Morgunblaðið - 22.02.1997, Blaðsíða 58

»8 LAUGARDAGUR 22. FEBRÚAR 1997
MORGUNBLAÐIÐ
Smáfólk
5OME KIP AT 5CH00L TOPAV
5AID A5 SOON A5 í*)E‘RE 50RN
UiE 5HOULD 0E I55UEO A
P06 ANP A BANJO.
I skólanum í dag sagði
einhver strákur að við
ættum að fá afhentan
hund og banjó um leið
og við fæddumst...
Það var Allir vinir mínir
ég ... halda að þú sért
galinn...
Þú átt enga Ef ég ætti einhverja vini myndu
vini. .. þeir allir halda að þú værir gal-
inn...
BREF
TIL BLAÐSINS
Kringlan 1103 Reykjavík • Sími 5691100 • Símbréf 569 1329
• Netfang: lauga@mbl.is
Landsvirkjun og
ráðgjafar hennar
Frá Elísabetu Pálmadóttur:
EFTIR að hafa lesið fréttaflutning
(19.2.’97) um opnun tilboða í fyrsta
áfanga Sultartangavirkjunar get ég
ekki orða bundist og skrifa því þetta
bréf.
Haft er eftir forstjóra Landsvirkj-
unar að um sé að ræða hagstæð til-
boð frá traustum og góðum fyrir-
tækjum þó tilboðin hljóði upp á frá
55% til 72% af kostnaðaráætlun ráð-
gjafa Landsvirkjunar. Kostnaðará-
ætlun ráðgjafa er tæknilega séð til
þess gerð að áætla raunkostnað
verks, það er því eðlilegt að tilboð
dreifíst í kringum slíka áætlun, og
eru til margskonar tölfræðileg líkön
sem hægt er að miða við um hvað
er eðlileg dreifing. Ef um er að ræða
að tilboðin eru öll svo verulega undir
kostnaðaráætlun sem hér um ræðir
er annað tveggja til:
a) kostnaðaráætlunin er röng og
þarf endurskoðunar við - áður en
hægt er að taka afstöðu til þess
hvert tilboðanna kemst næst því að
teljast raunhæft og þá jafnvel hag-
stætt.
b) tilboðin eru óraunhæf og nýtt
útboð þarf að fara fram, ef til vill
með ýtarlegri útboðsgögnum þar sem
betur er skilgreint hvað verkið felur
í sér.
Hér á landi hefur það verið lenska
allt of lengi að taka lægstu tilboðum
óháð því hvort líkur eru til þess að
fyrirtæki þau sem þar takast á hend-
ur verkefni hafi boimagn eða jafnvel
hæfni til að vinna verkin. í þessu
tilfelli er ekki um það að ræða að
aðilarnir séu ekki hæfir til að takast
verkið á hendur en það verður verk-
fræðistofan sem útbjó kostnaðará-
ætlunina heldur ekki vænd um, hún
hefur á að skipa mjög færu fólki.
Því hlýtur að vera um að ræða ósam-
ræmi í gögnum sem kostnaður er
reiknaður út frá eða verið er að und-
irbjóða verulega í verkið. Engir verk-
takar geta til lengdar lifað af að
undirbjóða í svo stór verk og með
því að taka alltof lágum tilboðum er
því í raun verið að ýta undir gjald-
þrot verktaka sem vinna vel. Ut frá
gæðasjónarmiði er þetta óviðunandi
og það er því óeðlilegt að taka tilboð-
um sem eru óraunhæf hvort heldur
þau eru of lág eða of há.
Við íslendingar lítum oft öfund-
araugum til nágranna okkar Norð-
manna vegna auðs þeirra. Eitt gæt-
um við lært af olíufélögunum sem
hafa skapað þeim þennan auð, það
er að kostnaðaráætlanir eru gerðar
til þess að meta raunhæfni tilboða
og taka þeim tilboðum sem eru lík-
legust til að leiða til þess að kostnað-
ur og verkáætlanir standist - ekki
bara í þessu eina verki heldur stuðli
einnig að því að halda þeim verktök-
um sem óskað er eftir að skipta við
á markaðinum þegar þörf er á að
leita til þeirra eftir 5 eða 10 ár.
ELÍSABET PÁLMADÓTTIR,
Kambsvegi 4,
104 Reykjavík.
Verndum hálendið
fyrir erlendum
ferðamönnum
Frá Valdimar Kristinssyni:
„MIÐHÁLENDI" íslands hefur mik-
ið verið í umræðunni að undanförnu
og er að sjá sem margir telji það
aðalundirstöðu ferðaþjónustunnar.
Ekki er það vænlegur grundvöllur
til að byggja á ef grannt er skoðað.
Ferðir um miðhálendið einskorð-
ast að mestu við 9-10 vikur á ári
og sumar skipulagðar ferðir jafnvel
aðeins við 7-8 vikur, þannig að þær
hafa í raun aðeins verið aukageta
atvinnugreinarinnar um háannatím-
ann. Rúmlega helmingur erlendra
ferðamanna kemur til landsins á
þremur mánuðum, júní, júlí og ág-
úst. Mjög eru á reiki tölur um það
hve stór hluti þeirra fer inn á miðhá-
lendið, en það mun vera mikill minni-
hluti. Svo eru aftur þeir sem aðeins
kynnast jaðrinum á hringferð um
landið, svo sem með stuttum ferðum
upp á Vatnajökul.
Skilja mætti þá sem virðast líta
þessa atvinnugrein björtustum aug-
um svo að hún muni vaxa, dafna
og eflast enn frekar svo langt sem
séð verður, sem væntanlega táknar
eitthvert margfeldi af þeim fjölda
sem nú sækir landið heim. Ekki er
það efnilegt ef samsvarandi fjölgun
á eftir að eiga sér stað í hálendisferð-
um. Sumum finnst mælirinn jafnvel
fullur nú þegar.
í könnun á viðhorfum 1200 er-
lendra gesta í júlí og ágúst sl. nefndu
10% mikinn fjölda ferðamanna sem
mestu vonbrigðin í ferðinni og 64%
sögðu fjölda þeirra draga úr upplifun
sinni á hálendinu sem ósnortnu landi.
Ekki er útlitið bjart fyrir íslenska
ferðaþjónustu, ef hún ætlar að
byggja starfsemi sína að meira eða
minna leyti á fólki, sem helst vill
vera eitt í heiminum. Það má líka
draga þá ályktun af svörunum, að
ferðamennirnir sjálfir verði búnir að
„spilla“ ímynd hálendisins í hugum
margra löngu áður en hugsanieg
mannvirki yrðu búin að gera það.
Miðhálendið getur því aldrei orðið
sú undirstaða ferðaþjónustunnar
sem við vissulega þurfum á að halda
og marga dreymir um.
Frekari hugleiðingar er að finna
á heimasíðu minni: www.trek-
net.is/valdk.
VALDIMAR KRISTINSSON,
Reynimel 65, Reykjavík.
Allt efni sem birtist í Morgunblaðinu og Lesbók er varðveitt í upplýsinga-
safni þess. Morgunblaðið áskilur sér rétt til að ráðstafa efninu þaðan, hvort
sem er með endurbirtingu eða á annan hátt. Þeir sem afhenda blaðinu efni
til birtingar teljast samþykkja þetta, ef ekki fylgir fyrirvari hér að iútandi.