Dagblaðið Vísir - DV - 29.10.1988, Blaðsíða 22

22
LAUGARDAGUR 29. OKTÓBER 1988.
Nauðungaruppboð
þriðja og síðasta, á fasteigninni Víðihvammi 32, kjallara, þingl. eigandi
Þorbjörg Sigurjónsdóttir, fer fram á eigninni sjálfri miðvikud. 2. nóvember
'88 kl. 10.00. Uppboðsbeiðendur eru Iðnaðarbanki íslands hf., Reynir Karls-
son hdl., Jón Éiriksson hdl. og Skarphéðinn Þórisson hrl.
Bæjarfógetinn i Kópavogi.
Nauðungaruppboð
þriðja og síðasta, á fasteigninni Engihjalla 19, 1. hæð F, þingl. eigandi Ein-
ar Þ. Einarsson, fer fram á eigninni sjálfri miðvikud. 2. nóv. '88 kl. 10.45.
Uppboðsbeiðandi er Útvegsbanki íslands.
Bæjarfógetinn i Kópavogi.
Nauðungaruppboð
þriðja og siðasta, á fasteigninni Digranesvegi 109, þingl. eigandi Þórir
Þorsteinsson, fer fram á eigninni sjálfri miðvikud. 2. nóv. '88 kl. 11.30.
Uppboðsbeiðendureru Skattheimta ríkissjóðs í Kópavogi, Tryggingastofnun
ríkisins og Bæjarsjóður Kópavogs.
Bæjarfógetinn i Kópavogi
Bókasafnsfræðingur
Bókasafnsfræðingur óskast við
bókasafn Sjómannaskólans
Á rishæð Sjómannaskólans hefur verið komið upp
aðst^ðu fyrir nýtt bókasafn. Ætlunin er að byggja
upp safn bóka fyrir sjávarútveg, siglingar, tæki og
vélar. Safnið er ætlað eldri og yngri nemendum Stýri-
mannaskólans og Vélskóla íslands. Mjög áhugavert
starf fyrir bókasafnsfræðing. Uppl. í Stýrimannaskó-
lanum, sími 13046, og Vélskóla íslands, sími 23766.
AA camtnl/in
OPINN KYNNINGARFUI\IDUR
í HÁSKÓLABlÓI
sunnudaginn 30. október
kl. 14
AAsamtökin (Alcoholics Anonymus) eru þúsundum
íslendinga leið til betra lífs úr heljargreipum áfengis-
og vímuefnaneyslu. Er AA leið fyrir þig? Heldur þú
að AA geti hjálpað ættingja þínum eða öðrum ná-
komnum þér, sem þú hefur áhyggjur af? Komdu og
kynnstu því hvaða leið AA býður til bata - leið sem
þúsundir hérlendis og milljónir erlendis hafa farið í
átt til nýs og hamingjuríks lífs.
AA deildirnar i Reykjavík
Mandeville
c=u=' i_t=Drvjcuczír>j
FRAMLEIÐENDUR HEIMSINS
FÍNUSTU D ÖMU- OG HERRA-
HÁRKOLLA OGHÁRTOPPA
HAFA SÉRFRÆÐING ÞESSA VIKU Á
RAKARASTOFUNNI KLAPPARSTÍG, sími 12725;
hjá HÁRSNYRTINGU REYNIS, Strandgötu 6,
Akureyri, sími 24408 og í KLIPPÓTEKI, Hafnargötu
34, Keflavík, sími 13428.
Fjölmiðlar
Jón er dæmi um mann sem hefur heflast og batnað i sjónvarpi.
Vetrarkoma
Þá hefur risinn blásið í herlúðra
sína. Rikissjónvarpið hefur kynnt
vetrardagskrá sína. Þar kennir
margra grasa eins og vænta mátti
og víst hefur innlendum þáttum
fjölgað verulega frá hinu ömurlega
ástandi undanfarinna mánaða. Eft-
ir er að sjá hvemig til tekst, hvem-
ig innihald þáttanna verður og
hvernig útlit þeirra verður.
Útlitið - er það nú ekki innihaldið
sem mestu máh skiptir? hugsar þú
sennilega, lesandi. Vissulega verð-
ur enginn þáttur gerður góður af
útlitinu einu saman ef innihaldið
er lélegt, en gott innihald getur líka
orðið þreytandi og raunar hund-
leiðinlegt ef hin ytri umgjörð er
ekki í lagi. Það er eitt.af lögmálum
sjónvarpsins sem mönnum hefur
gengið misvel að hlýða. Ég nota hér
oröiö útlit í víðustu merkingu þess.
