Morgunblaðið - 22.02.1997, Blaðsíða 57

MORGUNBLAÐIÐ
LAUGARDAGUR 22. FEBRÚAR 1997 57
FRÉTTIR
AFMÆLI
Konudagur-
inn í Selljarn-
arneskirkju
KONUDAGURINN hefur verið hald-
inn hátíðlegur í Seltjarnarneskirkju
nú í nokkur ár. Kvenfélagið Seltjöm
á Seltjarnarnesi hefur þann dag tek-
ið sérstakan þátt í messu dagsins
með því að lesa upphafsbæn, lesa
ritningarlestra og aðstoða við altaris-
göngu. Eftir messuna hafa kvenfé-
lagskonurnar boðið kirkjugestum
upp á hádegisverð og kynnt félagið
og starfsemi þess.
Nú ber konudaginn upp á sunnu-
daginn 23. febrúar sem er fyrsti
dagur Góu. Messan hefst kl. 11 f.h.
og mun sr. Auður Eir Vilhjálmsdótt-
ir predika, og sr. Solveig Lára Guð-
mundsdótti þjónar fyrir altari. Org-
anisti er Vlera Manasek.
Er það von þeirra sem að mess-
unni standa, bæði í Seltjarnarnes-
kirkju og í Kvenfélaginu Seltjörn að
fólk komi til kirkju þennan dag,
ræki trú sína og eigi saman hátíðlega
stund, segir í fréttatilkynningu.
■ KVENNADEILD Skagfirð-
ingafélagsins í Reykjavík verður
með sinn árlega Góufagnað í
Drangey, Stakkahlíð 17, sunnu-
daginn 23. febrúar kl. 14. Upplest-
ur Ingibjörg Gunnarsdóttir,
harmoníkuleikur Jóna Einarsdótt-
ir. Kaffiveitingar.
Stuðningur
við nemendur
íMHÍ
MORGUNBLAÐINU hefur borist
eftirfarandi yfírlýsing frá Nem-
endafélagi Leiklistarskóla íslands,
Nemendafélagi Söngskólans í
Reykjavík og Nemendafélagi Tón-
listarskólans í Reykjavík.
„Við lýsum hér með yfir samúð
vegna ófullnægjandi aðbúnaðar í
Myndlista- og handíðaskóla ís;
lands og styðjum nemendur MHÍ
í baráttunni fyrir mannsæmandi
húsnæði. Við vonum að ráðamenn
þjóðarinnar geri það einnig og
taki kröfur þeirra alvarlega."
Konur leiða
messugjörð
í Langholts-
kirkju
KONUR munu leiða messugjörð í
Langholtskirkju í tilefni konudags
sunnudaginn 23. febrúar.
Messan hefst kl. 11. Sr. Guðný
Hallgrímsdóttir predikar og þjónar
fyrir altari ásamt sóknarpresti.
Kvennakórinn Vox Femine syngur
undir stjórn Margrétar Pálmadótt-
ur. Organisti er Jón Stefánsson.
■ FURÐUFATABALL fyrir
fatlaða verður haldið í dag,
laugardaginn 22. febrúar í félags-
miðstöðinni Árseli v/Rofabæ.
Ballið hefst kl. 20 og lýkur kl. 23.
Verð aðgöngumiða er 300 kr.
Veitingasala verður á staðnum.
Verðlaun verða veitt fyrir 10
skemmtilegustu búningana.
Yfirlýsing
MORGUNBLAÐINU hefur borizt
eftirfarandi yfirlýsing frá Gunnari
Erni Kristjánssyni, framkvæmda-
stjóra SÍF, til birtingar:
„Að gefnu tilefni sér undirritaður
sig knúinn til þess að koma að nokkr-
um athugasemdum vegna viðtals
sem birtist í Morgunblaðinu þann
19. febrúar sl. við forsvarsmenn
Valeikur hf. í áðurnefndu viðtali
komu fram fullyrðingar og aðdrótt-
anir að SÍF hf. sem ekki er hægt
að láta ósvarað.
