Morgunblaðið - 23.03.1985, Blaðsíða 42

42
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 23. MARZ 1985
s
*
Minning:
Jórunn Olafsdótt-
ir frá Hamrahóli
Amma er horfin, já horfin fyrir
fullt og allt. Aldrei hef ég lifað
lengri nótt en aðfaranótt 14. mars
sl. þegar ég og mamma héldum í
höndina á ömmu er hún kvaddi
þennan heim. Það er svo undarlegt
að hugsa um það að aldrei aftur
verði kallað „amma mín“. Það er
svo erfitt að hugsa sér heimilið án
ömmu sem alltaf var heima, til-
búin að hlýja köldum höndum,
gefa góðan bita og þurrka tár af
litlum kinnum. Já, amma var
okkur systkinunum f Eyjum svo
mikið. Og eftir því sem við eld-
umst og skiljum lífið betur sjáum
við líka betur hvað hún gaf okkur.
Oft hef ég hugsað um það hvers
þau fara á mis sem aldrei hafa
neina ömmu á heimilinu. Oft sagði
amma okkur sögur af því þegar
hún var að alast upp við þá miklu
fátækt sem var. Foreldrar hennar
áttu 11 börn en bústofninn var 1
kýr og 10 kindur. En það var til
sem vantar i dag, kærleikinn,
samstaðan og traustið á Guð sem
engum bregst sem á hann trúir.
Amma var mjög trygglynd og
trúuð kona.
Ég veit þær eiga á eftir að lýsa
okkur systkinunum í gegnum lffið
bænirnar hennar ömmu okkar,
þær voru ljúfar og af hjarta born-
ar fram okkur til blessunar.
Amma og mamma voru allatíð
saman, aldrei kallaði amma hana
annað en „Rúna mín“. Það var
mjög kært með þeim. Nú síðari ár
þegar heilsuleysi og aldur færðust
yfir ömmu sagði hún oft við okkur:
„Elsku börnin mín, þegar ég dey
eigið þið ekki að gráta því þá líður
mér vel, afi ykkar tekur á móti
mér.“ Ég er lfka þess fullviss að
amma á góða heimkomu. Á þess-
ari sorgar- og saknaöarstund er
mér efst í huga þakklæti fyrir lff
ömmu og alls sem hún var okkur
öllum meðan hún var á lífi. Ég vil
þakka ykkur öllum sem voruð
ömmu góð, Guð launi ykkur það.
Sérstakar þakkir til Þengils lækn-
is, önnu og Sigrúnar hjúkrunar-
kvenna fyrir það kærleiksverk
sem þau unnu sfðustu lffdaga
ömmu, eins um nóttina sem lffs-
ljós ömmu slokknaði. Það gleymist
ekki. Það verður geymt f dýrmæt-
um sjóði minninga eins og allt
annað um elsku ömmu mfna. Ég
sit við gluggann f herberginu
hennar ömmu og skrifa þessi ör-
fáu kveðjuorð, sólin skfn, samt
finnst mér vera kalt og þrösturinn
syngur svo dapurlega. Mér finnst
það allt vera undirspil við tregann
og söknuðinn í sál minni. Ég veit
að elsku amma mín var þreytt og
hvíldinni fegin. Við þökkum henni
fyrir allt og allt. Biðjum Guð að
blessa hana og varðveita um alla
eilífð.
Jóa og systkinin, Eyjum II
í dag verður jarðsungin frá
Kálfholtskirkju tengdamóðir mfn,
Jórunn Ólafsdóttir frá Hamrahóli.
Hún lést á heimili okkar, Eyjum í
Kjós, aðfaranótt 14. mars siðast-
liðins.
Hún fæddist 17. júlí 1893 á Des-
ey í Norðurárdal og var því á 92.
aldursári þegar hún lést. Desey
var smábýli úr parti af Hvamms-
engjum og er nú löngu komið f
eyði, en þar bjuggu foreldrar Jór-
unnar, þau Guðrún Þórðardóttir
Jónssonar hreppstjóra á Brekku f
Norðurárdal og ólafur ólafsson
ólafssonar ættaður af Akranesi,
móðir ólafs var Elín Guðmunds-
dóttir frá Uppsölum í Norðurár-
dal.
