungálv í Sviþjóð starfað um
35 ára skeið, en hann tók til starfa 1.
nóvember 1947.
Skóla þennan sækja nemendur
frá Norðurlöndum öllum, og í af-
mælisriti, sem gefið var út á 25
ára afmæli skólans má lesa, að á
þeim aldarfjórðungi höfðu 94 ís-
lendingar, 166 Danir, 181 Finni,
168 Norðmenn, 1 Álendingur og
696 Svíar stundað þar nám. Kung-
álv liggur um 20 km norðan við
Gautaborg, við norðurál Gautelfar
í skjóli rúmlega 850 ára gamals
kastala eða virkis (Bohus fástn-
ing). Norræni lýðháskólinn stend-
ur hátt og er fagurt útsýni þaðan.
Eins og flestum íslendingum
mun kunnugt var fil. dr. Magnús
Gíslason kennari og skólastjóri
við skólann um nokkurt árabil, en
hann lést langt um aldur fram um
páskaleytið 1979. Lýðháskólinn í
Kungálv býður 3 námsbrautir og
er kennslutímabilið 30 vikur.
Skrifstofa Norræna félagsins á ís-
landi mun nú sem endranær veita
upplýsingar um skólann og þar
liggur frammi upplýsingabækling-
ur um hann. Umsóknir um skóla-
vist þurfa að hafa borist fyrir 1.
júní.
atburð í fjölmiðlum, er mér hann
minnisstæður og þá sérstaklega
öryggi og einhugur skipstjórans
sem með guðshjálp tókst að
bjarga mönnum og skipi úr aug-
ljósum háska. Á sl. hausti hitti ég
Jón Ásgeirsson, þá skipstjóra á
Stakk, skipstjóra á mb. Þorbirni
GK 540. Hann sagðist aldrei
gleyma þessum átta tímum sem
þeir voru að velkjast inn í brot og
út úr þeim og þá sérstaklega hvað
æðrulaust tal Hallgríms um tal-
stöðina hefði verið hughreystandi.
Innilegt þakklæti áhafnarinnar á
Stakk voru bestu björgunarlaunin. *
Á vertíð 1980 varð Hallgrímur
fyrir því mikla óhappi að vél báts-
ins biiaði, með þeim afleiðingum
að fjárhagsgrundvöllur útgerðar-
innar brast, þar sem um nauðsyn-
lega fyrirgreiðslu var ekki að
ræða. Olli þetta Hallgrími og
heimili hans miklum áhyggjum og
erfiðleikum, sem hann hefði þó
unnið sig út úr, ef hans hefði notið
lengur við eins og vonir stóðu til.
En nú er hann horfinn af sjón-
arsviðinu, „meira að starfa guðs
um geim“. Ég vil að lokum þakka
Hallgrími alla þá góðvild og
drengskap, sem ég naut frá hans
hendi, og votta ástvinum hans
dýpstu samúð og gleymi þá ekki
barnabörnunum þremur sem voru
augasteinarnir hans siðustu árin.
Guð blessi minningu Hallgríms
Garðarssonar.
Sigurður Jónsson
Herr Backes og Herr Heilmann
frá Hotel Frankfurter Hof
og Bay ernhlj ómsveitin sjá um
framúrskarandi þýskan mat og tónlist
Þýsk víka í Vfldngasal og Blómasal:
Þýska ferðamálasambandid, stjómarformaður þess G. Spazier,
Flugleiðir og Hótel Loftleiðir standa að sérstakri þýskri viku dagana 6.-9. maí
í Víkingasal og 10.-12. maí í Blómasal. Verndari vikunnar er þingmaðurinn
Thorsten Wolfgramm, stórriddari hinnar íslensku fálkaorðu.
Matseðill
í umsjá þýsku matreiðslusnillinganna
Hænsnakjötsúpa von Frau Rat Schlosser
Kúmenkrydduð svínasteik með svartaskógarsalati
og pönnusteiktum kartöflum
Eplaterta
Dregið verður um ferðavinninga til Þýskalands á hverju kvöldi,
auk þess sem þýskir ferðamálafulltrúar kynna sumarleyfisferðir til Þýskalands.
Stuðlatríóið leikur fyrir dansi
Þýsk hljómsveit leikur tónlist frá Bayern
Ferðakynning í Auditorium laugardaginn 8. maí kl. 13-18
HÓTEL LOFTLEIÐIR
FLUGLEIÐIR
Gott fólk hjá traustu félagl
\~Y7T saí deutsche zentrale
LJZ- I S E! FUR TOURISMUS E.V