Dagblaðið Vísir - DV - 29.10.1988, Blaðsíða 26

26
LAUGARDAGUR 29. OKTÓBER 1988.
Sérstæð sakamál
DV
Þar til dauðinn
aðskilur ykkur...
Þessi orö fór presturinn meöal ann-
ars með þegar hann gaf Margaret og
Manin Jones saman í kirkjunni. Þau
lögðu hins vegar ekki sama skilning
í oröin og brátt tóku einkennilegir
atburðir aö gerast.
Margaret
var tuttugu og átta ára þegar hún
gekk í hjónaband. Hún var í hópi
strangtrúaðs fólks og bjó í Bristol á
Englandi. Hún tók því hjónabands-
heitið mjög alvarlega. Hún hafði ekki
orðið ástfangin fyrr en hún kynntist
Manin Jones og beiö þess því með
mikilli eftirvæntingu að fara í brúö-
kaupsferðina til London. Hún hafði
heldur aldrei með manni verið því
slíkt samræmdist ekki trúarskoðun-
um hennar og því sem nenni hafði
veriö kennt.
Martin
var fjórum árum yngri en Margar-
et. Hann hafði pantað herbergi fyrir
þau í góðu gistihúsi við Berkeley
Square í London en það heföi átt að
tryggja ánægjulega dvöl í stórborg-
inni á meðan hveitibrauðsdagarnir
stóðu yfir.
Fyrsta kvöldið borðuðu nýgiftu
hjónin kvöldverð við kertaljós í
grísku veitingahúsi þar sem höfug
vín voru á borðum. Það var því ekki
að furða þótt Margaret hlakkaði til
þess að koma aftur til gistihússins.
Þar fór hins vegar allt á annan veg
en hún hafði búist viö.
Einkennileg brúðkaupsnótt
Er þau komu aftur í herbergið í
Margaret.
bauð hann konu sinni á hljómleika
í Albert Hall um kvöldið.
Að hljómleikunum loknum lagði
hann til að þau tækju leigubíl til
gistihússins. Hann sagði að þau
myndu finna bíl handan við götuna
og lét sem hann sæi ekki leigubíla-
röðina fyrir framan hljómleikahöll-
ina. En á leiðinni yfir götuna hrasaöi
Martin skyndilega og féll á konu
sína. Hún datt í götuna rétt fyrir
framan strætisvagn sem kom á tals-
verðri ferð. Ökumanni hans tókst á
síðustu stundu að hemla. Höföu þau
bæði, Margaret og Martin, orð á því
hve heppilegt það heföi verið að öku-
maðurinn hefði verið svona við-
bragsfljótur. Martin sagði síðan að
þetta hefði verið „leiðinlegt óhapp“.
Fljótur að sofna
Martin var eitthvað utan við sig á
leiðinni heim til gistihússins og þar
fór sem fyrra kvöldið að hann hátt-
aði og fór að sofa. Margaret fannst
nú að maður hennar væri að lítils-
virða hana og óskaði sér þess aö hún
væri komin heim til ættingja og vina
á Nýja-Sjálandi en þaðan var hún
ættuð. Hún varö hins vegar að fara
aftur til Bristol þar sem hún hafði
búið fyrir brúökaupið en einmitt þar
höföu ungu hjónin komið sér upp
heimili.
Tryggingasali
Martin Jones vann hjá tryggingafé-
lagi. Það hafði því ekki vakið neina
sérstaka athygli Margaret er hann
kom til hennar og baö hana að taka
Martin Jones.
Einn rannsóknariögreglumann-
anna að starfi.
Margaret við mikinn reyk í svefn-
herberginu og sá aö maður hennar
var ekki við hlið hennar í rúminu.
Það var reykskynjarinn sem vakti
Margaret og rauk hún þegar fram
úr rúminu en um leið og hún opnaði
dyrnar á svefnherberginu komu á
móti henni eldtungur og þykkur,
svartur reykur. Hún rak upp óp og
skellti hurðinni. Kallaði hún síðan á
mann sinn en árangurslaust. íhugaði
hún nú í örvæntingu sinni hvað hún
gæti gert til að bjarga lífi sínu.
Húsið
var alelda og var Margaret ljóst að
engar líkur voru til þess að hún
kæmist niður stigann. Hún kæmist
því ekki í síma. Þá vissi hún að hús-
ið við hliðina var mannlaust og því
ekki um það að ræða að kalla á hjálp
út um gluggann í þeirri von aö ein-
hver þar heyrði til hennar.
Þaö varð Margaret til hfs að hún
var vel þjálfuö í íþróttum. Hún komst
út um gluggann á svefnherberginu
og gat stokkið í áttina að húsinu við
hliðina. Þar náði hún í þakrennuna
sem hún gat fikrað sig eftir uns hún
komst að niðurfallsrörinu og gat lát-
ið sig renna eftir því niður á jörð.
hvergi hafa veriö nærri og gat hún
enga skýringu á því gefið.
Lögreglan og slökkiviliðið
komu á vettvang rétt eftir að herra
Harris hafði látið vita hvað gerst
hefði. Tókst að ráða niðurlögum elds-
ins og var þegar hafist handa um að
kanna orsakir þess að kviknað hafði
í húsinu. Fundu slökkviliðsmennirn-
ir fljótlega bensínlykt og rétt á eftir
fannst brúsinn. Er lögreglan hafði
skoðað verksummerki þótti ljóst að
ekki væri allt með felldu og varð sá
grunur að vissu er lögreglan fékk að
heyra af því er Margaret var nærri
orðin fyrir strætisvagninum í Lon-
don og hemlarnir á bíl hennar höfðu
verið teknir úr sambandi rétt áður
en hún átti leið um hættulega
brekku. En hvar var Martin Jones?