Jórunn ólst upp hjá foreldrum
sínum á Desey ásamt systkinum
sínum, en foreldrar hennar áttu
ellefu börn. Af þeim eru nú á lífi
Helga sem býr í Danmörku og Al-
bert fyrrverandi kennari og skóla-
stjóri, búsettur í Noregi.
Látin eru: Kristín, dó 5 ára,
Halldór Ágúst, bjó á Tjaldanesi í
Dðlum, Elín Kristín, bjó á Há-
reksstöðum í Norðurárdal, Þor-
björn, bjó á Hraunsnefi í Norður-
árdal, síðar í Borgarnesi, Þórður,
bjó á Brekku í Norðurárdal, Þor-
bergur, bjó sfðast á Akureyri, Ást-
ríður, bjó á Selfossi, Olafur
kristniboði, bjó sfðast í Reykjavík.
Það segir sig sjálft að það var
þungt heimili á Desey á uppvaxt-
arárum Jórunnar og hún vandist
því snemma að vinna og 17 ára
gömul fór hún í vist til Reykjavík-
ur og er þar í vist næstu vetur, en
á sumrum var hún f kaupavinnu
og tvö sumur var hún á Norðfirði
matráðskona á sfldarverkunar-
stöð. Á Norðfirði kynntist hún
fyrri manni sfnum, Jóni Guð-
mundssyni frá Sveinskoti f
Skarðshreppi f Skagafirði, en þau
giftust f júní 1916. Þau byrjuðu þó
ekki búskap strax. Jórunn fór
þetta sumar kaupakona að Skarði
í Landsveit, en Jón var háseti á
togaranum Ingólfi Arnarsyni, sem
var við síldveiðar þetta sumar.
En 3. september um sumarið
strandaði Ingólfur Arnarson á
höfninni á Akureyri við Oddeyr-
artangann, og þegar verið var að
ná skipinu á flot varð það slys að
Jón Guðmundsson drukknaði og
var hann jarðsettur á Akureyri.
Þetta var hinni ungu konu mik-
ið áfall en til marks um samgöng-
ur á þessum tfmum er, að viku
eftir að Jórunni var tilkynnt and-
lát Jóns fékk hún bréf þar sem
hann sagði henni frá þvf að hann
hefði fest þeim íbúð f Vestmanna-
eyjum en þar ætluðu þau að setj-
ast að.
Næstu tvo vetur var Jórunn hjá
bræðrum sfnum Þorbirni á
Hraunsnefi og Þórði á Brekku. En
um vorið 1918 fór hún ráðskona til
Tómasar Kristins Þórðarsonar á
Hamrahóli í Ásahreppi, sem hafði
þá misst konu sfna frá sjö ungum
börnum. Tómas var fæddur í
Sumarliðabæ í Holtum 18. október
1877. Foreldrar hans voru Þórður
Tómasson bóndi þar og kona hans
Borghildur Brynjólfsdóttir.
Á næstu árum gerðist það að
þau felldu hugi saman Jórunn og
Tómas og giftust 4. júní 1927.
Börnum Tómasar, þeim 5 sem
voru heima, gekk hún f móðurstað.
En börn Tómasar af fyrra hjóna-
bandi eru: Borghildur, húsfreyja í
Brekku í Þykkvabæ, gift Runólfi
Þorsteinssyni bónda. Þau eiga 3
börn. Rósa, býr með Matthfasi
Guðbjartssyni í Reykjavík, hún á
eitt barn. Guðrún Laufey, býr með
Vilbert Stefánssyni í Reykjavík,
hún á tvö börn. Ragnheiður, hús-
freyja í Bjólu í Djúpárhreppi, gift
Einari Stefánssyni bónda. Þau
eiga þrjú börn. Sigríður, húsfreyja
í Lyngási í Holtum, gift Sveinbimi
Stefánssyni bifvélavirkja. Þau
eiga átta börn. Þórður verkamað-
ur á Seltjarnarnesi, kvæntur
Petru Kristjánsdóttur, þau eiga
þrjú börn.
Sigurður hefur verið allan sinn
aldur í Bjálmholti hjá frændfólki
Tómasar, hann er sjúklingur.
Börn Jórunnar og Tómasar eru
tvö, þau Guðjón f. 5. september
1927, bifreiðarstjóri hjá Skeljungi,
kvæntur Margréti Einarsdóttur
frá Húsum. Þau eiga einn son.