í fyrsta lagi komu fram fullyrð-
ingar um það að SÍF hf. væri með
mikil undirboð á saltfiskmörkuðun-
um og væru að grafa undan mark-
aðsstarfi og minnka gjaldeyristekj-
ur, eða eins og segir orðrétt
„Ástandið á saltfiskmörkuðunum
okkar hefur ekki verið glæsilegt frá
áramótum og þykir okkur fokið í
flest skjól þegar Norðmenn eru farn-
ir að kvarta yfir undirboðum af hálfu
SÍF hf.“
Frá áramótum hefur veiði verið
mjög iítil í Noregi og þar af leiðandi
framleiðsla einnig, vegna gæftaleys-
is. Veiði Norðmanna í janúar 1997
er einungis um 40% af þeirri veiði
sem var í janúar 1996, þar að auki
er stærðarsamsetning undanfarinna
ára allt önnur í Noregi heldur en frá
íslandi, þetta á einnig við um það
litla magn sem framleitt hefur verið
í janúar 1997. Stærðarsamsetning
frá íslandi liggur að uppistöðunni til
í stærðunum 27/4 og 4+, en í Nor-
egi 12/17 og 17/27 (cresito). Eins
og fram kemur hér að framan er
fráleitt að halda því fram að þörf sé
á undirboðum gagnvart Norðmönn-
um, en slíkt hefur aldrei verið þörf
fyrir. Ég hélt satt best að segja að
menn, sem gáfu sig út fyrir í áður-
nefndu viðtali að vera sérfræðingar
í heimsviðskiptum með saltfiskaf-
urðir, vissu betur.
í öðru lagi er það fullyrt að SÍF
hf. eigi svo mikinn fisk á lager að
við séum að selja á 10-15% lægra
verði í smásölu inn á Spánarmark-
aði, eða eins og segir orðrétt. „Þeir
eiga svo mikinn fisk á lager að þeir
geta lækkað verðið niður úr öllu
valdi til að freista þess að ná til sín
aukinni markaðshlutdeild. Það er
búið að vera rosalegt ástand á mark-
aðinum frá áramótum og hefur SÍF
verið að bjóða smásölum á Spáni
allt _að 10-15% afslátt."
SÍF hf. og dótturfyrirtæki þess
Union Islandia S.A. hafa enga þörf
fyrir það að selja á lægra verði en
aðrir innflytjendur og dreifendur í
Katalóníu, enda hefur SÍF hf. ekki
lækkað verðið til sinna framleiðenda
hér á landi á þessu tímabili. Islan-
dia, vörumerki SÍF á þessum mark-
aði, er þekkt fyrir mikil gæði og það
er ástæðan fyrir því að Union Islan-
dia S.A. hefur farið mun betur af
stað en nokkurn af okkar samkeppn-
isaðilum óraði fyrir. Það vill einfald-
lega þannig til að það er samhengi
á milli þess að ef menn selja á lægra
verði en innkaupsverði er reksturinn
rekinn með tapi. Slíku er ekki til að
dreifa hjá SÍF-samstæðunni undan-
farin ár, þvert á móti hefur SÍF hf.
skilað sínum hluthöfum, sem eru að
stórum hluta til framleiðendur, góðri
ávöxtun á sitt hlutafé, og ekkert
bendir til þess að sú stefna muni
breytast á komandi árum. Ég hélt
satt best að segja að menn sem
standa í rekstri fyrirtækja tengdu
þetta samhengi. Það er einnig ein-
kennilegt úr því að talað er um Spán-
armarkað að þeir skulu ekki minn-
ast á þau tvö fyrirtæki sem Valeik
hf. hefur verið viðriðið inni á Spánar-
markaði undanfarin ár, Pólarfish og
Irefish, sem að mér skilst að séu
bæði gjaldþrota nú, eftir tiltölulega
stutt lífsskeið.
