Morgunblaðið - 07.02.1988, Blaðsíða 22

22 MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 7. FEBRÚAR 1988
„ÞAÐ VERÐA ENGIR
TURNAR BYGGÐIR ÁN
TRAUSTRAR UNDIRSTÖÐU“
Þeir eru ófáir tónlistarunnendurnir, sem hugsa
með hlýhug til Pólýfónkórsins, fyrir margar góðar
stundir á tónleikum hans, þar sem mörg af
þekktustu kórverkum tónbókmenntanna hafa verið
flutt. Kórinn hefur nú starfað í þrjátíu ár, haldið
hátt í 500 tónleika, flutt rúmlega 200 verk eftir
70 höfunda frá íjórum öldum. Segir þetta ekki allt,
sem þarf að segja um fjölbreytt starf kórsins?
Kórinn, ásamt stjómanda sínum, Ingólfi
Guðbrandssyni, hefur komið fram víða, bæði
innanlands og utan. Síðast var haldið til Ítalíu
1985, en síðustu tónleikamir hér heima vom nú í
desember, Messías Hándels fluttur í
Hallgrímskirkju í tilefni af 30 ára starfsafmæli
kórsins. Um þetta og fleira má fræðast í
nýútkominni bók um kórinn, „í Ijósi líðandi
stundar“.
ijátíu ára afmæli
er ærið tilefni til
hátíðahalda,
hvað þá heldur
þegar það er heill
kór, sem getur
glaðst yfír glæst-
um ferli. Og
tilefnið verður sannarlega gripið,
efnt til hátíðarténleika 9. apríl
næstkomandi til að halda upp á 30
ára afmæli tónleikahalds kórsins.
Það er óþarfí að hafa mörg orð um
gildi kórsins fýrir tónlistarlíf okkar.
Vísast ýmsir, sem álita hann eiga
sitt í undirstöðu þess, ásamt mekt-
arstofnunum eins og Sinfóníuhljóm-
sveitinni, Tónlistarfélaginu og
Tónlistarskólanum í Reykjavík. Úr
kómum hefur nefnilega skilað sér
drjúgur hluti. einsöngvara okkar,
auk tónmenntakennara og annarra,
sem starfa að og í tónlist.
En stórafmæli og tímamót eru
ekki aðeins kærkomið tækifæri til
að fagna því, sem vel hefur verið
gert, heidur líka tækifæri til að
huga að ffamtíðinni. Það þarf ekki
að hafa mörg orð um að það er
öðruvísi um að litast í tónlistarlíf-
inu, rétt eins og í þjóðlífínu nú, en
var þegar Pólýfónkórinn var að
renna upp. Ekki úr vegi að spyija
stjómandann, hvað honum sýnist
um framtíð kórsins___en fregnum
eftir' hátíðartónleikunum fyrst...
„Hátíðartónleikamir í apríl eiga
að vera tímamótatónleikar ekki
síður en fyrstu tónleikar kórsins
fyrir 30 ámm. Ætlunin er að gefa
góða mynd af víðfeðmu verkefna-
vali kórsins, svo efnisskráin spann-
ar 400 ára sögu sönglistarinnar,
allt frá Monteverdi til samtímans.
Auk einsöngvara, sem em allir fyrr-
verandi meðlimir kórsins, og 150
manna kórs, leikur Sinfóníuhljóm-
sveitin. Fyrir hlé er fyrirhugað að
flytja tvær Iofgerðir, Magnifícat
eftir Monteverdi og aðra eftir Bach.
Eftir hlé á að flytja tvö verk fyrir
tvo kóra, annars vegar Te Deum
eftir Verdi, hins vegar Carminu
Burana eftir Carl Orff, tónverk frá
þessari öld við texta frá miðöldum,
eins og kunnugt er.
Nokkrir bestu einsöngvarar kórs-
ins syngja með, öll fyrrverandi
kórfélagar, þau Elísabet F. Eiríks-
dóttir, Sigríður Ella Magnúsdóttir,
ein stofnenda kórsins, Gunnar Guð-
bjömsson og Kristinn Sigmunds-
son. Þau Sigríður Ella og Gunnar
syngja vinsælustu aríumar úr
Carmen og einsöngvaramir syngja
kvartett úr Stabat Mater eftir Ross-
ini, svo eitthvað sé nefnt. Það er
því óhætt að segja að verkefnin em
Rætt við Ingólf Guðbrandsson í tilefni af
hátíðartónleikum Pólýfónkórsins
9. apríl næstkomandi
FYRSTU TONLEIK A RNIR
í LISTASAFNIÍSLANDS
Tónligt
Jón Ásgeirsson
Bandaríski píanóleikarinn Rand-
all Hodgkinson hélt á vegum
Sinfóníuhljómsveitar íslands
fyrstu sjálfstæðu tónleikana í
Listasafni íslands og flutti tónverk
eftir J.S. Bach, Shostakovitsj, Ives
og Chopin. Ágóðinn af tónleikun-
um var gefínn til byggingar tónlist-
arhúss og afhentur að tónleikunum
loknum, af ömmu einleikarans, dr.
Leedice Kissane.
Randall Hodgkinson er feikna
efnilegur og tæknilega vel fær
píanóleikari, þó þess gætti t.d. í
Partítunni nr. 5 eftir Bach, að enn
em nokkur þrep ógengin upp Pam-
assum. Það sama má segja um
verkin eftir Chopin, að næturljóðin
op. 31, nr. 1 og 2 urðu í túlkun
hans nær því að vera morgunljóð,
björt en þó fallega leikin. Skersóið
í e-moll, op. 54 var nokkuð ofgert
í hraða og styrk, þó vel megi taka
þar hressilega á.
Sónatan (op. 64) eftir Shostako-
vitsj var nokkuð vel flutt en það
var öðmm þætti Concord sónö-
tunnar, sem Hodgkinson lék
sérlega vel. Þetta stórbrotna lista-
verk var samið á ámnum 1909 til