Morgunblaðið - 05.11.1985, Síða 54

54
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 5. NÓVEMBER1985
mmmn «
01981 Univrsol Prm Syndicot*
“ petta er allb i lacj\; JÓí, víA víljum elcki
sjá. gQUblöðrurux ur þér!"
HÖGNI HREKKVÍSI
„ 8LAK EK. EKKi
VIÐ PlTTHÍFI
Húseigendafélagið er
þarfur félagsskapur
Húseigandi skrifar:
Ég varð dálítið undrandi er ég
las í Sandkorni DV fyrir nokkru
eins konar reiðilestur um Húseig-
endafélagið, sem er stofnun er nær
til alls landsins og stendur vörð
um hagsmuni húseigenda, eins og
nafnið gefur til kynna.
Sennilega hefur einhver utan
Húseigendafélagsins komið að
máli við DV og viljað kasta rýrð
á þennan góða félagsskap, sem
ekki er síður þarfur fyrir þá er
leigja húsnæði en þá er það eiga.
Það má nefnilega þakka Húseig-
endafélaginu flest það er brýnt var
orðið að koma á í samskiptum
leigjenda og eigenda húsnæðis og
er nú miklu betra skipulag á þeim
málum en nokkru sinni áður. Sá
„félagsmaður" sem virðist vitnað
til í Sandkorni DV segir, að gerð
leigusamninga kosti nú allt að 1700
krónum! Þarna er ekki farið ná-
kvæmlega með og gæti virst svo
að húseigendur leggðu fram 1700
krónur, þegar gerður væri samn-
ingur um leigu. Sannleikurinn er
sá að það kostar ekki nema 500
krónur að gera leigusamning um
íbúðarhúsnæði en 1700 krónur
fyrir atvinnuhúsnæði. Það er held-
ur ekki rétt hjá heimildarmanni
Sandkorns I DV, að félagsmenn
Húseigendafélagsins séu öskureið-
ir og líklega verði niðurstaðan sú,
að félagsmönnum fækki eftir að
hafa móttekið bréf frá Húseig-
endafélaginu. f því er hvatt til
þess að afla fleiri félaga og til-
greind helstu atriði um Húseig-
endafélagið.
Það má með sanni segja, að
ekkert annað hagsmunafélag, eða
a.m.k. fá önnur eru jafn vakandi
fyrir réttindum og hagsmunum
félaga sinna og Húseigendafélag
Reykjavíkur. Félagið beitir sér
fyrir mörgum brýnum verkefnum,
svo sem lækkun fasteignagjalda,
breytingu á lögum um fasteigna-
sölu og endurskoðun lánamála.
Þótt lögfræðilegar leiðbeingar og
munnlegar álitsgerðir fyrir félags-
menn kosti 400 krónur, bréfa-
Er ekki tímabært að ríkið leggi
niður hefðbundinn búskap með
sauðfé, kúm og hrossum. Nærtæk-
asta dæmið er búið í Gunnarsholti.
Mér finnst að Landgræðslan ætti
einvörðungu að sjá um uppgræðslu
landsins en ekki að auka á vanda
með framleiðslu á landbúnaðar-
vörum á sama tíma og fjöldi bænda
verður að draga saman framleiðslu
sína.
Svo eru hin svokölluðu til-
raunabú. Má þar nefna Laugar-
skriftir, tilkynningar og annað {
þeim dúr kosti 500 krónur og önnur
þjónusta, skrifleg, frá lögfræðingi
félagsins kosti 800 krónur, (hæsta
gjald), þá er það allt þess virði til
að styðja við það vígi, sem Húseig-
endafélagið er sérhverjum húseig-
anda og einkaréttinum í landinu.
dælabúið og fleiri. Það er fjöldi
bænda sem gæti haft slíka til-
raunastarfsemi á búum sínum, að
sjálfsögðu undir eftirliti búvís-
indamanna.
Að endingu vil ég skora á hátt-
virtan landbúnaðarráðherra, Jón
Helgason, að hann beiti sér fyrir
því að umrædd bú leggi niður
starfsemi sína í núverandi mynd
sem allra fyrst.
Sunnlenskur bóndi að norðan.
Frá Gunnarsholti.