Að lokum kemur það mér einnig
mjög einkennilega fyrir sjónir að
forsvarsmenn Valeikur hf. skulu
nýta það tækifæri sem heilsíðuvið-
tal í Morgunblaðinu getur gefið
fyrirtæki til þess að kynna og segja
frá sinni starfsemi að nota það að
uppistöðunni til að fjalla um keppi-
nautinn (SÍF). Maður fær það á til-
finninguna að þeir séu betur að sér
um rekstur SÍF hf. en eigin rekst-
ur.“
í tilefni þess að hún
amma mín verður eitt
hundrað ára í dag,
langar mig til þess að
senda henni fátæklegar
þakkir mínar fyrir allt
það sem hún hefur ver-
ið mér og veitt mér í
tæp fimmtíu ár.
Hún hefur ekki safn-
að að sér neinum ver-
aldlegum auði um dag-
ana, en aldrei hefur hún
þó verið upp á aðra
komin, verið sjálfri sér
nóg og alltaf verið af-
lögufær til þess að veita
vel og tekið annarra
hag fram yfir sinn eigin. Þó oft
hafi eitthvað vantað upp á verald-
legu gæðin og skólaganga hafi ekki
verið mikil, frekar en hjá flestum
öðrum á hennar uppvaxtarárum,
hefur hún hins vegar tilheyrt auð-
stéttinni hvað varðar andlegt atgervi
og visku. Úr þeim nægtabrunni hef-
ur verið gott að bergja og í hann
hefur verið sótt ótæpilega af bæði
vinum og vandamönnum.
I kringum Margréti Hansen hefur
ávallt ríkt einstök ró og friður og
þó kunnugir hafi stöku sinnum getað
séð á svipbrigðum að henni mislík-
aði eitthvað hefur hún svo einstaka
stjórn á skapi sínu og tilfinningum
að þess gætir aldrei í orðum. Af
hennar fundi fara allir léttari á sál-
inni og andlega endurnærðir. Reynd-
ar fer heldur enginn frá henni öðru-
vísi en líkamlega nærður einnig, því
eitt það versta sem henni er gert
er að afþakka veitingar
í heimsóknum.
Á fyrstu áratugum
þessarar aldar bjó
verkafólk við allt önnur
kjör en nú tíðkast,
vinna var stopul, upp-
sagnarfrestir og kaup-
trygging ekki fyrir
hendi og atvinnuleysis-
bætur algerlega
óþekktar. Það var
reyndar kallað að segja
sig til sveitar að þiggja
nokkra opinbera aðstoð
og slíkt gerði fólk ekki
fyrr en í fulla hnefana,
enda þótti það hin
mesta skömm og hneisa. Við þessar
erfiðu aðstæður bjuggu þau hjónin
Margrét og Níls Hansen eins og
aðrir og þrátt fyrir það tókst þeim
að byggja sér heimili og koma upp
sínum fimm börnum, þeim Unni,
Jónínu, Margréti, Níels og Ólafi. Afi
lést skömmu eftir miðja öldina og
af börnunum eru nú aðeins tvö á
lífi, þær Unnur og Margrét, sem
báðar eru búsettar í Bandaríkjunum.
Þegar fólk er komið á svo háan ald-
ur sem hún, segir sig sjálft að það
hefur þurft að sjá á bak mörgum
ættingum og vinum yfir móðuna
miklu, en slíkum harmafregnum
hefur hún tekið með ótrúlegri still-
ingu og hugarró og aldrei borið harm
sinn á torg. Sístækkandi hópur af-
komenda beggja vegna Atlansála,
hefur hins vegar veitt henni ómælda
gleði og fylgist hún enn þann dag
í dag grannt með hveijum einasta
þeirra og á hópnum hefur hún góða
tölu, þó ég hafi hana ekki.