Þar undir felh ég m.a. sviðsetningu,
uppbyggingu, myndatöku, frágang
myndar og hljóðs og síðast en ekki
síst framkomu þess fólks er þátt
tekur í sjónvarpsdagskránni.
Stöð 2 framar í útliti
Það verður að segjast eins og er
að mér finnst Stöð 2 standa Sjón-
varpinu framar á þessu sviði. Það
virðist ríkjandi meiri vandvirkni í
gerð tiltölulega einfaldra þátta.
Skýringuna má vafalítið rekja að
hluta til þess að þangað hefur sótt
margt fólk, sem hefur mikla
reynslu í sjónvarpsvinnu frá gamla
sjónvarpinu, en hefur hrökklast
þaöan annaðhvort vegna kjara-
mála eða vegna þess að það hefur
þreyst á umhverfi sínu þar. Við
sjáum oftar huggulegt umhverfi
þátta á Stöö 2, léttari sviðsmyndir
og betri lýsingu. Gott dæmi um vel
heppnað útlit þar er t.d. heilsuþætt-
irnir, þar sem mikil áhersla er lögð
á aölaðandi ytra útlit, enda þótt
efnið bjóði ekkert sérstaklega upp
á það.
Báðar stöðvamar hafa gerst sek-
ar um að „henda fólki í loftið“ án
þess að það hafi öðlast nægilega
leiðsögn eða æfingu. Þetta var allt-
af landlægt í gamla sjónvarpinu,
samanber gamansöguna um
manninn sem næturvörðurinn
hitti á ganginum og spurði að
hverju hann væri að leita. „Ég er
að leita að sjónvarpssalnum, ég á
að stjórna þar umræðuþætti í
kvöld“ á svariö að hafa verið. Þótt
sagan sé ekki sönn þá lýsir hún
vissu ástandi og hvorug stöðin
virðist alveg laus við það enn. Þá
er einnig ljóst að á báöum stöðvun-
um eru „gæludýr" sem ekki má
styggja og eru sí og æ látin stjórna
dagskrám þótt áhorfendur gætu
séð af þeim.
En sífellt fleiri og fleiri stjórnend-
ur þátta fá á sig yfirbragð atvinnu-
mennskunnar og það er vel. Á
sunnudagskvöld birtist til dæmis
ungur maður á skjánum hjá Sjón-
varpinu og stjórnaði íjölskrúðug-
um þætti austur á SeÚbssi. Skúli
Gautason minnir mig hann heiti
og hann kom fullskapaður í þáttinn
og kynnti með ágætum. Þessi þátt-
ur lofar góðu á sínu sviði og fjöl-
breytnin var mikil frá gjörningum
menntaskólastrákanna til gjörn-
inga Guðmundar Daníelssonar og
Ólafs Ketilssonar.
Maður verður að velja og hafna
og ég sleppti Hjalteyrarþættinum
og horfði á rabbþátt Jóns Óttars.
Jón er dæmi um mann sem hefur
heflast og batnað í sjónvarpi. Hann
hefur að vísu alltaf vitað hvaö hann
vildi og verið góður á sinn hátt, en
í upphafi þáttagerðar sinnar fyrir
Stöð 2 þótti mér og fleirum hann
allt of yfirgnæfandi sjálfur, þætt-
imir snerust um hann ekki síður
en gesti hans, honum fannst þetta
og hitt og Stöðin mælti meö hinu
og þessu. Nú yflrgnæfir Jón Óttar
Fjölmiðlar
Magnús Bjamfreðsson
ekki lengur gestina heldur iaðar
fram hjá þeim skoöanir og um-
mæli svo þættirnir renna eins og
ljúf lind og eru framúrskarandi
dagskrárefni.
Blessuð menningin
Umfjöllun um hvers kyns menn-
ingarefni hefur stóraukist í sjón-
varpsstöðvunum undanfarin ár og
er þaö vel. Hún hefur vissulega
verið misjöfn, bæði að innihaldi og
útliti og á stundum hefur hún orðið
allt of þunglámaleg. Það á einkum
við þegar menningarpostular eldri
kynslóðarinnar hafa fengið aö
leika lausum hala, vanir allt öðrum
miðlum og hafnir yfir gagnrýni.
