Morgunblaðið - 24.11.1991, Blaðsíða 11

MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 24. NOVEMBER 1991
11
raálum innan tryggingakerfisins,
sem eru flókin þeim sem ekki þekkja
til. Almannatryggingakerfið hefur
gert Haraldi kleift að kaupa bíl, sem
hefði ekki verið mögulegt annars.
Kristín gefur honum góð ráð um
innkaup, saman skipuleggja þau
fjármálin og koma sér upp einhvers
konar kerfi til að fara eftir þegar
dagurinn er skipulagður, því nóg
er að gera í skóla, sjúkraþjálfun og
heimilisrekstri, sem miðast fyrst og
fremst við þann hraða sem Haraldi
hentar. Og svo er Haraldi félags:
skapur í heimsóknum hennar. „í
fyrstu vissum við ekki alveg hvern-
ig samskiptum okkar yrði háttað
en það þróaðist fljótt. Ég heimsæki
hann vikulega og við höfum síma-
samband þess á milli. Ég spjalla
við hann um það sem hann hefur
verið að gera, ekki þó þannig að
ég sé með nefið í hans einkamálum
og viti um hveija hans hreyfingu,”
segir Kristín. Auk hennar kemur
heimilishjálp tvisvar í viku til Har-
aldar. Hann segist hafa verið mjög
heppinn að því leyti að þær hafi
aðstoðað sig frá því hann flutti í
leiguíbúðina. „Eitt af því versta við
stofnanir og sambýli eru tíð manna-
skipti. Maður er rétt búinn að kynn-
ast starfsfólkinu þegar það hættir.”
Haraldur keyrir nú um á nýjum
jeppa, þriðja bílnum sínum. Hann
segir bílprófið hafa verið stærsta
áfangann á lífsleiðinni, sökum þess
frjálsræðis sem fylgi því að geta
farið ferða sinna. I tvígang hefur
Haraldur ekið einn hringinn í kring-
um landið og í sumar ók hann norð-
ur í Skagafjörð þar sem móðurbróð-
ir-hans býr. Þar dvaldist hann lung-
ann úr sumrinu, ákvað að veita
sjálfum sér gott sumarfrí, eftir að
hafa unnið svo mörg sumur. I bíln-
um er farsími og talstöð, síminn
öryggisins vegna, talstöðin er dellan
hans. Heima bíður önnur og stærri
talstöð uppsetningar. Á kvöldin
lærir hann og vinnur öll verkefnin
á tölvu, sem er mikið þarfaþing.
Eða þá hann skellir sér í bíó, fer í
heimsókn eða fær gesti. Það er einn
af þessum sjálfsögðu hlutum sem
Haraldur er enn að kynnast.
En fijálsræðinu fylgir ábyrgð og
Haraldur segir meiri kröfur gerðar
til sín nú en áður en hann flutti af
Kópavogshæli. „Það varð mikil
breyting þegar ég flutti í Drekavog-
inn og svo aftur þegar ég flutti
hingað,” segir hann. „Það er erfitt
en er mér hvatning til að standa
mig. Ég nýt þess að takast á við
þetta daglega, lít á vissan hátt á
það eins og verkefni, sem ég verð
að vinna að.” Haraldur segir viðmót
fólks einnig hafa breyst, það tali
meira við hann en áður og meti
hann meira þegar hann hafi sýnt
fram á hvers hann er megnugur.
„Dugnaður hans hvetur aðra
áfram,” skýtur Kristín inn í. „Einn
kennaranna hans í Iðnskólanum
hefur til dæmis verið afar hjálpleg-
ur, aðstoðað hann við að finna nám-
skeið og námsefni við hæfi og það
sem skiptir ekki minna máli að finna
réttan námshraða.”
Ekki er þó hægt að líta fram hjá
því að viðmót fólks til fatlaðra er
ákaflega misjafnt og segir þá oft
meira um þroska þess en þeirra
fötluðu. „Það er til fólk sem dregur
mann niður og það er til fólk sem
dregur mann upp,” segir Haraldur.
„Fólk er yfirleitt viljugt að hjálpa
mér, sumt jafnvel um of, þó að ég
vilji það ekki. Það er miskilin hjálp-
semi. En biðji ég um hjálp, fæ ég
hana yfirleitt.”
Framtíðin er að hluta óráðin,
Haraldur stefnir að því að ljúka
náminu í Iðnskólanum og fara að
því loknu í framhaldsnám, t.d. í
sambandi við tölvur, en tölvan er
honum mikilvægt hjálpartæki við
námið. Og rafvirki vill hann verða,
segist þurfa að komast að því hvað
henti honum best. „Það er eins með
vinnu og heimilið, það fer eftir getu
hvers og eins, hvort fatlaðir geta
unnið á almennum vinnumarkaði
og búið einir. Verndaðir vinnustaðir
og sambýli þurfa að vera fyrir
hendi, en þeir sem geta, ættu að
starfa og búa úti í þjóðfélaginu.”
Málverkasýning
Kristjáns Fr. Guðmundssonar
Listaverkasala og listmálarar.
Opið frá kl. 13-18.
Virka dagafrá kl. 10-18.
GALLERÍ 8
Austurstræti 8, sími 18080.

Greibslukjör vib allra hæfi:
E 1 hhh F~\
VISA
EUROCMD mmmm Samkort \ MUNALÁN
11 mán. 18mán. 11 mán. 30mán.
'mrnm