Skírnir - 01.01.1832, Qupperneq 69

velgengni og hagsxld eptir skaða þaun ag eigna-
missir, er þeir hafa fyriroríið, og er það injög
að i/kiudum.
I Afriku bar á þessu tímabili ekkert til ný-
liindu; margir útlendir ferðamcnn könuuðu land-
ið, og eru menn þannigkomnir til nákvacmariþekk-
íngar um enn inura liluta þessarar lieimsálfu, er
áðr var lítt kuunugr og mörgiim getgátum undir-
orpinn. Mehemeð Alí í Egyptaiaudi er nú kominn
í opinbert stríð við Soldán í Miklagarði, og hefir
Soldán bannfært liann hátíðliga, sein trúarniðíiig
og drottinssvika, og lætr útbúa fiota sinn til að
senda hanu til Alexaudriu, og má það leiða siðar
til tíðinda nokkurra. I árslokin sendi Meliemeð
flota sinn til Sýrlaiuls, til að kúga Syríu-jarl, er
gcnginn var undan Soldáni, aptr til lilýðnis; var
Ibrahim illi fyrir liðinu. Landherinn heldt áfrain
viðstöðulaust til Jegúsalem, og settist líka um
Akraborg til sjös og lands, en gátu eigi tekið
borgina, og urðu þar að liverfa frá við svobúið;
hafði Ibrahim látið mikið lið, og var floti lians
lítt sjöfær, eu er þó kominn heim aptr til Alex-
andríu; á Mehemeð þannig í vök að verjast, og
er ei sýnt hvörnig því líkr. Chólerasottin gekk
í sumar á Egyptalandi óvenjuliga mannskæð, og
dóu inargir úr sóttinni; en þegar seinast frettist var
lienni þó aflett. Einsog að undanförnu heldr Me-
hemeð áfram með ýmsar tilskipanir og nýúngar,
í riki sínu á evrópeiskan liátt, og er honum að
vísu orðið nokkuð ágengt, en flestum keinr sam-
an í því, að tilskipanir þessar og önnur umbót í
ríkinu lúti í raun rettri einkum að eflíngu veldis