Guðrún Ólafía f. 4. apríl 1936, hús-
freyja á Eyjum í Kjós, gift undir-
rituðum. Hún á sjö börn.
Ennfremur ólst upp hjá þeim að
miklu leyti dóttursonur Tómasar,
Tómas Steindórsson, f. 22. des-
ember 1932, bóndi á Hamrahóli,
kvæntur Sigurbirnu Guðjónsdótt-
ur og eiga þau 6 börn.
Tómas var í miklu uppáhaldi
hjá henni og leit hún ávallt á hann
sem eitt af sfnum börnum.
Á Hamrahóli var ekki auður f
búi, en þau hjón Jórunn og Tómas
voru samhent um að sjá sér og
sínum farborða og hjartahlýju
höfðu þau mikla, þessum stað og
þessari sunnlensku sveit unni hún
og þar vildi hún hvfla þegar kallið
kæmi. Á Hamrahóli átti hún
heimili í 40 ár og oft kom það fram
hjá henni hve mikið hún hélt upp
á fyrrverandi nágranna sína í
sveitinni sinni. Tómas mann sinn
missti Jórunn 13. október 1957 en
hann varð bráðkvaddur á heimili
þeirra. Hún bjó þó áfram á
Hamrahóli næsta ár, en 1958
fluttist hún með Guðrúnu dóttur
sinni til Hafnarfjarðar og átti þar
heimili næstu ár. Árið 1964 hófum
við Guðrún dóttir hennar búskap
og fluttist Jórunn með henni
hingað að Eyjum og átti hún
heimili hér eftir það, en þær
mæðgur voru alla tíð mjög sam-
rýndar og hafa aldrei skilið.
Jórunn var myndarkona, fríð
sýnum, hæglát og hlédræg en
samt ákveðin, hógvær og trygg-
lynd og sagði ekki niðrandi orð um
nokkurn mann. Hún var söngvin
og hafði gaman af söng og oft
raulaði hún fyrir börnin á heimil-
inu. Hún var alla tfð ákaflega
heimakær en heimilið og börnin
voru henni allt. Okkar börn voru
mjög hænd að henni og héldu mik-
ið upp á ömmu sfna. Jórunn var
mikil trúkona og margt kenndi
hún börnunum af bænum og bæn-
ir hennar fylgdu okkur öllum á
heimilinu.
Margs er að minnast eftir rúm-
lega 20 ára samveru en efst er f
huga mér þakkir til minnar ágætu
tengdamóður fyrir samfylgdina,
sem engan skugga bar á gegnum
árin, og þakkir fyrir allt sem hún
var okkur, börnunum og sam-
ferðafólki öllu, sem hér hefur ver-
ið.
Jórunn verður jarðsett við hlið
Tómasar manns sfns f Kálfholts-
kirkjugarði í dag. Fjölskyldan f
Eyjum II biður henni velfarnaðar
og blessunar Guðs í nýjum heim-
kynnum, sem hún sjálf hafði þráð,
eftir að andlegir og lfkamlegir
kraftar höfðu verið á undanhaldi á
síðustu misserum.
Að endingu vil ég gera orð Dav-
fðs Stefánssonar að kveðjuorðum
fjölskyldunnar f Eyjum II til
hennar.
Þú áttir þrek og hafðir verk að vinna,
og varst þér sjálfri hlífðarlaus og hðrð.
Þú vaktir yfir velferð barna þinna.
Þú vildir rækta þeirra ættarjörð.
Frá æsku varst þú gædd þeim góða anda,
sem gefur þjóðum ást til sinna landa
og eykur þeirra afl og trú.
En það er eðli mjúkra móðurhanda,
að miðla gjöfum — eins og þú.
Eg flyt þér, móðir, þakkir þúsundfaldar,
og þjóðin öll má heyra kvæði mitt.
Er Islands mestu mæður verða taldar,
þá mun það hljóma fagurt, nafnið þitt.
Blessuð séöll þin barátta og vinna.
Blessað sé hús þitt, garður feðra minna,
sem geymir lengi gömul spor.
Haf hjartans þakkir, blessun bama þinna -
og bráðum kemur eilfft vor.