Þessi menningarumfjöllun hefur
bæði verið í samsettum þáttum,
„magasínum“ eins og það er stund-
um kallað á slettumáli fagmanna,
og í heilum dagskrám. Báðar stöðv-
arnar boða nú talsverða umíjöllun
um menningarmál og því ber að
fagna. Einhvern veginn hafa
menningarmál orðið hornrekur í
umfjöllun fjölmiðla, ekki bara hér-
lendis heldur og víða erlendis, og
skipta þau þó okkur öll miklu máli
í okkar daglega lífi þótt við tökum
ekki alltaf eftir því. En einmitt
vegna þess hve hin alvarlegri
menningarmál hafa verið miklar
hornrekur, að minnsta kosti sé
miðað við íþróttir og poppmúsík,
verða fjölmiðlar að fara varlega í
umfjöllun sinni um þau, því mað-
urinn er nú einu sinni vaninn upp-
málaður. Vonandi tekst það.
Á mánudagskvöld sýndi ríkis-
sjónvarpið dagskrá um Stein Stein-
arr. Hún var mjög góð að öllu leyti
nema einu: Hún var of löng. Fús-
lega skal ég viðurkenna aö ég hafði
gaman af flestöllu þvi sem þar kom
fram, en samt fannst mér dagskrá-
in of löng. Hana hefði annaðhvort
átt að stytta eða tvískipta henni.
Stuttur tími
Eitt af því sem háir ríkissjón-
varpinu er hve dagskrártími þess
er stuttur. Nú kann einhver að
segja að það ætti þá að vera auð-
veldara að gera með gott efni. Því
er þá fyrst til að svara að gott efni
er afstætt hugtak. Við erum vænt-
anlega öll sammála um það að gott
efni sé þaö sem við vfljum sjá. En
þar með er ekki víst að við séum
sammála.
Sannleikurinn er líka sá að margt
gott efni verður útundan eða er
sýnt á fáránlegum tíma vegna þess
hve stutt dagskráin er. Mestallt
bitastætt efni verður að komast að
frá því klukkan er rúmlega hálfníu
og fram til klukkan ellefu nema
rétt á laugardögum. Þetta þýðir að
oft verður efni, sem ekki höfðar til
meirihlutans, yfirþyrmandi á þess-
um stutta tíma og má ekki taka of
langan tíma í sýningu í einu.
Nú veit ég vel að það er ekki af
mannvonsku stjórnenda Sjón-
varpsins sem dagskráin er höfð
svona stutt. Þar er fyrst og fremst
peningaleysi um að kenna. Ja - eða
hvað? Varla hefur nú Stöð 2 úr
meiri peningum að spiia og er samt
með miklu lengri dagskrá og ekk-
ert síður metnaðarfulla. Kannski
er valið milli einstakra dagskrár-
tegunda öðruvísi hjá þeim, þannig
að meira fáist út úr liflu fjár-
magni. Það hefur til að mynda ver-
ið landlæg skylda Sjónvarpsins að
taka upp svo og svo mörg íslensk
leikrit á ári, hvað sem líður öllum
peningamálum. í þetta fara miklir
peningar sem ekki verða til annars
nýttir.
Nú má enginn skilja orð mín svo
að ég telji að Sjónvarpið eigi að
leggja leikritagerð af. Hins vegar
verður hún að fara úr flokki nátt-
úrulögmála og lúta sömu lögmál-
um gg önnur dagskrárgerð Sjón-
varpsins, ekki hvað síst þegar
kreppir að í peningamálum.
Vandalaust er að benda á að yfir-
leitt hafa íslensk leikrit verið eitt
vinsælasta efni Sjónvarpsins, þótt
oft hafi deilur risið hátt um efni-
sval. Þess vegna mun hinn almenni
áhorfandi yfirleitt ekki bera fram
þá ósk að þeim fækki. Hann hefur
heldur ekki aðstöðu til þess að vega
og meta hvað annað hann gæti
hafa fengið fyrir þá íjármuni sem
til leikritagerðarinnar hafa farið.
Þá aðstöðu hafa stjórnendur stofn-
unarinnar einir og hún er meðal
þess sem þeir verða aö nýta sér ef
þeim er alvara með að standast
samkeppnina við Stöð 2.