Leggja ber ríkis- og
tilraunabúin niður f
núverandi mynd
Víkverji skrifar
Starfsemi Amnesty Internat-
ional hefur víða um heim gert
mikið gagn. Hér hefur Islandsdeild
þess unnið mikið starf, sem allt
er unnið í sjálfboðavinnu félaga
þess og þeirra, sem vilja leggja
þessu þarfa máli lið. Nú um helg-
ina hófst í Norræna húsinu kynn-
ing á starfseminni, sem áreiðan-
lega verður fróðleg og jafnframt
áhrifamikil. Búast má við að hún
verði til þess að margir fleiri fái
áhuga á að taka þátt í að skrifa
áskorunarbréf til ráðamanna víðs
vegar um heim. Talið er, að ein-
mitt þau, ásamt fleiri aðgerðum
Amnesty, hafi orðið til þess að
draga úr eða milda þær aðferðir,
sem notaðar eru til að pynda póli-
tíska fanga. Pyndingar munu víða
iðkaðar. Samtökin hafa áunnið sér
traust um víða veröld með vinnu-
brögðum sínum, enda enginn
mannamunur gerður, þegar Amn-
esty telur sig hafa upplýsingar um
mannréttindabrot.
XXX
Skortur á bílastæðum er mikill
í miðborg Reykjavíkur eins og
allir vita. Víða á því svæði eru
bílastæði merkt sérstökum bílum
og greiða handhafar þeirra tölu-
verða upphæð í leigugjald fyrir
þessi stæði. Kunningja Víkverja
varð það á í athugunarleysi á
dögunum að leggja bll sínum í slíkt
stæði, sem að sjálfsögðu er óheim-
ilt og óafsakanlegt með öllu. Við-
brögð leigjanda stæðisins voru líka
harkaleg. Hann lagði bíl sínum
þvert fyrir stæðið svo að hinn
óboðni gestur gat sig hvergi hreyft
allan daginn! Með „hefndarráð-
stöfunum" af þessu tæi er býsna
langt gengið. Menn verða að stilla
skap sitt og taka því með jafnaðar-
geði, þótt annað eins hendi stöku
sinnum. Það er áreiðanlega ekki
algengt að bílum sé lagt í þessi
stæði. Annars er kannski ekki við
góðu að búast, úr því að myndatök-
ur út um glugga flugvéla eru farn-
ar að leiða til handalögmála um
borð í vélunum í þeim mæli að
kalla þarf til lögreglu þegar lent
er!
xxx
Stúdentaleikhúsið sýnir um
þessar mundir rokkóperuna
eða söngleikinn Ekkó. Leikurinn
er eftir finnskan höfund en tónlist-
in eftir Ragnhildi Gísladóttur.
Þetta er kraftmikil og skemmtileg
sýning. Tónlist Ragnhildar er
reglulega fjörleg og á köflum fal-
leg, eins og hennar var von og vísa
og leikararnir alveg ágætir. Það
er einkar notalegt að sitja við borð
og njóta veitinga meðan á sýningu
stendur. Sú nýjung hefur verið
tekin upp hjá Stúdentaleikhúsinu
að símsvari býður fólki upp á að
nefna nafn og miðafjölda ásamt
sýningardegi, sem óskað er eftir,
inn á band. Þetta er ágætt svo
langt sem það nær. Að vísu hafa
„kerfi" af þessú tæi ekki verið
fullkomnari en svo, að Víkverji var
engan veginn viss um að fá mið-
ana, þegar lagt var af stað, en það
stóð allt eins og stafur á bók.
Greiðslukort eru að verða svo
almennur gjaldmiðill hér á
landi, eins og raunar annars staðar
í hinum vestræna heimi, að það
er að verða óþægilegt, þegar ein-
staka verzlanir skerast úr leik og
taka ekki við þessu greiðsluformi.
Rökin fyrir því eru skiljanleg, en
ljóst er að úr þessu verður ekki
staðið gegn þessu greiðsluformi,
eins og dæmið um Hagkaup 3ýnir.
Það fer að verða álitamál, hversu
lengi olíufélögin geta staðið á því
að taka ekki við kortum sem
greiðslu. En talandi um þjónustu
fyrirtækja við viðskiptavini þá eru
afgreiðsluhættir Afengis- og tób-
aksverzlunar ríkisins orðnir fárán-
legir. Það er fyrir löngu orðið
tímabært að koma upp myndarleg-
um sjálfsafgreiðsluverzlunum víða
um höfuðborgarsvæðið. Og ATVR
þarf líka að huga að þeim skilmál-
um, sem fyrirtækið setur um
greiðslu í reiðufé. Kannski tekur
fjármálaráðherra af nýrri kynslóð
hér til hendi.
xxx
Iglugga í Nesti í Fossvogi er
lítill merkimiði sem á að gefa
til kynna að lágmarksupphæð, sem
greiða megi með Visa sé 250 kr.
Þessi miði er hins vegar ekki á
íslenzku, heldur er notað enska
orðið „minimum". Hvers vegna?
Telja forráðamenn Nestis, að við-
skiptayinirnir skilji betur ensku
en íslenzku?