Magnús Sæmundsson
Það verður varla sagt að andlát
Jórunnar, minnar elskulegu gömlu
húsmóður, hafi komið mörgum,
sem til þekktu, á óvart. Sannast
sagna var svo komið að dauðinn
var henni lfkn. Sú staðreynd
breytir þó í engu þeim söknuði,
sem fyllir hjörtu þeirra, sem áttu
því láni að fagna að fá að kynnast
Jórunni Ólafsdóttur. Hún lést að
heimili sínu, dóttur sinnar,
tengdasonar og barnabarna að
Eyjum í Kjós aðfaranótt fimmtu-
dagsins 13. mars sl.
Jórunn fæddist hinn 17. júlf árið
1893 að Desey í Norðurárdal í
Borgarfirði. Foreldrar hennar
voru þau ólafur ólafsson og Guð-
rún Þórðardóttir. Þau hófu bú-
skap að Desey árið 1890 og bjuggu
þar uns yfir lauk, en þau létust
með um árs millibili, ólafur 1918
en Guðrún 1919. Áður höfðu þau
búið á Galtarhöfða og fengið inni
á Brekku í Norðurárdal eftir mik-
ið heyleysis- og harðindaár. Hér
+
JÓN ÞÓRARINN HALLDÓRSSON
fré Bolungarvfk,
Drépuhllö 6,
Raykjavlk,
andaöist 22. mars sl.
Guðmunda Oddadóttir,
Halldór G. Jónsson, Svava Svavarsdóttir.
Eiginmaöur minn og faöir okkar,
HELGI KRISTJÁNSSON,
vörubllstjóri,
Stórholti 26,
Raykjavlk,
lést I Landakotsspitalanum fimmtudaglnn 21. mars.
Jaröarförin ákveöin siöar.
Ragna Ingimundardóttir,
Þóröur Halgaaon,
Davlö Halgason,
Ingimundur Halgason.
+
Maöurinn minn og faöír okkar,
VIGGÓ E. GÍSLASON
vélstjóri,
lést fimmtudaginn 21. mars.
Marla Banadiktsdóttir,
Hilmar Viggóson, Glsli Viggóson,
Björn Viggóson, Sigrún V. Viggósdóttir.
+
Otför bróöur mins og mágs,
GUÐMUNDAR GUÐMUNDSSONAR,
Kírkjugarösstig 8,
fer fram frá Fossvogskapellu mánudaginn 25. mars kl. 15.00. Jarö-
sett veröur i kirkjugaröinum viö Suöurgötu. Þeim sem vildu minnast
hans er vinsamlegast bent á Ifknarstofnanir.
Einar G. Guömundsson,
Margrét S. Ágústsdóttir.
+
Faöir okkar, tengdafaöir, afi og langafi,
DAVÍD ÓSKAR GRÍMSSON,
húsgagnasmlöameistari,
Bargataöastrasti 25,
er lést 16. mars i Elliheimilinu Grund, veröur jarösunginn frá Foss-
vogskirkju þriöjudaginn 26. mars kl. 15. Þeim sem vildu minnast
hans er bent á Krabbameinsféiagiö.
Sigrlöur K. Davlðsdóttir,
Grlmur Davfösson,
Jóhann Þ. Davlösson,
Hjördls Davlödóttir,
Ósk Davfösdóttir,
Hólmfrlöur Davlösdóttir,
Gylfi Traustason,
Svanhildur Sigurfinnsdóttir,
Laufay Guömundsdóttir,
Rúnar Guömundsson,
Guömundur I. Kristófersson,
Siguröur Eirfksson,
barnabörn og barnabarnabörn.
+
Frændi minn,
HALLGRÍMUR GUNNAR ÍSLEIFSSON,
Barónsstfg 63,
er lést þann 14. þ.m., verður jarösunginn frá Fossvogskapellu
mánudaginn 25. mars kl. 13.30.
Dagmar Gunnarsdóttir.
+
Alúöarþakkir fyrir auösýnda vinsemd og samúöarkveöjur vegna
andláts eiginkonu minnar, móöur og tengdamóöur,
KRISTÍNAR ÓLAFSDÓTTUR.
Oddur Oddsson,
Gunnar Oddason,
Erna Magnúsdóttir
og fjölskylda.
+
Innilegt þakklæti fyrir auösýnda samúö viö andlát og útför
KARLS ÁGÚST8 ÓLAF88ONAR
fré Stóra-Skógi,
Grænuhlfö 16.
Guöný Björnsdóttir,
Bjöm Karlsson.