Leitin
að honum hafði ekki staðið lengi
þegar hann kom með lest frá London
til þess að „fá fréttina" af dauða konu
sinnar í eldsyoðanum.
Lögreglan var fljót að handtaka
hann og við framhaldsrannsókn kom
líftryggingarskírteinið í leitirnar.
Var þá ljóst hvernig í öllu lá. Martin
örin sýnir stökkið sem unga konan tók yfir að þakbrúninni á næsta húsi.
þeirra Margaret og Martins og vert
er frásagnar var að Martin bað konu
sína um að fara á bíl þeirra hjóna til
kaupmannsins. Leiðin heim til
þeirra frá versluninni liggur um
bratta brekku en við enda hennar er
beygja og við hana steinveggur. Er
Margaret kom í brekkuna og ætlaði
að hægja ferðina niður hana virkuöu
hemlarnir ekki. Bíllinn jók ferðina
en Margaret, sem varð skelfd, var
þó nógu góður ökumaður til þess að
sveigja til hhðar og inn í runna áður
en bíllinn hafði runnið brekkuna á
enda en þá hefði henni ekki tekist
aö beygja og bíllinn lent beint á
veggnum.
Leitar aðstoðar
Margaret var mjög miður sín er
hún steig út úr bílnum. Við hhð hans
var einbýlishús og gekk hún að því
til að biðja um aðstoð. Húsráðandi,
James Higgins, sá hve fól og hrædd
unga konan var og bauð henni kon-
íak. Gekk hann síðan út að bílnum
og skoöaði hann. Nokkru síðar kom
hann aftur inn í húsið og var þá mjög
alvarlegur á svip. Sagði hann aö
greinUegt væri að hemlakerfið hefði
verið gert óvirkt. Hefði slanga í því
veriö skorin í sundur.
Enn eittóhapp
Margaret sagði ekkert um óhappið
þegar hún kom heim en þá hafði hún
látið gera við bílinn. Var það skoðun
hennar að einhver hefði viljað ráða
mann hennar af dögum en ekki hana
gistihúsinu fór Margaret inn í bað-
herbergið en þegar hún kom fram
úr því sá hún að maður hennar var
þegar lagstur í rúmið. Steinsvaf hann
og hraut í þokkabót. Margaret virti
hann þegjandi fyrir sér um stund en
komst svo að þeirri niðurstöðu að
sennilega hefði hann verið orðinn
þreyttur eftir undirbúning brúð-
kaupsins og eftirvæntinguna sem
honum fylgdi og hefði þvi illa þolaö
vínið sem þau drukku um kvöldið.
„Leiðinlegt óhapp“
Daginn eftir minntist Martin ekki
einu orði á kvöldið áður. Þess í stað
út Uftryggingu upp á 20.000 pund,
jafnvirði um sextán hundruð þúsund
króna. Hún átti að gilda í tuttugu ár
og skyldi tryggingarupphæðin greið-
ast Martin ef kona hans félU frá.
Hana grunaði ekki neitt misjafnt
er hún skrifaöi undir eyöublaðið en
vart var blekiö orðið þurrt á því er
Martin breytti upphæðinni svo aö
hún var 120.000 pund eða jafnvirði
um tíu milljóna króna. Segja má að
allt frá því augnabUki hafl Margaret
verið í stöðugri lífshættu.
Hemlalaus bíll
Það næsta sem gerðist í hjónabandi
sjálfa því henni kom ekki til hugar
að Martin vildi hana feiga.
Hálfum mánuöi síðar gerðist svo
annað óhapp. Var það enn óhugnan-
legra en það sem orðiö hafði er Marg-
aret var á leið heim frá kaupmannin-
um. í þetta sinn kviknaði í húsinu
sem þau hjón bjuggu í.
Martin Jones
bjó sig vel undir þetta tilræði viö
konu sína, það síðasta. Hann náði í
brúsa, keypti á hann bensín og kom
honum svo fyrir í kústaskápnum.
Um kvöldið, nokkru eftir að þau
hjónin voru gengin til náða, vaknaöi
lleitaðhjálp
Er Margaret hafði náð að jafna sig
ákvað hún að hlaupa að húsi Harris-
hjónanna sem Uðsinnt höfðu henni
er hemlarnir á bílnum, sem hún
haföi farið í til kaupmannsins forð-
um, höfðu brugðist. Hún var hálf-
nakin og illa á sig komin er hún kom
aö húsinu og barði að dyrum.
Herra Harris lauk upp fyrir henni
og bauð henni inn fyrir. Hóf hún síð-
an frásögn sína og hlustuðu Harris-
hjónin á hana meö athygli. Þótti þeim
undarlegt að maður Margaret skyldi
Jones hafði kvænst Margaret í þeim
tílgangi einum að ráða hana af dög-
um til þess að geta fengið greitt líf-
tryggingarfé hennar.
Martin fékk tuttugu ára fangelsi
því sannaö þótti að hann hefði tví-
vegis, með því að skera á hemlarör
bílsins og að kveikja í húsinu, gert
tUraun til þessað myrða Margaret.
Margaret er farin aftur tU Nýja-
Sjálands og við brottfórina lýsti hún
því yfir að það myndi senmlega Uða
nokkur tími þar til hún léti sér til
hugar koma að ganga í hjónaband á
nýjan leik.