Á þessum erfiðu tímum átti
kommúnisminn sitt uppvaxtarskeið
og nærðist á fátæktinni og erfiðleik-
unum og margir létu glepjast af
fagurgalanum og loforðunum um
betri tíð með blóm í haga, þar sem
allir yrðu jafnir í einu alheimsríki
öreiganna. Þessi tálsýn sló þó ekki
glýju í allra augu og Margrét Han-
sen fylkti sér undir merki Sjálfstæð-
isflokksins allt frá stofnun hans og
gaf sér tíma frá brauðstritinu til
þess að vinna stefnu hans fylgi af
sama dugnaði og einkenndi öll henn-
ar verk önnur. Nú er svo komið að
frelsið og ftjálslyndið er hið ríkjandi
afl, bæði í löndum Vestur- og Áust-
ur-Evrópu, en sósíalisminn í þessum
löndum er hruninn og fáir til að
gráta þann ná.
Meðan móðir mín var á lífi var
samband hennar og ömmu mikið og
voru þær raunar óaðskiljanlegar alla
tíð og þess vegna ólst ég upp í miklu
samneyti við ömmu og hefur sú lífs-
sýn og lífsspeki sem ég hef frá henni
numið verið mér ómetanlegt vega-
nesti í lífinu. Engin ein manneskja
hefur verið mér eins kær eða kennt
mér eins mikið og hún og hafi ég
einhveija kosti til að bera, eru þeir
fyrst og fremst frá henni komnir,
erfðir eða lærðir.
Þessi pistill er ekki til þess ætlað-
ur að rekja lífshlaup Margrétar Han-
sen eða ættboga, hvað þá heldur til
þess að mæra hana um of sem það
mikilmenni sem hún er, því ég veit
að það væri það sísta sem hún kærði
sig um. Þetta á einungis að vera
örlítil afmæliskveðja frá okkur Evu,
með kæru þakklæti fyrir allt það sem
sönn alþýðuhetja hefur fyrir okkur
gert.
Axel Axelsson.
MARGRÉT
HANSEN
Dóróthea Friðrika
Ólafsdóttir fæddist á
Siglufirði 22. febrúar
1907 ólst þar upp til
12 ára aldurs, en flutt-
ist þá með foreldrum
sínum til Akureyrar og
átti heima á Oddeyrar-
götu 8, en lengst á Ljós-
stöðum. Hún gekk í
barnaskóla í Siglufirði
en lauk skólagöngu
sinni á Akureyri. Ung
fór Dodda að vinna eins
og þá var venja og þörf
hjá daglaunafólki; á síld
til Siglufjarðar eða
vinnukona í vist eins og
algengt var í þá daga.
Dodda bjó lengi á Sólvallagötu 72
í Reykajvík, síðan á Skúlagötu 76,
en býr nú í Lönguhlíð 3. Lífið hefur
ekki alltaf leikið við Dórótheu, en
léttur hláturinn, skapið og ljúf-
mennska hennar hefur gefið henni
margan góðan kunningjann og vin-
inn, sem senda henni hjartans kveðj-
ur í dag og minnast „djöflatertunn-
ar“, kaffis, meðlætis og yndislegu
gestrisninnar og ekki síst kærleikans
sem hún veitti. Heimili Dórótheu var
ekki „ríkidæmi", það var ávallt hreint
og fagurlega listrænt. Dóróthea
stundaði og vann að föndri nú síð-
ustu árin í Lönguhlíð 3 og eru það
einstæð listaverk sem hún hefur
skapað þar.
Dóróthea giftist í Reykjavík 9.5.
1930 Gunnari Jónssyni, f. 20.8. 1903
á Eldjárnsstöðum í Svínavatns-
hreppi, A-Hún., sjómanni og vélsmið,
lengi starfsmanni í Vélsmiðjunni
Héðni, d. 3.9. 1977 í Reykjavík. For-
eldrar Gunnars voru; Jónas Árnason,
f. 30.6. 1879 í Sveinskoti í Bessa-
staðahreppi, ættaður úr A-Hún., og
barnsmóðir hans, Rannveig Björns-
dóttir, f. 13.12. 1869 á Finnstungu
í Bólstaðarhlíðarhreppi, d. 2.4. 1910.
Böm Dórótheu og Gunnars eru
Randver Þorvaldur, f. 23.11. 1930,
vélfræðingur, d. 22.10. 1957, var
kvæntur Hjördísi Þorsteinsdóttur
fóstru, þeirra börn eru íris Dóróthea,
f. 1955, og Randver
Þorvaldur, f. 1958;
Steingrímur Sævar
Gunnarsson, f. 17.9.
1932, rennismiður í
Hafnarfirði, kvæntur
Hjördísi Þorsteinsdóttur
leikskólakennara,
þeirra börn eru Lára, f.
1963, Margrét Hildur,
f. 1967, og Rafnar, f.
1968, fóstursonur hans
og sonur Hjördísar var
Ragnar, f. 1959, d.
1979; Elínborg Gunn-
arsdóttir, f. 3.2. 1937,
húsmóðir í Bandaríkj-
unum, gift Robert Eug-
ene Walters, börn þeirra eru Dórót-
hea Jean, f. 1961, Helen Elinborg,
f. 1961, Patricia Gayle, f. 1967,
Tara Kathryn, f. 1969. Elínborg átti
áður soninn Gunnar, f. 1955; Olafur
Gunnarsson, f. 31.3. 1942, fV. flug-
leiðsögu- og flugmaður hjá Loftleið-
um, sambýliskona_ hans er Ingunn
Jónsdóttir. Börn Ólafs eru Jón, f.
1963, Steingrímur Sævar, f. 1965
og Kristín, f. 1972. Barnaböm Doddu
eru orðin 17.
Systkini Dórótheu eru: Þorvaldur
Jón, f. 1898, látinn; Valdimar
Tryggvi, f. 1900, látinn; Kristín Ei-
ríksína, f. 1901, húsmóðir á Akur-
eyri; Einar Kristinn, f. 1905, dó ung-
ur; Þórður Halldór, f. 1909, látinn;
Anna, f. 1912, húsmóðir á Akureyri.
Foreldrar Dórótheu Friðriku voru
Ólafur Þorkell Eiríksson, f. 20.4.
1868 á Stóru-Brekku í Fljótum, d.
26.8. 1935 á sjúkrahúsinu í Siglu-
firði, og Björg Halldórsdóttir, f. 10.8.
1876 á Húnsstöðum í Fljótum, d.
26.7. 1960, á Akureyri.
Ólafur var í húsmennsku á ýmsum
bæjum í Fljótum áður en þau hjón
hófu búskap. Bóndi á Stóru-Brekku
1903-1905, á Hólakoti 1905-1906,
þaðan fluttu þau til Siglufjarðar
1906, til Akureyrar 1919, síðan í
Glerárþorp, þar reistu þau smábýli
1923 og nefndu Ljósstaði.
Meðan þau Ólafur og Björg bjuggu
í Siglufirði, stundaði Ólafur ýmsa
daglaunavinnu og sjómennsku, en á
Ljósstöðum höfðu þau smábúskap,
auk þess sem Ólafur sótti vinnu til
Akureyrar. Sonur þeirra, Þorvaldur
Jón, var ávallt búsettur hjá foreldrum
sínum og fyrirvinna heimilisins
ásamt með Ólafi, meðan hann lifði,
og alfarið eftir það. Þau Ólafur og
Björg áttu við mikla fátækt að etja
framan af, komust þó vel ef með
þrautseigju og iðjusemi. Var mikil
hlýja og góðsemi í fari þeirra beggja.
Guðm. Valberg Sigurjónsson.
Ábyrg þjónusta í ártugi
Sími 588 9090 - Síðumúli 21 Sverrir Kristinsson, lögg. fast.e.s.
Einbýlishús í Fossvogi
óskast
Staðgreiðsla í boði
Traustur kaupandi hefur beðið okkur að útvega 250 - 300 fm
einbýiishús í Fossvogi. Bein kaup. Allt greitt strax í peningum og
húsbréfum. Æskilegur afhendingartími er
1. júní nk. Allar nánari upplýsingar veitir Sverrir Kristinsson.
DOROTHEA
FRIÐRIKA
ÓLAFSDÓTTIR